Mijn niet zo Perfecte Prins op het Witte Paard ✔

Houd de gordijnen dicht.

proloog

'SHIT!' Ik ren naar mijn slaapkamer raam en trek het rolgordijn naar beneden, mijn natte handen maken druppels op het glas en schrik van de klap als het rolgordijn de vensterbank raakt. 

'Verdomme.' Vloek ik nogmaals terwijl ik met mij handen door mijn haren kam. 

 Als ik morgen naakt in een roddelblad sta verhuis is naar Verweggistan. 

Waarom moest dit mij ook al weer overkomen? Waarom moest de Deense kroonprins nou juist mijn broer uit kiezen als uitwisselingsstudent? 

Waarom gaan de verdomde pers nou niet weg bij mijn slaapkamerraam en ben ik nu dus na mijn douche zou goed als naakt gefotografeerd?

Ik wikkel mijn handdoek goed om me heen, ga op mijn bed zitten en adem diep in.

'Gaat het?' 

Nee. Niet hij. Niet die afschuwelijke, zelfingenomen stem. 

Ik kijk op. En ja hoor, daar staat ie'. Handen in de zakken, tegen het kozijn van mijn deur geleund. 

'Kennen ze dat niet in jouw land, kloppen?' vraag ik met mijn tanden op elkaar geklemd. Ik weet dat het onterecht is om boos op hem te zijn. Maar het prinsje dat nu voor me staat is de reden van de pers achter mijn raam, en daarom ben ik ook boos op hem. 

Hij grinnikt en zet zich af tegen het kozijn, knikt naar mij gesloten gordijn. 'Je went er wel aan.' Zegt hij tenslotte en slentert weg. 

Ik spring op van mijn bed en gooi de deur achter hem dicht. Ik adem nog eens diep in en loop naar mijn kast. 

Op naar een nieuwe dag vol meiden die me het nummer van de prins vragen en pers die ik moet afschudden omdat ze vragen hebben over diezelfde stomme, arrogante prins. 

Bah. 

Hallo lieve mensen, ik zit vol inspiratie over dit nieuwe boek en kan niet wachten om te zien hoe de karakters zich gaan ontwikkelen! Hopelijk vinden jullie het ook leuk. Voel je vrij foutjes te verbeteren :)

Heel veel liefs xx