𝑬𝒎𝒑𝒆𝒓𝒐𝒓

part 84

ووت و کامنت یادتون نره 💛🌼دارید بازم کم لطفی میکنید

 گوشه اتاق نشسته بود ...

چند روزی بود که از اونجا تکون نخورده ...

کارش شده بود نشستن و فکر کردن و غرق شدن ...

گاه میترسید ...

گاه عصبی میشد ...

گاه انقدر بین اتفاقات غرق میشد که انگار مرده ... کاش واقعا مرده بود ... چرا نجات پیدا کرد ؟ اگر قرار بود انقدر عذاب بکشه چرا نجات پیدا کرد ؟ ...

عصبی شروع کرد به جوییدن لباش و کندن پوستشون ...

از وقتی دیگه اون پسر رو ندیده بود روز به روز بیشتر داشت کلافه میشد ... بیشتر میخواستش ... بیشتر میخواست ببینتش ... بیشتر و بیشتر ....

از وقتی اون پسر به اسم بکهیون رو ندیده بود بیشتر و بیشتر ترسیده بود ...

از وقتی اسمش اومد وسط زندگی سیاهش دیگه خبری از کابوساش نبود ...

دیگه اون مرد قاتل و وحشی رویاهاش نمیترسونتش ....

ولی حالش از اونموقع ها بدتر بود ...

استرس بیشتر ...

اشوب درونی بیشتر...

خشم بیشتر ....

شروع کرد ناخنش رو کشیدن به دیوار ...

حقیقت چی بود ؟ ... چی ؟ ...

شروع کرد به خندیدن و تند تر کردن ناخنش روی دیوار ...

+من یه قاتل بودم ... من یه قاتل بودم ... نه نه ... اونا ... اونا همشون منو کشتن ... اونا ....

بلند تر خندید ...

+انتقامم رو از همشون میگیرم ... اونا همشون قاتلن ... همه میخوان منو بکشن .... هیچکس نمیتونه منو اذیت کنه ... هیچکس حق نداره منو اذیت کنه ... من همرو نابود میکنم ... نمیزارم اینطوری نابودم کنی بکهیون ... انتقامم رو میگیرم ... هیچکس نمیتونه منو اذیت کنه ... من ... من ...

یهو دستش متوقف شد و طبق روال این مدت اشکاش ریختن ... بدون اینکه بفهمه ...

انگار قلبش ناراحت بود ...

انگار قلب و روحش یکی نبودن ...

افکارش پر از فکرای عجیب و خشمگین بود ولی قلبش ...

قلبش غم داشت ... یه دنیا غم ...

لباش لرزیدن ...

+من ... من میخوام یه بار دیگه تو اغوشم بگیرمت ... فقط یه بار .... نه نه ....

موهاش رو گرفت کشید ...

+نه ... نه ... من انتقام میگیرم ... انتقام .... ولی ... ولی اون بکهیونه ... چشماش .... اره برق چشماش اشناست .... نه من نمیشناسمش اون ... اون منو کشت ... اون پارک چانیولو کشت ...