ᴢᴀᴄᴋ ~

×18×

Κεφάλαιο 18ο~

Emily's POV

Αφού πέρασα ολόκληρη τη μέρα με την Claudia αντί να παμε σχολείο, επιτέλους επιστρέφω σπίτι. Πήρα ένα ταξί για να κάνω πιο γρήγορα αφού πάλι ήρθα μόνη μου και όταν τελικά φτάνω συναντάω τον Evan απέξω, που από ότι φαίνεται ασχολιόταν με τη μηχανή του και του άλλου.
Ρολάρω τα μάτια μου αφού ξέρω ότι θα με κράξει που την κοπάνησα σήμερα. Είμαι σίγουρη ότι ο υπέροχος διευθυντής μας έχει ενημερώσει ήδη. "καλωςτο βλαμμένο". Λέει όταν με παίρνει χαμπάρι και τον κοιτάζω με απορία. Ίσως και να τη γλίτωσα σήμερα - πάω να σκεφτώ αλλά το βλέμμα του πέφτει επάνω στις χίλιες τσάντες που κρατούσα. Μπράβο Emily, για άλλη μια φορά έγραψες. Κράζω τον εαυτό μου κλασσικά, από μέσα μου.
"για πες πως πήγε το σχολειο;". Λέει όλο ειρωνεία κοιτάζοντας μια τις σακούλες μια εμένα. "ήταν τελειο!". Του απαντάω με την ίδια ειρωνεία και πάω να μπω μέσα. "ξεχνας τις βόλτες με τη φίλη σου για όλη τη βδομάδα".
Φωνάζει από πίσω μου για να τον ακούσω και αμέσως γυρνάω προς εκείνον. "μην γινεσαι μαλακας".
"δεν σού μοιάζω".
"θα ηθελες".
Μαλώνουμε σαν καθηστεριμενα μέχρι που ενα άτομο μας διακόπτει. Ποιο άλλο από τον Zack..
Ειχα ξεχάσει για λίγο το όλο θέμα της συγκατοίκησης. Ο αδερφός μου αλλάζει ύφος αφού κάνει σαν νταντά του Zack πλέον και πάει προς εκείνον." έκανες αυτό που ήθελες;". Τον ρωτάει και τους κοιτάζω με απορία. Έκανε τι;
Αναρωτιέμαι περίεργη, ενώ ο Zack του γνέφει καταφατικά χωρίς καμία συγκεκριμένη έκφραση. Φαινόταν ίσως και πιο περίεργα από ότι είναι τελευταία.
Μένουν πίσω συζητώντας μεταξύ τους και εγώ μπαίνω μέσα αφού το κάνουν προφανές ότι δεν θέλουν να ακούσω.

[...]

