ᴢᴀᴄᴋ ~

×67×

Κεφάλαιο 67ο~

Zack's POV

Μόλις την ρωτάω αυτό που ανυπομονούσα μέχρι κάι σήμερα, μένει για λίγο ακίνητη να με κοιτάει. Δεν πίστευε στα λόγια μου και ξέρω ότι της το είπα απότομα, αλλά δεν θα το καθυστερούσα άλλο. Το να βρω διαμέρισμα ήταν το πρώτο μου που είχα ως στόχος ύστερα από όλα αυτά, αλλά έχοντας τη να ξύπναει κάθε μέρα δίπλα μου και να την βλέπω συνέχεια εδώ είναι το μόνο που έχω ανάγκη. Περιμένω καρφωμένος επάνω της για να δω τι θα απαντήσει. "Ξέρω ότι το να μείνουμε μαζί είναι νωρίς για εσένα και-". Πάω να πω για να ηρεμήσω λίγο τη κατάσταση, αλλά πριν μιλήσω βάζει τα χέρια της γύρω από τον λαιμό μου και με φιλάει. Αυτόματα βάζω τα δικά μου στη μέση της και ανταποδίδω, μέχρι που το κόβει παραμένοντας στην ίδια θέση."Νόμιζα ότι δεν θα το ρώταγες ποτέ... Εννοείται και θέλω! Σαγαπω".
Δηλώνει τελικά, κάνοντας με να χαμογελάσω πιο πολύ από ποτέ.
Την αρπάζω και την ξανά φιλάω, λαχταροντας τη ολόκληρη, μετά από αυτή την απάντηση.

Emily's POV

"Εγω λεω να εγκαινιάσουμε το μερος". Λέει μέσα στο φιλί και με κολλάει στην πόρτα, που ακόμη στεκόμασταν. Ένα γελάκι μου φεύγει, με τις ορέξεις του και ανταποδίδω έτοιμη να του βγάλω την μπλούζα. Το κινητό του αρχίζει να χτυπάει ασταμάτητα διακόπτωντας μας και κάνει ένα βήμα πίσω, βγάζοντας το έξω τσαντισμένος. "Γιατί κάθε φορά πρέπει να μας πριζουν τα-".
"Zack! Απλά σήκωσε το". Τον μαλώνω πειρατικά και το σηκώνει. "Τι θες;".
Ρωτάει όταν το σηκώσει, με τον απότομο τόνο του και κρίνοντας από τη φωνή που ακούγεται είναι ο Dave. "Τι εννοείς θα κάνει πάρτυ και γιατί θα έπρεπε να με ενδιαφέρει;".
Συνεχίζει κάι προσπαθώ να ακούσω για τι πράγμα μιλάνε, περίεργη. Ρολαρει τα μάτια του και με κοιτάει όλο νόημα. "καλα! Καλα!. Στείλε ώρα και μέρος".
Είναι το τελευταίο που λέει πριν το κλείσει απότομα."Που είχαμε μεινει; ". Ρωτάει με το πονηρό του χαμόγελο, σαν να μην έγινε ποτέ η κλήση. "Εδώ είναι το σημείο που μου λες τι έγινε".
Απαντάω ειρωνικά. "η Audrey έγινε. Από το πρωί με επριζαν για κάτι που θα κάνει.".
"Τότε εννοείται και θα πάμε. Βαρέθηκα να μπαίνει ανάμεσα μας, θα πάμε και θα δει με ποια εισαι!".
"είσαι καυλα όταν μου το παίζεις κτητικη".
"Zack!. Μην αλλάζεις θεμα".
"Καλώς, θα πάμε στο ηλιθιο πάρτυ αλλά μην με αναγκάσεις να ντυθω".
Μόλις λέει έτσι με πιάνει ένα δυνατό γέλιο και τον κοιτάω.
"Κρίμα.. Και εγώ νόμιζα ότι θα εγκαινιαζαμε το μέρος".
Τον προκαλώ επίτηδες, όπως ήθελε αφού ξέρω ότι δεν θα αρνηθεί. Περπατάω προς τη τουαλέτα αφαιρώντας τα ρούχα μου στην διαδρομή και ανταλαζοντας ματιές μαζί του. Μόλις μπω ανοίγω την ντουζιέρα και αφήνω την πόρτα ανοιχτή, λες και ήμουν μόνη μου. Ανοίγω το ζεστό νερό και όταν κυλίσει επάνω μου, νιώθω τα χέρια του να τυλιγονται στη μέση μου, από πίσω. Το ηξερα ότι θα ερχόταν, σκέφτομαι από μέσα μου και χαμογελάω νικητηρια.
"Δεν μπορείς να μου αρνηθείς τίποτα". Λεω με το ίδιο ύφος χωρίς να γυρίσω προς εκείνον.
"Θα το μετανιώσεις που με προκαλείς μωρό μου..".
Λέει αισθησιακά και αγγίζει όλο μου το σώμα, μπαίνοντας κάτω από το νερό μαζί μου. Μου φιλάει την πλάτη και συνεχιζει προς τον λαιμό μου, κάνοντας με να σταματήσω να μιλάω από ευχαρίστηση. Όταν δεν το περιμένω με κολλάει επάνω στον τοίχο πίσω μας και κρατάει τα χέρια μου μπροστά, πιέζοντας τα εκεί. "Πρέπει να μάθεις να μην με προκαλείς".
Συνεχίζει να λέει κοντά στο αυτί μου και κολλάει πισω μου, νιώθοντας τον σκληρό στο εκτεθειμένο σώμα μου. Χαμηλώνει τα χέρια του στη μέση μου και αρχίζει να μπαίνει μέσα μου, χωρίς να με αφήσει να τον αντικρίσω. Αναστεναζω δυνατά από την ένταση του και με το ζόρι στέκομαι στα πόδια μου, πιέζοντας τον τοίχο μπροστά μου.
Αυτη την φορά πονούσα περισσότερο, αλλά όσο προχωρούσε ένιωθα παρεδομενη σε εκείνον. Με ότι κάνει νιώθω σαν εθισμένη που θέλει όλο και παραπάνω. Γαμωτο..
Με γυρνάει αποτομα προς εκείνον και με φιλάει με γλώσσα, δίχως να με αφήσει να πάρω ανασα. Με πιάνει από τους γοφούς και με τραβάει από μπροστά χωρίς να διακόψει την ένταση. Βαρια ανασαινουμε μαζί και τον νιώθω να τελειώνει μέσα μου, ακολουθώντας και εγώ.

