28 - Blonde haren en een verrasing.

346 16 2
                                    

donderdag avond

Ik zit langs Henry op de achterbank van SUV. Noah en Aubrey zijn zacht met elkaar aan het praten, maar ik doe geen moeite ze te verstaan. Nee, ik heb alleen maar aandacht voor de jongen op de stoel naast me, met zijn open staande knoopjes en warrige haren. 

Ik knipper een paar keer en besef me dat Aub me iets gevraagd heeft. 'Wat ga jij vanavond drinken?' 

Ik kijk op en even is mijn hoofd wazig en alleen gevuld met Henry, in een blouse met álle knoopjes open. 'Eh, weet ik veel.' Aub kijkt me aan en draait dan haar hoofd weer weg. De brunette is gehuld in een rood jurkje waarin haar borsten nog groter lijken. Het jurkje bestaat uit twee delen en laat een gebruinde strook huid bij haar middel zien. 

Noah daarentegen heeft niet uitgepakt. Hij zit in zijn gebruikelijke kostuum, een maatpak, ontspannen achter het stuur. Hij heeft zijn arm over de rugleuning van de passagiersstoel gelegd en Aub leunt met haar hoofd tegen zijn schouder. 

Eenmaal bij Club Nachtegaal, de bekendste nachtclub van de stad parkeert Noah de auto aan de overkant van de straat, een plek waar het eigenlijk helemaal niet mag, maar ik denk dat parkeren waar je wilt bij het prins zijn hoort. Er parkeert nog een auto achter ons, en even denk ik dat die weg gestuurd gaan worden door de uitsmijter van de Nachtegaal. Maar dan stappen Marcus en nog 2 lijfwachten uit. 

'Dacht je echt dat ie' me alleen met Noah zou laten gaan?' Henry legt zijn arm om m'n schouders en geflankeerd door 4 lijfwachten en Aubrey lopen we de club in. We hoeven niet te wachten, nog een prins privilege denk ik. 

Soms - vaak - dan verwonder ik me over het feit dat hij mij kiest. Dat hij de afgelopen week met me heeft uitgehouden. En ik besef me dan dat dat absoluut geen garantie is voor de toekomst. Hij is een prins, een royalty. En ik ben...tja, gewoon ik. 

De deuren staan wagenwijd voor ons open en er word gefluisterd en gewezen als we de club betreden. Het is ook nogal wat. 3 jonge mensen met een stoet aan lijfwachten achter ons aan. Diezelfde lijfwachten verspreiden zich door de ruimte, terwijl Noah bij ons blijft. 

Hij haalt onze eerste drankjes en al snel is het een gezellige boel. Twee meisje en een jongen zijn bij ons komen staan. Maar niet voor een grondige security check door Marcus, wat overigens niet eens ongemakkelijk was, we zijn allemaal al best een beetje aangeschoten. 

Het ene meisje stelde zich voor als Merel, ze heeft bruine krullen en een lief, hartvormig gezicht dat echt heel aanbiddelijk is. Het andere meisje stelde zich voor als Emily, en ik ben eerlijk gezegd nu al klaar met haar.

Emily heeft lange blonde haren, rood gestifte lippen en heeft vrijwel niets aan. Haar rokje eindigt een halve millimeter onder haar billen en haar topje ontneemt misschien net haar tepels aan het zicht. Emily vertelde me dat ze hertogin is, van Deense adel. En Henry bevestigde dat met een zuur gezicht. Ze doet me aan iemand denken, maar kan niet de vinger leggen op wie. Ik bijt op mijn lip en voel me bijna vernederd als ze zich zo ongeveer tegen hem aan schuurt. 

Henry weigert telkens beleefd en slaat dan een arm om me heen, maar Emily weet niet van ophouden.

De jongen heet Liam, hij is ook van Deense adel en is hier met hetzelfde uitwisseling programma als Henry. Het klikte meteen tussen de twee, dit komt misschien ook doordat ze elkaar als een eerder ontmoet hadden op feesten van de koninklijke familie. Henry vertelde me dat hij wist dat hij ook in Nederland was, maar geen idee had dat hij zelfs in dezelfde stad zat. 

Liam heeft enorm grote blauwe ogen die bijna hypnotiserend zijn en zijn blonde haar lijkt blauw in de lichten van club. 

We dansen en ik heb lol met Merel en Aubrey. Ik probeer Emily te vergeten en dat lukt vrij goed, maar dat komt misschien ook wel doordat de muziek zo hard staat, dat ik mezelf amper hoor denken. 

Henry is aardig aangeschoten en hij hangt over mijn schouder. 'Jij bent echt het mooiste wat ik ooit heb gezien.' Ik leg mijn achterhoofd tegen zijn borst en kijk lachend naar hem op. 

'Je bent dronken, of niet?' Henry neemt mijn hand in de zijne, tilt hem boven mijn hoofd en draait me in het rond. 

'Misschien.' Samen dansen we wat af. Het is gezellig, heel erg leuk zelfs. En toch kan ik een raar gevoel niet van me afzetten. Alsof ons iets te wachten staat. 

En nog geen minuut later blijkt dat mijn gevoel klopt. Henry is op slag nuchter en Noah duwt Aub achter zijn rug. Terwijl ik als verstijft naar de ingang van de club kijk. Want daar staat Fi.

En ze is niet blij. 

Hee lieve mensen, ik krijg dit hoofdstuk maar niet zoals ik het hebben wil. Dit is een romcom, dus ik wil het niet te spannend maken zeg maar, maar ik wil het wel interessant houden. Dus dat probeer ik op deze manier. Hopelijk vinden jullie het een beetje leuk.

Heel veel liefs xxx


Mijn niet zo Perfecte Prins op het Witte Paard ✔Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu