×19×

791 36 13
                                    

Κεφάλαιο 19ο~

Emily's POV

Συνερχομαι στην πραγματικότητα αφήνοντας όλες τις σκέψεις με εμενα και τον Zack στο ντουζ να φύγουν. Οσο παει μονο χειρότερος γίνεται και αυτή η επιρροή με εκνευρίζει άσχημα.
Μπαίνω κάτω από το ντουζ βιαστικά μόνη μου για να ετοιμαστώ επιτέλους για εκείνο το πάρτυ.

[...]

Βγαίνω τυλίγοντας την πετσέτα γύρω μου. Μα που είναι τα-
τα ρούχα μου!. Τα είχα αφήσει ακριβώς δίπλα από τον νυπτηρα. Ο Zack, σκέφτομαι αμεσως. Βγαίνω κρατώντας σφιχτά τη πετσέτα γύρω μου και αρχίζω να φωνάζω. "ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ;".
Λέω με το που τον βρίσκω στο κρεβάτι του Evan. Αρχίζει να γελάει και με επεξεργαζεται από πάνω ως κάτω με τον ίδιο τρόπο που τον κοίταγα εγώ πριν. Τσεκάρει κιόλας ο μαλακας!
Σηκώνεται από το κρεβάτι φορώντας μόνο μια γκρι φόρμα και με πλησίαζει." αυτό ψαχνεις;". Λέει φανερώνοντας το φόρεμα μου. Φυσικά και το είχε αυτός. "πολύ αστείο, τώρα δωστο μου". Του λέω και το κοιτάει για λίγο ενώ προσπαθώ να το πάρω. Μάταια αφού είναι τόσο ψηλός δίπλα μου. "που θα πας με αυτό;".
Ρωτάει και τον κοιτάω περίεργα. Τι τον νοιάζει;.
"δεν σε αφορά, τώρα δωστο είπα!".
"ελα να το πάρεις λοιπόν". Λεει και κάθεται ξανα στο κρεβάτι κρύβοντας το πίσω του. Θεε μου πόσο πιο ηλιθιο θα γίνει αυτό το αγόρι;.
Πηγαίνω ακριβώς μπροστά του και εκεί που πάω να το τραβήξω από πίσω του με τραβάει με το ενα του χέρι όταν δεν το περιμένω με αποτέλεσμα να βρεθώ πάνω του. Και νατο πάλι..
Ήμαστε σε απόσταση αναπνοής και τα πράσινα μάτια του κολλάνε στα δικά μου με ένα πονηρό χαμόγελο στα χείλη του.
Την ίδια ώρα αρπάζω το φόρεμά και ανταποδίδω το χαμόγελο επίτηδες. Πάω να φύγω αλλά για κάποιο λόγο δεν μου αφήνει τον καρπό. "αυτό το σώμα.."
Αρχίζει να λέει και για λίγο είχα ξεχάσει ότι φοράω μόνο τη πετσέτα μου.
"θέλω να το εξερευνήσω ολο".
Συνεχίζει και τα χέρια του καταλήγουν στους γοφούς μου ενώ τα περνάει ελάχιστα κάτω από την πετσέτα για να πάνε πιο ψηλά, με αποτέλεσμα να ανατριχιάσω ολόκληρη. Η καρδιά μου χτυπάει τόσο δυνατα που σχεδόν νομίζω ότι θα ακουστεί και αυτοματα κάνω πίσω βγαίνοντας από το άγγιγμα του. "έχω να πάω κάπου -".
Καταφέρνω και λεω και τρέχω έξω από το δωμάτιο του Evan όπου θα ορκιζόμουν ότι άκουσα το σαρκαστικό του γέλιο φεύγοντας έτσι.
Πηγαίνω στο δωμάτιο μου και ο Evan μόλις έβγαινε από το μπάνιο μου. "έτοιμο". Λέει κρατώντας εργαλεία στα χέρια του. Γνέφω καταφατικά και περιμένω να βγει για να ντυθώ.

[....]

