𝐸𝓃 𝓏𝑒 𝓁𝑒𝓋𝑒𝓃 𝓃𝑜𝑔 𝓁𝒶𝓃𝑔 𝑒𝓃 𝑔𝑒𝓁𝓊𝓀𝓀𝒾𝑔...
Als jong meisje was Brooke al dol op sprookjes, het is dan ook een droom die uitkomt als ze ontdekt dat de uitwisselingstudent van haar oudere broer een Deense prins is. Ze kan niet wach...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
twee jaar geleden
pov Brooke
Er word op de deur geklopt. We hebben wat gedronken vanavond en vrolijk drammen we met z'n vieren door de hal naar de voordeur.
Henry trekt hem open.
'Goedemo-' hij is abrupt stil. Ik probeer om zijn schouder heen te gluren om te zien wie hem zo van zijn stuk brengt, maar hij duwt me weer achter zich.
En dan zie ik het, ik herken de brede schouders van Marcus en de stem van Henry's grootmoeder.
'Gevonden,' zegt deze triomfantelijk.
Het is een wonder dat de oude vrouw Henry niet mee aan zijn oren terug naar het paleis trekt, zo boos is ze.
'Grootmoeder,' Sem komt voor haar staan.
De prinses tuit haar lippen. 'Jij.'
Sem, charmant als altijd, kijkt haar aan. En ik kan niet zien hoe hij kijkt, wat ik wel kan zien is dat het zijn grootmoeder op de zenuwen werkt. 'Dit was allemaal mijn idee.'
'Ja,' zijn grootmoeder duwt hem tegen de muur zodat ze langs hem heen kan lopen. Ze is nog bijzonder fier voor iemand die zo oud is. 'Dat zal wel.'
Ze gaat met haar benen weid voor Henry en mij staan. 'Jij,' zegt ze, en ze kijkt me over Henry's schouder heen aan. 'Jij gaat als de wiedeweerga terug naar dat stomme kaasland van je. En jij,' ze wijst met een dreigend vingertje naar Henry. 'Jij gaat naar Tertia,' ze heft haar hand. 'Geen gezeur, je gaat naar Tertia, doet daar je versnelde opleiding en ondertussen vind ik een nieuwe geschikte vrouw want dat wicht van een Elle is er vandoor.'
Ze draait zich om, wil weg lopen, maar blijft dan stilstaan. Ze draait zich heel langzaam om. 'O, voor ik het vergeet. Ik heb Fiona erkent als kleindochter. Je moeder als haar dochter.' Ze kijkt ons allen triomfantelijk aan.
Tot mij dringt het niet door wat dat betekend, maar Sem hapt naar adem.
'Fiona zal troonopvolger worden.' Hij kijkt naar Henry. 'Ze is ouder dan jij.'
En nu dringt het tot me door. Henry pakt mijn hand vast en brengt hem naar zijn mond. 'Waag het niet,' de stem van zijn grootmoeder snijd door de ruimte. 'Waag het niet, Henry Andersen. Je kunt haar maar beter vergeten.'
Hee, lieve mensen. Hoe is jullie dag?
Dit hoofdstuk wil ik opdragen aan @jelinkad Omdat dit boek bijna op z'n einde loopt en ik zonder jouw de eerste twee delen nooit had kunnen afmaken. Dank voor je lieve en leuke reacties, stemmen en support!
