Chapter 78
We continued our chitchat until we didn't notice the time. Minutes passed by, I already decided to go home. Pinipilit pa ako ni Xiomara na doon nalang daw ako matulog but I refused. I promise that we're doing again. Hinatid niya ako hanggang labasan.
"Magiingat kayo sa byahe manong, inganatan mo 'tong bestfriend ko. May sasagutin pa ito tsaka hindi pa siya nagkakaboyfriend. Kaya bawal pa siyang mawala!" Xiomara looked at me with her grin face.
Napailing na lamang ako sa mga pinagsasabi niya sa driver nila. Bahagya akong natawa. She looks so bubbly now but I know she'll cry later on, alone. I want to be with her but I know she also need a space for herself.
I smiled sadly.
"Don't look at me like that, Sissy! I don't like that kind of stare. I don't want seeing anyone who's being pity on me."
I sighed and nodded. "Fine, fine, Xiomara. Call me if you need something."
Mabilis siyang tumango at nginitian ako. Hindi ko alam kong totoo ba iyon o nagpapanggap lang.
"Thank you so much for your accompany and time, Sissy." she genuinely said it to me.
"No need to thank me, Xio. If you need a friend who's always in your side. I'm willing to waste of my time just to be with you, and as long as you're happy and okay."
Ngumuso siya at nagpipigil ng ngiti. Natawa tuloy ako sa reaksyon niya. Bigla niya akong niyakap. "Parang angel na talaga kita, my guardian angel! I'm so proud of having a friend like you, so genuine." Niyakap ko din siya pabalik. Minuto rin kaming nagyakapan bago kami kumalas sa yakap ng isat isa.
Nagpaalam na ulit kami sa isat isa bago ako pumasok sa sasakyan nila na siyang maghahatid sa akin. Kumaway ako kay Xiomara sa bintana.
"Take care!" she shouted.
"Take care too!" I shouted back and wave my hand. Natawa ako nang makita kong nagflying kiss pa talaga siya.
Ngunit dahang dahang naglaho ang ngiti sa labi ko nang may nasulyapan ako sa likod ni Xiomara. It was Mave who's watching at me, nakasandal siya habang pinagkrus ang braso. Gaya kanina, ganoon din ang posisyon niya ngayon. Kanina pa ba siya dyan?
Kahit madilim sa parte ko. Nakita ko pa rin kung paano siya ngumiti. O guniguni ko lang ba 'yun? Hindi ko na siya nakita nang maharangan na siya ng fountain. Hanggang sa tuluyan na kaming nakalabas sa kanilang mansion.
Umayos ako ng upo at itinuon nalang ang paningin sa harap. Ang weird talaga ng lalaking 'yun. Parang kilala ko siya na ewan. Hindi ko maiintindihan. Di bale nanga hindi ko rin naman siya makikita ulit. Wala akong pakealam kung saan man nagaaral ang Mave na 'yun. Tsk.
Inalis ko sa aking isipan ang pagiisip sa kanya imbes ay inisip ko nalang ang mga nangyari kanina. Hindi ko maiwasang hindi mapangiti na parang ewan dahil hanggang ngayon sa totoo lang kinikilig parin ako habang inaalala ang lahat na sinabi niya na siyang nagpakabog ng dibdib ko.
Gusto ko talaga siya, hindi ko maipapaliwang kung bakit. Basta kakaiba siya. Iba siya kay Zion. Hindi pa ako nakaramdam ng ganito, kahit noong gusto ko pa si Zion. Hindi, wala akong nararamdamang ganito sa kanya.
Pumikit ako at sumadal. Ayos lang naman sa akin kung hindi na siya manligaw. Sasagutin ko talaga siya kaagad pero nasa parte ko rin na gusto ding maranasan ang ganoong bagay. Gusto ko ring maranasan ang magpaligaw. Anong mararamdaman mo kapag nililigawan ka. Sobrang inosente ko sa parteng ito dahil hindi pa naman ako nakaras ng ganito.
BINABASA MO ANG
The Nerd Who Stole Me (TEEN SERIES #1)ONGOING
Teen Fiction(UNEDITED) Nasanay na siyang mamuhay magisa. Mayaman at maganda nasa kanya na ang lahat ngunit wala paring sumubok na lumapit at makipag-kaibigan sa kanya. Matagal niya ng nilihim ang pagkagusto sa isang kababata niyang lalaki at sobra siyang nasakt...
