❂ CHAPTER 44 ❂

18 2 0
                                    

[Addison's POV]

Umupo na kami ni Jace sa guest room pero tahimik na tahimik parin kami. Medyo naiinip na ako dahil kanina pa siyang walang sinasabi kaya napairap ako.

"Magsalita ka na. Ano ba yung gusto mong advice? You're wasting my time! Pasalamat ka nga at pumayag akong makipag usap sayo kahit na ayaw ko naman talaga. Psh."

Sabi ko habang nakataas ang kilay kaya tinanguan nalang rin niya ako. Huminga muna siya ng malalim at pumikit bago siya nagsalita.

"I'm in love with someone."

Nagulat ako dahil sa pinakaunang sinabi niya kaya lumaki ang mga mata ko. Oh? Talaga? Hindi ko alam na marunong pala siyang magmahal.

"Really? Then that girl will be very unlucky."

Sabi ko pa sabay iling iling kaya napatingin siya sa akin. Nginitian ko nalang rin siya at hindi na ako nagsalita para makapagpatuloy siya sa gusto niyang sabihin.

"I don't know why I fell for her even if she's very different from my ideal type."

Tumango tango lang naman ako. Hindi ko alam kung anong sasabihin o isasagot ko dahil hindi pa naman ako nahulog sa kahit na sino. Infatuation lang ang nararamdaman ko para sa mga lalakeng naging karelasyon ko. Kahit na niisang beses ay hindi ako nagseryoso.

"And then?"

"I confessed to her yesterday. But she just.... ignored me. I think she rejected me."

Kumunot ang noo ko dahil sa sinabi niya at napaisip ako. He confessed yesterday? Ako ba ang tinutukoy niya?

"Who's that girl ba?"

Tanong ko habang hindi ko pinahahalata na interesadong interesado talaga ako sa sagot nun.

"The girl I'm always talking about, Addison."

W-what?

Napatulala ako saglit at hindi ako nakapagsalita. So ako nga? At totoo talaga ang sinasabi niya kahapon na mahal niya ako. Akala ko, niloloko lang niya ako.

"That girl who always hide her face? Hmm I see. Why do you like her by the way?"

Tanong ko ulit habang nakatingin sa kanya na nakatulala. Hinintay ko saglit ang sagot niya pero maya maya ay bigla nalang siyang napangiti sa di malamang dahilan.

"I think it's because she's very mysterious and that thing about her drives me crazy."

Sagot niya na para bang iniimagine niya si Addison na hindi niya alam na harapan niya mismo. Tumango tango nalang rin ako para sabihin niyang naiintindihan ko ang sinasabi niya.

"Really? What about her personality?"

Tanong ko ulit kaya kumunot ang noo niya at tumingin ulit siya sa akin.

"Why are you so curious about her?"

Oh shoot...

"Umm... It's just that, I want to know what kind of woman a man like you likes. That's it."

Pagdadahilan ko kaya tumango tango naman siya. Tumango tango siya na para bang paniwalang paniwala kaya napahinga ako ng maluwag.

"Her personality? She's very strong and fearless. That's what I love about her."

Nakangiti parin niyang sabi kaya palihim akong napairap. He's talking about me without knowing that I'm just here, sitting right in front of him.

"Can you help me court her?"

What the f--

"No, I can't. I'm sorry. Magpatulong ka nalang sa mga minions mo."

Sagot ko kaya tumango nalang rin siya. Napaisip siya saglit at maya maya ay napansin kong parang nalulungkot siya kaya nagtaka ako.

"I can't tell them about what I really feel. I have to maintain my image."

Kumunot ang noo ko dahil sa sinabi niya. Anong ibig niyang sabihin?

"If I tell them that I like a normal and a weird girl like her, I know that they will think that I'm insane or crazy. May posibilidad din na bababa ang tingin nila sa akin at aalis na sila sa gang. I can't afford to lose them. They are like my brothers to me."

Napairap ako dahil sa sinabi niya. So tungkol pala to sa reputasyon niya? Tsk. Tiningnan ko siya ng masama kaya nagtaka siya. Bago pa man siya nakapagsalita ay tumayo na ako sa kinauupuan ko saka ako lumabas ng kwarto.

____________________________

THORNS OF FLAME (LOVE+WAR SERIES #6)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon