Ruh Temsilcisi

Döndüm

Kapıyı açan babam beni gördüğünde olduğu yerde donakaldı. Gözleri ağlamaktan kızarmıştı.

"Meva."

"Baba."

Babam hızla bana sarıldığında gülümseyerek kollarımı ona sardım.

Babam, titreyen sesiyle "Güzelim benim." dediğinde "Ya baba." dedim.

Babam yanağımdan öptükten sonra bana bakarak "Bu nasıl oldu?" diye sordu.

"Gücümü kullandım." dedim heyecanla.

Babam, "Bence nasıl başardığını anlatmalısın." dediğinde "Ama önce diğerlerini de görmeliyim." dedim.

"İçerideler. Gel hadi." diyen babam ile içeri girdim.

Oturma odasına girdiğimde beni gören herkes şaşkınlıkla ayağa kalkmışlardı.

Gülerek "Ölülerin yanına gidip geri döndüm!" dedim.

Reyhan, "Galiba hayalet görüyorum." dediğinde Ceylan, "Hem de Meva'nın hayaleti." dedi.

"Siz beni nereniz ile dinliyorsunuz? Ölüp geri geldim. Yani hayalet değilim. Yaşıyorum." dedim.

Abim hızla bana sarıldığında "Geri zekalı." dedi.

"Benim bir ismim var."

"Korkudan ne dediğimi bildiğimi mi sanıyorsun turunç?"

Abimin dediği beni gülümsetirken abim yanağıma bir öpücük kondurdu.

"İyi misin?"

"İyiyim. Hatta süperim. Size anlatmam gereken bir sürü şey var." dedim ve boştaki koltuğa oturdum.

Gökbay Amca, "Efkan'ı gördün mü?" diye sorunca "Gördüm." dedim.

Gökbay Amca başka bir şey demeden arkasına yaslanınca "Kitabı almayı başarırsam Efkan'ı geri hayata döndürebilirim galiba." dedim.

Gökbay Amca ne tepki vereceğini bilemeyerek bana bakarken "Hazır konusu açılmışken benim size bir şey daha söylemem lazım." dedim.

Babam, "Neymiş o?" diye sorunca yere baktım.

Utançtan yanaklarım kızarırken "Efkan ile size söyleme fırsatı bulamamıştık." dedim.

Babamın merakı artmıştı. "Hadi söyle Meva."

"Biz Efkan ile sevgiliyiz."

Babam şok içerisinde Gökbay Amca'yı gösterdi ve "Bunun oğlu ile mi?" diye sordu.

"Baba bunun oğlu mu diye sorduğun kişi Efkan. Hani bebekliğini bile bildiğiniz o çocuk." dedim.

Gökbay Amca gülerek "He benim oğlum, beğenemedin mi Yalçın?" diye sordu.

Babam bana dönerek "Güzel kızım bak ben bu adama bile sırf Dilay için katlanıyorum. Sen diyorsun ki bunun oğlunu seviyorum. Baba oğul çekilmez bunlar." dedi.

"Öyle deme baba ya."

"Yalan mı söylediklerim?" diye soran babama "Birazcık Gökbay Amca şey olabilir ama Efkan düzgün bir çocuk." dedim.

"Ben neymişim?" diye soran Gökbay Amca ile kaçamak bakışlar attım.

"Bende size verilecek oğul yok. Baba kız birbirinizden betersiniz."

"Aslında gerçek anlamda verecek oğul yok, Gökbay Amca. Efkan ölü." diye araya giren Ceylan ile Gökbay Amca, "Dirilince vermem." dedi.

"Diriltecek kişi Meva olduğu için sanki bu dediğinizi yapamazsınız." dedi Afşa.

"Sen sus Reyhan'ın arkadaşı."

"Bir türlü ismimi öğrenemedi adam." diye mırıldanan Afşa'ya güldüm.

Telefonum çalmaya başladığında arayan kişiye baktım. Annemdi.

Telefonu açıp kulağıma götürdüm.

"Efendim anne."

"Evde misin Meva?"

"Evet anne. Niye sordun?"

"Babana söyle, seni güvenlikli hapishaneye getirsin." diyen annem ile merakla "Niye?" diye sordum.

"Barlas sadece sana olanları itiraf edeceğini söylüyor. Gel de derdini öğren."

"Tamam anne, orada görüşürüz."

"Görüşürüz."

Annem telefonu kapattığında "Barlas itirafını yapmak için beni istiyormuş." dedim.

"Barlas yakalandı mı?" diye şaşkınlıkla sordu Reyhan.

"Evet, yakalandı."

"Galiba anlatacakların da bununla ilgiliydi." dedi abim.

"Evet. Bunlardı."

Babam, "Daha sonra detaylıca anlatırsın." dedi.

"Beni güvenlikli hapishaneye bırakacakmışsın." dediğimde babam ayağa kalktı ve "Gidelim o zaman." dedi.

Ceylanlara "Size sonra olanların hepsini detaylı anlatacağım." dedim.

Ceylan, "Tamamdır." derken Reyhan, "Ben de sizinle gelebilir miyim? Barlas'ı merak ediyorum." dedi.

Babama baktım.

Kısa bir süre düşündükten sonra "Gel hadi." dedi babam.

Reyhan teşekkür ederek ayağa kalkarken Afşa'nın kendisine endişe ile baktığını gördüm.