*Μεσάνυχτα*

Αφού επιτέλους βάλω το νέο μου φόρεμα και κάνω ολα τα απαραίτητα, μαζί με το βάψιμο και τα μαλλιά μου, φοράω τα μαύρα τακούνια μου. Κοιτάζομαι γρηγορα στον καθρέπτη και χαμογελάω. Το αποτέλεσμα ήταν ακόμη καλύτερο από ότι ήταν όταν το έβαλα στο μαγαζί και μένω ευχαριστημένη. Σκεφτόμαι την έκφραση της claudia όταν με δει και γελαω λίγο. Αλλα έχει δίκιο είναι πράγματι τέλειο πάνω μου και ας μην έβγαινα ποτέ έτσι πριν.
Κατεβαίνω τις σκάλες όπου συναντάω τον αδερφό μου με τον Zack να τα πίνουν μαζί στο σαλόνι. Σε τρια.. Δύο ενα-
"που πηγαίνεις τέτοια ώρα;".
Ρωτάει ο Evan και με κοιτάζει παράλληλα σοκαρισμένος από τη νέα μου εμφάνιση. Ακριβώς αυτό που περίμενα. Ο Zack από την άλλη σταματάει να πίνει το ποτό του και με καρφώνει με έναν παράξενο τρόπο.

Zack's POV

Μόλις βλέπω την Emily θέλω να κάνω ότι της έλεγα για να την πειράξω. Δεν την είχα ξανά δει τοσο-
Τοσο καυλα. Γαμωτο!
Χίλιες εικόνες με το τι θα της έκανα τώρα αν έλειπε ο Evan περνάνε από το μυαλό μου. Ξέρω ότι είμαι σκατα φίλος αλλά δεν φταίω εγώ... Και εκείνο το κόκκινο φόρεμα. Θα έδειχνε ακόμη καλύτερο σκισμένο.
Και που σκατα πάει μόνη της δείχνοντας ετσι; τοσα λιγουρια θα την-
Πρέπει να το βούλωσω γαμω.
Από ποτέ κάνω έτσι;. Έχω να κάνω έτσι πολλά χρόνια για κάποια.. Και καλό θα ήταν να το κόψω. Τα αισθήματα μόνο αδύναμο σε κάνουν.

Emily's POV

"η claudia με καλεσε σε ενα πάρτυ.". Λέω και ανασηκώνω τους ώμους μου αδιάφορα. Δεν μπορεί να μου πει όχι.
"μπορείς να πας αλλά θα έρθω μαζί σου". Λέει και αυτόματα γελάω. "αποκλείεται να γίνει αυτό. Evan δεν είμαι πέντε χρόνων ξέρω να προσέχω τον εαυτό μου.! ". Λέω σχεδόν φωνάζοντας.
" ξέρεις κάτι; δεν θα σε ρωτήσω καν". Του λέω και φεύγω κλείνοντας τη πόρτα πίσω μου.

Evan's POV

Διαολε!. Δεν μπορεί να κυκλοφορεί μόνη της τέτοια ώρα και ντυμένη έτσι. Ξέρω τι σκέφτονται τα άτομα της ηλικίας της και αυτό δεν θα βγει σε καλό.
Όχι ότι ειμαι καλύτερος αλλά θέλω το καλο της. Από την αλλη δεν μπορώ να αφήσω τον Zack μόνο του. Εκεί που ανησυχώ και σκέφτομαι να την ακολουθήσω πετάγεται εκείνος. "άστο πάνω μου". Λέει και σηκώνεται, προτείνοντας να πάει αυτος για εμενα. "είσαι σίγουρος ότι μόνο για εμένα θες να πας;". Τον ρωτάω καχυποπτα. Ήμαστε φίλοι καιρό αλλά δεν μου βγαίνει από το μυαλό ότι κάτι τρέχει με την Emily και εκείνον. "Άραξε, με αφήνεις να μείνω εδώ θέλω να στο ανταποδώσω. Και δεν θα μου έκανε κακό λίγος αερας".
Απαντάει σοβαρός και ξεφυσαω.
"οκ αν συμβει κάτι πάρεμε αμέσως."
Συμφωνώ τελικά αφού τον πιστεύω και φεύγει.....

Τι θα γίνει στο πάρτυ τώρα που πάει και ο Zack;... Ο Evan τον εμπιστεύεται όντως;... Και μήπως έχουν αρχίσει να υπάρχουν συναίσθημάτα στη μεση;... 😌

Ανέβασα σήμερα όπως σας είπα, γιατί εχθές δεν πρόλαβα:(
Ελπίζω να είστε καλά, τα λέμε στο επόμενο🖤
~S


ᴢᴀᴄᴋ ~Where stories live. Discover now