The Nerd Who Stole Me (TEEN SERIES #1)ONGOING

Chapter 72

Chapter 72

"Anong ibig mong sabihin na kahit hindi ko maalala?" lito kong tanong sa kanya.

"Don't mind it, just answer my simple question, please.." he sound pleaded.

Ngumuso ako at iniisip parin ang tinanong ko sa kanya na hindi niya sinagot. "Ano ba iyong tanong mo?"

"Do you like me too?" mahinang sabi niya.

Hindi agad ako sumagot. "Kung gusto kita, may magbabago 'ba?" inosenteng tanong ko pabalik sa kanya.

"Of course, you'll be mine. And you'll be the new owner of my heart," sabi niya.

Natawa naman ako at nakornihan sa kanyang sinabi. "Ang corny naman 'nyan.." natatawang usal ko sa kanya habang pailing-iling pero ang totoo ay kinilig talaga ako sa linya niya. Ayaw ko lang ipahalata at ipakita sa kanya baka sabihin niya pang madali lang akong babae. At kagaya lang din ng iba na madali lang makuha. Ayaw kung isipin niya na ganun ako. Magkukunwari nalang akong parang wala lang iyon.

"Only for you," aniya. "Yeah, I was jealous earlier but..not just earlier, everyday and always..kaya nababadrip ako.." he confessed.

"Kahit naman walang dapat pagselosan ay palagi ka namang badrip at masungit, bipolar mo..at ngayon naging sweet kana, hindi ko alam kong matutuwa ba ako o hindi.."

He chuckled after I said it. "I'm sorry.." he suddenly kiss my forehead. I was so really shocked because of his sudden movement. I didn't expect it.

"Once a upon a time, there was a nerd who stole the lonely girl who's been inlove with his childhood friend..." panimula ko nang idilat kong muli ang mata ko. Tumingin ako sa kanya na may kasamang ngiti. Mas lalo niyang hinigpitan ang pagkakayap sa akin na halos hindi na ako gaano makakahinga ng maayos.

"Uhuh," aniya.

Natatawa akong tinutulak siya. Natagumpayan ko namang gawin 'yun at hinayaan niya lang din naman ako sa ginawa ko. Kumalas rin siya pagkakayakap sa akin. Huminga ako ng malalim dahil parang kanina ay naubusan na ako ng hangin.

"So what's your plan?" I said.

Sumilay ang nakakalokong ngiti niya sa labi dahilan para samaan ko na naman siya ng tingin. "Well, I will court you starting today.." deretsong sabi niya.

"Hindi ko inaasahan ang araw na'to, parang biglaan ang pangyayari.."

"Even if you don't admit it, that you had a feelings for me. You can't hide it anyway, because you're too obvious by your actions. I noticed it everytime when I make something that makes you feel uncomfortable.."

"Anong sabi mo? Hindi kaya ako halata!" pagtanggol ko sa aking sarili dahil sa sinabi niya. Mahina ko siyang inirapan.

"Are you sure?" he smirked.

"Oo naman 'no! Akala mo naman, baliw na baliw ako sayo.." I crossed my arms while I'm talking. "Gusto lang kita, pero hindi pa ako umaabot sa puntong baliw na baliw na talaga..naku.."

"What are you going to do if I'm almost so crazy about you?" tanong niya naman.

"Then magpakabaliw ka sa akin, madali lang naman.."

Humalakhak siya at nakangiting pumikit. "Mas lalo akong mabaliw sayo kung sakali mang sagutin mo ako. And it's too deceitful if I'm the only one crazy, you must be too.." tumigil siya saglit. "At saka namiss ko nang halikan ka.."