Κεφάλαιο 3ο~
Emily's POV
Φτάνουμε στο σπίτι γρήγορα μιας και έτρεχε ο Evan και αφού παρκάρει κατεβαίνουμε μαζί. "θα μπορούσες νασαι πιο ευγενικός πριν". Του πετάω αφού δεν είπε ούτε ένα γειά στην Claudia. "από πότε κάνεις φίλες εσυ;". Λέει γελώντας για να μου την μπει. "από πότε σαρεσουν οι φίλες μου;". Ανταποδίδω την ίδια ειρωνεία και γελαω και εγώ. Ύστερα γελάει περισσότερο." αν ήταν λίγο πιο μεγάλη μπορεί". Δηλώνει και περπαταει προς το σπίτι. "όχι ότι εσύ είσαι μεγαλος! ". Φωνάζω πίσω του και τον ακολουθώ. Πάντα κόντρα στη κοντρα ήμαστε με τον Evan αλλά γενικά το έχει να την βλέπει ο μεγάλος προστατευτικος αδερφός, πέρα απο τη πλάκα." να ξέρεις θα φας κράξιμο μεσα". Λέει σαν να με προειδοποίει την ώρα που ανοίγει." ηρθαμε!". Φωνάζει όταν μπούμε επίτηδες για να με δουν οι δικοί μας. "σε μισώ". Του ψυθιριζω και γελάει φεύγοντας προς το δωμάτιο του. Αντικρίζω τους γονείς μας που ήταν στον κάναπε και με περιμένανε κοιτώντας λες και ειχα κάνει έγκλημα. Πάω να πω ένα γεια και αμέσως η μανα μου μου κόβει τη φορα. "δεν είναι ωρα για μικροκουβεντες. Μας μίλησε ο διευθυντής σου και μπορώ να πω ότι αυτά τα νέα δεν μαρεσαν καθόλου". Ξεκινάει εκείνη ενώ ο πατέρας μου συμφωνεί μαζί της. Ωχ, σκέφτομαι. Ξεκινάει το επόμενο κήρυγμα. "Emily εισαι καλύτερη από αυτό, θες αύριο μεθαύριο να καταλήξεις καθαρίστρια; για να μην πω στον δρόμο". Συνεχίζει ως κλασσική μάνα. "έχετε δίκιο δεν θα επαναληφθεί. Θα διαβάζω. Κάτι αλλο;". Λέω βαριέστημενα άλλη μια φορά. Τα έχω καλά με τους δικούς μου αλλά στο συγκεκριμένο θέμα δεν ακούω και πολύ όπως βλέπετε." μην βιάζεσαι τόσο. Για έναν μήνα θα στρωθείς στο διάβασμα και αυτό σημαίνει δεν βγαίνεις έξω ". Μου λέει ο πατέρας μου αυτή τη φορά και εκείνη την ώρα τα μάτια μου ανοίγουν διαπλατα. "Τι;! Δεν μπορείτε να μου το κάνετε αυτό. Δεν είμαι μωρό ούτε αναγκασμένη να μείνω μέσα". Λέω σχεδόν φωνάζοντας και αυτή τη φορά θυμώνω . Δεν με είχαν ξανα βάλει τιμωρία. Τουλάχιστον εδώ. "δεν έχει καμία αντίρρηση, θα γίνουμε πιο αυστηροί αν αυτό συνεχιστεί. Τώρα πήγαινε και μην ακούσω αλλα γιατί θα αυξήσω τον μήνα! ". Το ολοκληρώνει η μάνα μου και ανεβαίνω τις σκάλες προς το δωμάτιο μου με γρήγορες κινήσεις από τον θυμό μου. Πέφτω πάνω στο κρεβάτι μου και κοπανάω δυνατά ένα μαξιλάρι. Ύστερα πέφτω ανάσκελα και αναστενάζω κοιτώντας το ταβάνι.
[...]
Από ότι φαίνεται αποκοιμηθηκα και ξαφνικά ανοίγω τα μάτια μου στην ίδια θέση, μόνο που το φως της ημέρας είχε πέσει. Πως το κατάφερα αυτό; αναρωτιέμαι με τον εαυτό μου και σηκώνομαι. Κοιτάω την ώρα και ηταν ήδη μεσάνυχτα. Πάνω που πάω να ανοίξω το φως ακούω ένα αυτοκίνητο από έξω και κοιτάζω στο παράθυρο. Ήταν οι γονείς μου και με φανερα φοβισμένες εκφράσεις βάζανε με γρήγορες κινήσεις δύο τσάντες ρούχα μες στο αυτοκίνητο. Κατεβαίνω τα σκαλιά από το δωμάτιο μου για να βγω έξω και να δω τι γίνεται μα έχουν ήδη φύγει. Η εξώπορτα ηταν ακόμη ανοιχτή και εμφανίζεται ο Evan. "Τι έγινε; που πηγαίνουν;". Ρωτάω αγχωμένη από τον τρόπο που τους είδα και μάλιστα τέτοια ώρα. "από ότι φαίνεται η θεια μας πίσω στην Αγγλία αρρώστησε. Τηλεφώνησε ο θείος πριν μια ώρα και μου τα είπαν όλα. Θα λείπουν για ενα διάστημα οπότε θα μένεις μαζί μου ". Δηλώνει ο Evan και τα μάτια μου ανοίγουν διαπλατα. Μήπως αυτό είναι κάποιο θείο δώρο;. Μην με παρεξηγείτε κρίμα για την θεία αλλά έτσι δεν είμαι τιμωρημένη!
" πριν χαρείς ότι σου είπαν ισχύει και μαζί μου ". Λέει χαλαρά και αράζει στον καναπέ όπου ανάβει ένα τσιγάρο. "ώστε εσύ θα κάνεις ότι γουστάρεις και εγώ πρέπει να υπάκουω εσενα;. Δεν το νομίζω".
Αντιμιλαω και με κοιτάει. "απλά δεν θέλω να μπεις σε μπελάδες μικρό ". Λέει για πρώτη φορά πιο σοβαρά." και καλύτερα να μείνεις στο δωμάτιο σου απόψε. Θα έρθει η παρέα μου ". Συνεχίζει και τον κοιτάζω έντονα." έγινε". Απαντάω ξερά και δεν το εννοώ καν. Δεν πρόκειται να κάνω ότι λέει ο αδερφός μου και είναι καιρός να μάθω με ποιους σκατα κάνει παρέα.....Πόσο καιρό θα λείπουν οι γονείς τους;... Τι θα συμβεί όσο θα μένει μόνο με τον αδερφό της;... Και τι θα ακολουθήσει με εκείνη την παρέα;....🤔
Χευυ, τι κάνετε;!
Εγω έχω ρέντα πάντως και γράφω αρκετά :') ελπίζω να σας άρεσε και αυτό. *Σποιλερ* ZACK TIME ;]
τα λέμε στο επόμενο🖤
~S
YOU ARE READING
ᴢᴀᴄᴋ ~
RomanceZ~ "Που στον διάολο πας;" E~"Μίλα καλύτερα". Του αντιμιλαω και τον αγριοκοιτάζω και εγώ, χωρίς να το καταλάβω. Αρχίζει να γελάει. Στην αρχή ήρεμα και μετά πιο δυνατά. Ποιο είναι το πρόβλημα του; αναρωτιέμαι και κοιτάω. "ξέρεις σε ποιον μιλας;". Μου...