Είναι πλέον απόγευμα και η ώρα έχει περάσει απίστευτα βαρετά, με εμενα κλεισμένη στο δωμάτιο μου αποφεύγοντας κάποιους εδώ μέσα. Κάθομαι στο γραφείο μου και αποφασίζω να ζωγραφίσω για να περάσει η ώρα, μέχρι που το κινητό μου δονείται. Claudia αναγράφεται στην οθόνη και αμέσως της το σηκώνω.
"EMILY!". Σχεδόν τσιρίζει όταν το σηκώσω. "CLAUDIA". Φωνάζω σαν εκείνη να την πειραξω και γελαω λιγο. Αναρωτιέμαι τι θέλει αφού ήμασταν όλη μέρα μαζί.
"μάντεψεεε". Συνεχίζει στον ίδιο τόνο κάνοντας με και άλλο περίεργη. "θυμάσαι που σου έλεγα το πρωί οτι πρέπει να βγούμε βραδυ;".
"ναι". Απαντάω και περιμένω να ολοκληρώσει.
"λοιπόν οι φίλοι μου από το παλιό μου σχολείο κάνουν ένα μεγάλο πάρτυ και με κάλεσαν. Μου είπαν να φέρω και όποιον θέλω μαζί οπότε προφανώς κάι κάλεσα εσενα! ".
Λέει τελικά και χαμογελάω πίσω από την οθόνη, ενώ ενθουσιάζομαι λιγο. Ποτέ δεν έκανα τόσα μέσα σε μια μέρα.
"μέρος και ώρα τώρα! ".
Της λεω κατευθείαν και εκείνη μου στέλνει τη διεύθυνση και την ώρα." ο Evan θα με σκοτώσει ". Της λέω και γελάμε αφού το πάρτυ είναι μετά τα μεσάνυχτα και αρκετά μακριά από εδώ, όχι ότι με νοιάζει ξέρω να τον χειρίζομαι. "αντε τρέχα ετοιμάσου! Τα λεμε εκει". Απαντάει και το κλείνουμε και οι δύο βιαστικά.
Πηγαίνω στο μπάνιο μου για να κάνω ένα ντουζ πρώτα και εκεί που ανοίγω το νερό για να δω τη θερμοκρασία του, η βρύση φαίνεται να μην λειτουργεί.
Υπέροχα!. Μουρμουραω με τη γκαντεμιά που μου έτυχε τώρα.
" EVAN!". Φωνάζω στις σκάλες για να έρθει να το δει. "τι φωνάζεις μωρέ;". Λέει όταν έρχεται, αμέσως. Του δείχνω το πρόβλημα κάι δείχνει εκνευρισμενος. "φτιαχτο! Βιαζομαι". Του λέω και με κοιτάζει περίεργα. "απλώς πήγαινε στο δικό μου μέχρι να το δω. Που μου βιάζεσαι κιολας". Λέει κάι ρολάρει εκείνος τα μάτια του. Ήμαστε όντως αδέρφια, σκέφτομαι φευγαλέα και γελαω.
Αφού δεν έχω άλλη επιλογή παίρνω τα πράγματα μου και πηγαίνω προς το δωμάτιο του για να χρησιμοποιήσω το δικό του. Βρίσκω τη πόρτα κλειστή αλλά αφού ξέρω ότι είναι στο δωμάτιο μου την ανοίγω χωρίς σκέψη. Και τελικά έκανα μεγάλη μαλακια αφού πιάνω έναν Zack μόνο με μια πετσέτα γύρω από τη μέση του και σταγόνες νερού να τρέχουν σε όλο του το σώμα.
Σκάλωνω χωρίς να το καταλάβω και τον κοιτάζω από τη κορυφή ως τα νύχια. Πρέπει να σταματήσει να γίνεται αυτό μαζι του!.
"Σαρεσει αυτό που βλέπεις;". Λέει και αφήνει ένα αλαζονικό γέλιο ελεύθερο. Φυσικά και του άρεσε του μαλακα.
"μου περνάς αδιάφορος". Του λεω και σταυρωνω τα χέρια μου μπροστά από το στήθος μου κοιτώντας και καλα υπεροπτικά.
"Γιατί δεν μπαίνεις μαζί μου λοιπόν; ". Λέει πλησιάζοντας με και ρίχνει το βλέμμα του στο ντουζ. Τι είπε μόλις τώρα;
Και γιατί νιώθω τα μάγουλα μου να καίνε λές και θα πάρουν φωτιά με αυτή τη σκέψη;!
Εκεί που σκαλωνω ξανά γελάει και με προσπερνάει. "κάνε όνειρα, μικρή ". Τελικά λέει και νευριάζω σε δευτερόλεπτα. Ήξερα ότι θα είναι έτσι αν μείνει μαζι μας!.....

Τι θα συμβεί σε εκείνο το πάρτυ;... Ο Zack θα είναι μόνιμα έτσι μαζί της;... Και γιατί την επηρεάζει τόσο εύκολα;... 🤫

Απλό κεφάλαιο με ενδιαφέρον τέλος 😌. Τι πιστεύετε;
Τα λέμε στο επόμενο🖤 (ΤΗΝ ΔΕΥΤΈΡΑ).
~S