Avengers to rodzina - Marvel chat

Rozdział 8 - Jak Gołąb stał się mistrzem intryg

Sam nie mógł powstrzymać śmiechu widząc rozgrywającą się scenę. Dwaj wielcy czarodzieje dali się podporządkować kobiecie. Oczywiście nie powiedziałby tego na głos, bo co jak co, ale Wanda jest przerażająca i potężna. W końcu prawie sama zabiła Thanosa. 

Taak, Sam zrobi wszystko, aby jej nie podpaść. Ale ej! On musi wypełnić swoją misję w postaci porwania Edwarda i zamknięcia go gdzieś gdzie nikt go nie znajdzie. Zaczął więc od odciągnięcia młodej Stark od swojego nowego najlepszego przyjaciela. A jak się zorientował najlepszą osobą będzie do tego nie kto inny jak jej nowy brat, oczywiście nieoficjalny. Podszedł więc do niego i zapytał:

- Co tam młody? Może masz ochotę na lody, które są w lodówce? – zagadał doskonale wiedząc, że nikt nie oprze się lodom, a zwłaszcza chłopak z przyspieszonym metabolizmem.

- Są lody? Już po nie pędzę panie Wilson – odpowiedział, szybko idąc w stronę kuchni.

- Pośpiesz się, bo jak tam byłem trzy minuty temu to już mało zostało.

- To zabiorę ze sobą Morgan, żeby sobie jakiegoś wybrała – odpowiedział, ku uciesze Sama, który myślał, że jednak będzie musiał na ten pomysł nakierować Petera. No cóż, nikt chyba sobie nie zdawał jeszcze sprawy z wielkiego przywiązania Spider-Mana do swojej małej księżniczki.

Ten zaś podszedł do młodej Stark i zapytał czy chce sobie wybrać loda z lodówki, gdy tylko otrzymał twierdzącą odpowiedź podtrzymaną szerokim uśmiechem, podniósł ją do góry i ustawił sobie na barkach. Dziewczynka zaśmiała się głośno i pośpieszyła Petera, ponieważ jej ulubione lody nie mogą na nią czekać wieczność.

Sam widząc iż ci oddalają się od dmuchanego osła wykrzyknął głośno, że widział na zewnątrz latającego złoczyńcę. Wszyscy jak jeden mąż odwrócili się w kierunku okna, zaś on szybko zabrał Edwarda i ruszył w kierunku pokoi, aby znaleźć taki gdzie będzie mógł go sprytnie schować. W swoim planie nie uwzględnił, że ktoś go jednak może obserwować z kąta, z zakneblowanymi ustami. Ale to w końcu tylko taki mały szczegół.

Gdy wrócił wszyscy już pocieszali młodą Stark, która w niewyjaśnionych okolicznościach zgubiła swojego przyjaciela. Nawet Bucky się w to zaangażował, co dało mu niesamowitą szansę na wykonanie kolejnej części swojego planu.

- A co zawsze chciałaś zrobić Morgan? Może gdy zajmiesz się czymś innym Edward wróci, ze swojej wycieczki – podpytał dziewczynkę.

- Chciałam nauczyć się robić warkoczyki – odpowiedziała, przełykając łzy.

- Myślisz, że ktoś tutaj ma długie włosy? – zapytał, nie potrafiąc ukryć swojego szatańskiego uśmiechu.

- Tak! Pan Bucky mi pozwolił! – podeszła do Zimowego Żołnierza i łapiąc go bezceremonialnie za rękę pociągnęła w kierunku swojego pokoju.

Gdy tylko zniknęli im z oczu Sam parsknął śmiechem. Wszyscy popatrzyli na niego ze zdziwieniem, lecz po pewnym czasie zaczęli coś podejrzewać.

- Zaplanowałeś to? – zapytał się Tony, który szybko łączył fakty.

- No cóż, ma ktoś pożyczyć aparat? – odpowiedział, próbując ominąć temat.

- Zaplanował, widziałem – wkopał go Loki. Jakimś cudem pozbył się knebla w ustach.

- Nie masz dowodów jeleniu – odkrzyknął Sam.

- Jak chcesz mu zrobić zdjęcie? Przecież on cię nie wpuści do pokoju – zapytała Natasza.

- Są szyby wentylacyjne prawda? – odparł. 

W tym momencie wszyscy zorientowali się jak bardzo Sam może stać się niebezpieczny. I no cóż, postanowili jednak przestać nazywać go ptasim móżdżkiem. Oczywiście po kryjomu się tutaj nie liczy.

- Chcemy potem kopie! – wykrzyknął Stark, gdy Sam odbiegł trzymając w ręku aparat, który przed chwilą mu wręczył. Ten tylko odwrócił się i salutując zaczął wspinać się po ścianie, aby wejść do upragnionego przez siebie miejsca.

Wszyscy zorientowali się, że plan musiał się powieść w momencie gdy usłyszeli krzyk Bucky'ego, w postaci niezbyt miłych słów, skierowany do Sama. Choć trzeba przyznać, że jak na siebie starał się nie używać tych wulgarnych, pewnie ze względu na Morgan, jak i inne dzieci zebrane w salonie.