25 - Koude kauwgom adem.

378 14 5
                                    

donderdag morgen

Henry drinkt nog snel zijn jus op als Noah buiten in de SUV toetert. Ik pak mijn jas en commandeer Henry op te schieten. Vandaag krijgen we uitleg over de examens en dan hoeven we nog maar 2 maanden naar school tot ze beginnen. Bijna klaar, denk ik bij mezelf, bijna. 

Samen lopen Henry en ik naar buiten. Het is 14 februari en koud, erg koud. Mijn adem maakt wolkjes in de lucht en ik stop mijn handen diep in mijn zakken. De verwarmde auto is opeens heel aantrekkelijk.

6 jaar in de hel die ze de middelbare school noemen vind ik meer dan genoeg. Aaron zit al in de SUV als wij ons bij hem voegen. Aaron is een keer blijven zitten en Henry is amper 6 maanden ouder dan ik, maar het schoolsysteem in Denemarken is ander dan in Nederland. Daarom is dit voor ons alle drie ons examen jaar. En ik kan niet wachten om te slagen. 

Te beginnen aan een nieuw avontuur. Overmorgen gaan de inschrijvingen voor de universiteiten open en ik ben er nu al zenuwachtig voor. Ik wil graag regisseuse worden, grote films maken. Maar mijn ouders vinden dat ik meer kan met VWO. Ze willen dat ik advocate word. Maar dat is echt het laatste waar ik op zit te wachten.

Als we de straat van onze school in draaien staan er, ondanks onze vroege aankomst, toch nog een flinke groep mensen. Vooral meiden, denk ik zuur. 

'Is er wat?' Henry stopt een lok achter mijn oor en draait zich daarna om om de deur open te maken. Ik stap achter hem uit en schud mijn hoofd. Hij glimlacht en loopt achter Marcus aan. Noah en 3 andere lijfwachten houden de mensen op afstand en laten ons passeren. 

Henry pakt mijn hand vast en Aaron drentelt achter ons aan. Hij geniet zichtbaar van de aandacht, hoewel die niet perse voor hem bedoeld is. 

Ik denk na over de groep mensen om ons heen, voordat prins Henry bij ons op school kwam hadden ze waarschijnlijk nog nooit van de Deense kroonprins gehoord, maar nu er een prins bij ons op school zit vinden ze het allemaal helemaal geweldig. 

Ik proef iets bitters op mijn tong, jaloersheid. Snel knipper ik een paar keer en trek Henry mee naar de ingang, waar onze wegen scheiden. Hij drukt een kus op mijn vingertoppen en loopt met Aaron mee naar hun eerste les. Ik slenter naar mijn kluisje en halverwege mijn weg komt een een meisje langs me lopen. 

Amelia, heet ze geloof ik. Een vijfdejaars die opvalt. Haar lange blonde haren, donker wimpers en goed verzorgde huid bezorgen me nog een minderwaardigheidscomplex. 

'Hey, Brooke.' Begint ze, kauwgom kauwend en een lok om haar vingers windend. Ze is echt zo'n typische meangirl uit van die Amerikaanse films. 'Ik zag dat je met de prins om gaat.' Haar gekauw klinkt luid in mijn oor en ik ben blij als ik bij mijn kluisje ben. 

Ik steek zuchtend de sleutel in het slot en draai me daarna naar haar om. 'Wat moet je, Amelia?'

Ze zet grote ogen op en kijkt alsof ze beledigd is. 'Auch, dat doet pijn.' Krokodillentranen vechten zich een weg naar buiten terwijl ze me doordringend aan blijft kijken. 'Ik wilde gewoon even met mijn goede vriendin Brooke bij kletsen.' 

Ik kijk haar aan en draai me weer om naar mijn kluisje. Ik stop mijn jas erin en haal er een paar boeken voor mijn eerste lessen uit. Ik verstijf half als ik haar koude kauwgom adem bij mijn oor voel. 'Hij zou veel beter bij mij passen, Brooke.' Ze spreekt mijn naam uit met een B die plopt en ik krimp bijna in elkaar. 'Geen het toe. Blijf nou maar gewoon uit de buurt.' 

'Dat zal moeilijk gaan, aangezien hij in haar huis woont.' Ik recht mijn rug bij het horen van Aubs stem. Mijn crackhead beste vriendin komt me redden. 

Amelia draait zich naar haar om. 'Dit was een gesprek tussen mij en mijn beste vriendin, armoedig kind. Hou je erbuiten.' Aub trek haar wenkbrauwen op en steekt haar duimen in de zakken van haar lage flair broek. Zoals altijd ziet ze er weer geweldig uit. 

Hoewel Amelia zeker een kop groter is dan Aub blijft ze Amelia hooghartig aankijken. 'Ga weg, Amelia, bij ons heb je niks te zoeken.' 

Met een klap sla ik mijn kluisje dicht en ga naast mijn beste vriendin staan. 'Ik geloof niet dat Henry geïnteresseerd is in types zoals jij.' Zeg ik, en een tevreden gevoel vormt zich in mijn buik als ik zie hoe Amelia naar adem hapt, bijna in haar kauwgom stikt en ervandoor stampt. 

Ik draai me om naar Aub en stort me in haar armen. 'Sorry, ik ben ook zo'n bitch. Ik weet niet wat er aan de hand was gisteren tijdens de koffie.' 

Aub knuffelt me terug en zegt me dat het niet erg is. Dat we altijd vriendinnen zullen blijven. En dan verstoord de bel ons moment en begeven we ons zuchtend naar de wiskunde les.

Hee lieve mensen, wat is de datum van de dag dat jullie dit lezen? Hoe is jullie dag trouwens? Voel je vrij foutjes te verbeteren. 

Heel veel liefs xxx


Mijn niet zo Perfecte Prins op het Witte Paard ✔Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu