ICY : Sugar Free Ice Cream

I Like You - 19

Message Requestကြောင့် မျက်မှောင်ကြုတ်မိသွားသည်။ ဘယ်လိုပဲ ကမ္ဘာကြီးဟာ ရွာကြီးတရွာဖြစ်နေပါစေ၊ သူမအတွက်တော့ လူတွေနဲ့ ရင်းနှီးဖို့ဆိုတဲ့ကိစ္စက သိပ်မလွယ်ကူ။

မသိတဲ့သူတွေနဲ့ စကားပြောဖို့ ဝန်လေးရတာမို့ မသိတဲ့လူတွေနဲ့ လူမှုရေးအရပင် သူငယ်ချင်းမဖြစ်ချင်။ ပြီးတော့ ဓာတ်ပုံတွေဟာ မကောင်းတဲ့Pageတွေဆီ ရောက်သွားပြီး မဟုတ်တာတွေ လျှောက်လုပ်ကြမှာကိုလည်း စိုးရိမ်မိသည်။

Message Requestကို ချက်ချင်းမကြည့်ရဲပဲ အတွေးများနေမိ၏။ မဟုတ်တဲ့ပုံတွေ ပို့ထားမှာလည်း ကြောက်နေမိပြန်သည်။

စိတ်တင်းပြီး ကြည့်လိုက်ချိန်မှာတော့ ပွင့်ဖြူဆီက ဖြစ်နေသည်။ Congratulations! ဆိုပြီး ခွေးလေးတကောင် လက်ခုပ်တီးပြီး ခုန်နေတဲ့ stickerလေးနဲ့။

ဓာတ်ပုံတွေက သူမဆီရောက်မလာသေးပေမယ့် ဒီနေ့ သံသာရဲ့ တောင်တက်သွားတဲ့နေ့တုန်းက ဓာတ်ပုံတွေထဲမှာ သူမကို မြင်လိုက်တာကြောင့် ပြောလာတာမှန်း တပ်အပ်သိလိုက်သည်။

Messageကို Ignoreလုပ်ဖို့ ကြံစည်ပြီးမှ Thanksလို့ ပြန်ပို့လိုက်၏။

စိတ်ထဲမှာတော့ အစိုင်အခဲသေးသေးလေး ဖြစ်တည်နေရပြီ။ Weddingမှာဆိုရင် Brideကို Congratulations! လို့ မပြောသင့်ဘူးမလား။

ထင်တဲ့အတိုင်း Messageက ထပ်ရောက်လာပြန်သည်။ စိတ်ညစ်ညူးရပေမယ့် ‌ဘာပြောထားမလည်း သိချင်သည်။

" မွန်မြတ်.. ဈေးဝယ်လာနေတယ်... "

" ရောင်းလိုက်လေ မေမေကလည်း... "

အသံက ခပ်တိုးတိုးသာ။
မေမေက ဖုန်းကိုင်ရင်ကို ဘာခိုင်းရမလည်း ရှာကြံစဉ်းစားနေတာ။ ဆိုင်မှာ ဝန်ထမ်းအစ်မတွေရှိတာပဲကို။

သင်္ကန်းပရိက္ခရာအ‌ရောင်းဆိုင်ဖြစ်ပြီး ဝါတွင်းကာလ ရောက်ကာနီးမလို့လားမသိ၊ ဆိုင်မှာ လူကျနေ၏။

ဖုန်းကို အံဆွဲထဲ ပစ်ထည့်ပြီး ကာစတန်မာတွေကိုသာ နှစ်ခါပြန်လာဝယ်ချင်အောင် ဆားဗစ်ပေးလိုက်တော့သည်။

" ငါ့သမီးဆိုင်ထိုင်လို့လားမသိဘူး.. လာဝယ်လိုက်ကြတာများ... "