[...]

Τυλίγω μια πετσέτα γύρω μου και το ίδιο κάνει και εκείνος. "Έτσι θέλω να είναι κάθε ημέρα".
Λέει βάζοντας τα βρεγμένα μαλλιά μου, πίσω από το αυτί μου και με φιλάει απαλά. Χαμογελάμε και βγαίνουμε από την τουαλέτα μαζί. Συνειδητοποίω ότι δεν έχω ακόμη ρούχα μαζί μου εδώ και τον κοιτάω. "Το έχω φροντίσει ήδη αυτο". Λέει και μου δίνει μια μπλούζα του. Μύριζε το άρωμα του και χωρίς καμία άρνηση την έβαλα. Νομίζω σε όλες μας αρέσει αυτό...
Βάζει ένα μποξερακι και με τραβάει από τον καρπό για να τον ακολουθήσω. "Το μόνο που έμεινε να δεις είναι αυτο".
Δηλώνει μόλις φτάσουμε έξω από ένα δωμάτιο και μόλις μπούμε καταλαβαίνω ότι θα είναι το δικό μας. Το στομα μου ανοίγει ελαφρώς από έκπληξη όταν το αντικρίσω. Ήταν τεράστιο και διακοσμημένο σε λευκές αποχρώσεις, όπως το υπόλοιπο μερος. Αλλα πέρα από την διακόσμηση αυτό που τράβαγε την προσοχή ήταν η τεράστια τζαμαρια, όπου τα κύματα της θάλασσας χτύπαγαν σχεδόν επάνω της. "Νομίζω ότι δεν θέλω να ξανα βγω από εδω".
Λεω και ξαπλώνω στο κρεβάτι με φορα, αφήνοντας τα χέρια μου και τα πόδια μου ανοιχτά στο μαλακό στρώμα. "Δεν χρειάζεται να το κανεις". Λέει με ένα γελάκι και κάθεται μαζί μου στην ίδια στάση. Μου κρατάει το χέρι και βάζω το κεφάλι μου στον ώμο του."Υποθέτω δεν έχω ελπίδες να μην με ντύσεις ακόμη..".
Πετάει και καλα με παράπονο σπαζοντας την ησυχία.
"έχασες την ευκαιρία σου όταν ήρθες μαζί μου στο ντουζ!".
"Ότι και αν βάλουμε θα βγει όταν γυρίσουμε οπότε...".
Απαντάει και μου κλείνει το μάτι.
"ZACK!".
"Χαχαχ".

Με τράβηξε επάνω του και μετά μας σκεπασε, κρατώντας με αγκαλιά. "Τώρα ασε με να σε χορτασω ως το βράδυ".
Προσθέτει και κλείνει τα μάτια του, έχοντας μια ηρεμία στο πρόσωπο του. Χαμογελάω βλέποντας τον έτσι και κλείνω για λίγο τα μάτια μου κάι εγω.

Που να ξέραμε ότι μετά από μια τόσο ωραία ημέρα, αυτό που θα ακολουθούσε δεν θα άρεσε σε κανεναν....

*ΣΠΟΙΛΕΡ* Ακολουθεί το δραμα:')

Απολαύστε ένα χαρούμενο κεφάλαιο όσο μπορείτε... 🤭
Τα λέμε στο επόμενο🖤
~S