ᴢᴀᴄᴋ ~

×45×

Κεφάλαιο 45ο~

Evan's POV

"Πρέπει να φύγεις". Της λέω και γυρνάω από την άλλη μεριά να μην την αντικρίζω. Έκανα μαλακια. Είναι φίλη της, είναι μικρότερη είναι πολλά εμπόδια. Δεν θα κάνω ότι κατηγόρησα την Emily πως έκανε.

Claudia's POV

"η Emily ξέρει..". Του λέω την αλήθεια για να σταματήσει να με διώχνει. Μου αρεσει πολύ ο Evan. Δεν ξέρω το γιατί αλλά κάτι με τράβηξε πάνω του από τη πρώτη στιγμή, ας μην τον ξέρω καλά. Και ξέρω ότι το βλέπει ίδια, δεν θα με φιλούσε τώρα ούτε θα γινόντουσαν όσα έχουν υποθεί αλλιώς. Γυρνάει προς εμένα κοιτώντας με άλλη μια φορά έντονα. "δεν θα λειτουργούσε Claudia. Δεν με ξέρεις και εσύ πας σχολείο και εγώ -". Πάει να πει και τον διακόπτω. "αυτό είναι το πρόβλημα σου; τι θα πουν για εμάς λόγω της διαφοράς;. Η απλά κρύβεσαι σαν την αδερφή σου!". Λέω με μια ένταση στο τέλος της πρότασης. Δεν θέλω να προσβάλω την Emily αλλά το έχουν τα αδέρφια να μην λένε τι νιώθουν φαίνεται..
Βάζει το χέρι του στο πρόσωπο του νευρικά χωρίς να μιλήσει για λίγο."ξέρεις κατι; άστο φεύγω".
Λέω αφού βλέπω ότι δεν αντιδράει και πάω να φύγω. Την ώρα που φεύγω πάει να με ακολουθήσει και η πόρτα ξαφνικά ανοίγει μπροστά μας. "Claudia;". Με ρωτάει η Emily που μπαινει εκεί που δεν το περιμένουμε και όλοι κοιταζομαστε.

Emily's POV

"είσαι σοβαρός;". Λέω αμέσως στον Evan μόλις καταλάβω ότι ήταν οι δύο τους όσο έλειπα. "Emily δεν ήθελα να-". Πάει να απολογηθεί εκείνη και την κόβω. "δεν φταις σε κατι, ξερω". Της λέω και ακουμπάω απαλά τον ώμο της να ηρεμήσει. "θα σας αφήσω μόνους. Τα λεμε". Μου λέει και γνεφω καταφατικά. Πρώτου φύγει κοιτάει τον αδερφό μου με απογοήτευση και κλείνει τη πορτα πίσω της. Πάω να ανέβω στο δωμάτιο μου και με τραβάει.
"περίμενε!". Μου φωνάζει και εκνευρίζομαι και άλλο. "να περιμένω τι Evan;. Με κατηγορείς για όλα και μετά κάνεις ακριβώς το ιδιο!". Φωνάζω στον ίδιο τόνο και ξεφυσαει. "έχεις δίκιο είμαι μεγάλος μαλακας. Αλλα αφησε με να σου μιλήσω!". Λέει και παίρνω μια βαθιά ανάσα να ηρεμήσω. Γνεφω καταφατικά και πάμε στο σαλόνι, όπου καθόμαστε στον καναπέ μαζί. Περιμένω να δω τι θα πει χωρίς να μιλήσω. "άκου συγγνώμη ενταξει;
Δεν είμαι καλός στις απολογίες και το ξέρεις..
Έπρεπε να μάθω τι έχεις μαζί του, χωρίς να βγάλω συμπέρασμα και να αντιδράσω έτσι. Έχεις το δικαίωμα να με βρίσεις και να-". Πάει να συνεχίσει και τον σταματάω. "Εντάξει, ενταξει το κατάλαβα. Είσαι μαλακας αλλά δεν παύεις νάσαι αδερφός μου. Σε συγχωρώ". Του λέω και σχηματίζεται ενα χαμόγελο στο πρόσωπο του, με μια ανακούφιση."αλλά μην είσαι έτσι μόνο μαζί μου. Και ο Zack δικαιούται να τα βρεις μαζί του. Ήσουν σκληρός και περνάει άσχημη περιοδο". Συμπληρώνω και γνέφει καταφατικά, ξανα νιώθοντας τις τύψεις του. "θα του μιλήσω. Αλλα να ξέρεις δεν θέλω πολλές γλυκές μπροστά μου".
Λεει κάνοντας με να γελάσω και κάνει το ίδιο." μου έλειψες ηλιθιε". Του λέω και του δίνω μία αγκαλιά, όπου αμέσως ανταποδίδει. Με τον Evan πάντα τα βρίσκαμε δε μαρεσε να μαστε έτσι οπότε ανακούφιστηκα που έβαλε μυαλό."και το νου σου με την Clau γιατί σε ξερω". Λέω καθώς σηκώνομαι, με το ίδιο γελιο. Αποφεύγει να μιλήσει για εκείνη και τον αφήνω, μην το πιέσω. "τελοςπαντων πάω να ετοιμαστώ, θα βγω σημερα".
Ανακοινώνω αλλάζοντας θέμα.
"που θα πας δηλαδή;". Λέει και σταματάει."εντάξει όχι δεν κάνω πάλι ανάκριση. Να πας". Το αλλάζει κάνοντας με να χαμογελάσω. Τον προτιμώ έτσι!
τρέχω στο δωμάτιο μου και κάνω ένα γρήγορο ντουζ για να ετοιμαστώ....

Τι θα γίνει τελικά στο πάρτυ;..
Ο Evan θα απωθεί την Claudia;... Και θα τα βρει και με τον Zack;... 🤔

*ΣΠΟΙΛΕΡ* Στο επόμενο το πάρτυ!

Ελπίζω να σας αρεσε, τα λεμε
ή αύριο η Δευτέρα!🖤
~S