ᴢᴀᴄᴋ ~

×75×

Κεφάλαιο 75ο~

Emily's POV

Φτάνουμε στο σπίτι αρκετά γρήγορα. Ο Evan δεν είχε σταματήσει να ρωτάει πως είμαι και φρόντισε να με φέρει έγκαιρα. Νοιάζεται πολύ και δεν σταματάει να μου το δείχνει ποτέ τέτοιες στιγμές πλέον.
"Άστα σε εμενα". Λέει μόλις αφήσουμε τη μηχανή, καθώς παίρνει τα πράγματα μου. Ακόμη και το να περπατήσω φαινόταν αδύνατον. Το σώμα μου ήταν βαρύ και είχα χάσει την όρεξη μου τελειωτικά. Ήθελα απλά να μπω μέσα και να κλειστώ στο δωμάτιο μου, να ζωγραφίσω και να μείνω μόνη μακριά από όλους όπως συνήθιζα πριν από όλα αυτά. Πριν εκείνον...
Μόλις μπούμε μέσα επεξεργαζομαι τον χώρο που ήταν λες και είχα να τον δω χρόνια τόσο πολύ που είχα χαρεί με την ιδέα της μετακόμισης μου.
Ο αδερφός μου πάει τα πράγματα μου στο δωμάτιο και ύστερα επιστρέφει γρήγορα προς το μέρος μου σταματώντας τις ενοχλητικές μου σκέψεις. "θες να το συζητήσουμε;". Με ρωτάει και κουνάω το κεφάλι μου αρνητικά έτοιμη να ανέβω προς το δωμάτιο μου. "Emily ξέρω πόσο άσχημα νιώθεις αυτή τη στιγμή, αλλά αν δεν μου μιλήσεις δεν θα-".
"Ευχαριστώ, αλλά θέλω απλά να μείνω μόνη μου".
"Όπως θες.. Η Claudia ήθελε και εκείνη να σου μιλήσει".
Ενώ κάθε άλλη φορά χαιρόμουν να δω την φίλη μου, αυτή τη στιγμή ούτε εκείνη δεν ήθελα να αντικρίσω. Και ξέρω ότι ακούγεται κακό αλλά δεν μπορώ να προσποιηθω. Δίχως λοιπόν να απαντήσω καν περπατάω στο δωμάτιο μου και κλείνω τη πόρτα πίσω μου. Πετάω όλα μου τα ρούχα στη κυριολεξία και εκείνη την ηλιθια μάσκα που στη κυριολεξία δεν ήθελα να ξανα δω ποτέ. Εξάλλου αν δεν είχα παει εξαρχής στο πάρτυ δεν θα είχε γίνει τίποτα. Κάποια στιγμή θα γινόταν όμως έτσι και αλλιώς, συνεχίζει η φωνή μέσα μου σαν υπενθύμιση. Μπαίνω αμέσως στη τουαλέτα και ανοίγω το ζεστό νερό. Ένα ντουζ είναι το καλύτερο που θα μπορούσα να κάνω τώρα. Έτσι και κάνω μπαίνοντας κάτω από το νερό και κλείνοντας τη γυάλινη πόρτα.
Κλείνω τα μάτια μου καθώς τρέχει το νερό επάνω μου και μένω ακίνητη σταματώντας να σκέφτομαι τα πάντα για λίγο. Αλλά ήταν μόνο για λίγο αφού εικόνες από όσα είχα δει παίζουν διαρκώς στο κεφάλι μου. Ο Zack και η Audrey να το κάνουν στο ίδιο το σπίτι στο οποίο θα μέναμε εμεις...
Ξεπλένω το σώμα μου με απότομες κινήσεις λες και αυτό θα αναιρουσε κάθε του άγγιγμα.
Παίρνω βαθιές ανάσες καθώς αρνούμαι να ξανά κλάψω και βγαίνω από τη ντουζιέρα. Ύστερα τυλίγω τη πετσέτα γύρω μου και στέκομαι μπροστά από τον καθρέπτη της τουαλέτας. Δεν θα ξανα στεναχωρηθεις άλλο. Δεν θα ξανα αφήσεις τον εαυτό σου να νιώσει για κανεναν!
Αρχίζω να μονολογώ στον εαυτό μου και να με κοιτάζω λες και προσπαθούσα να ενθάρρυνω κάποιον. Ξέρω ότι ίσως ακούγεται τρελο, αλλά με βοηθάει αρκετά.

[...]

Έχω βάλει καθαρά ρούχα και στεγνωνω τα μαλλιά μου την ώρα που ακούω το κουδούνι της πόρτας από κάτω. Αφήνω το σεσουάρ επάνω στο γραφείο και πηγαίνω προς το παράθυρο μου.
Μόλις δω την χαρακτηριστική μαύρη μηχανή καταλαβαίνω ήδη τι γίνεται. Είναι εκείνος.. Είχε έρθει εδώ.
Και δεν είναι ότι δεν το περίμενα, αλλά το πόσο θυμό μου προκάλεσε αμέσως μόλις το είδα. Πόσο θράσος μπορεί να έχει κάποιος αληθεια;.
Κλείνω απότομα τις κουρτίνες και περιφερομαι νευρικά στο δωμάτιο. Δεν υπάρχει περίπτωση να του μιλήσω.

Zack's POV

Ξεφυσαω λιγο πριν χτυπήσω τη πόρτα τους.. Και όταν το κάνω ξέρω ήδη τι έχω να αντιμετωπίσω μπροστά μου. "Evan-". Πάω να πω μόλις τον αντικρίσω και με κοιτάει με το πιο κενό βλέμμα που τον είχα δει να έχει. "Θα σου πρότεινα να φύγεις πριν κάνω κάτι χειρότερο".
Λέει κοφτά έχοντας το ίδιο βλέμμα απέναντι μου. Δεν τον κατηγορώ άλλωστε, ολα γαμηθηκαν και θα έκανα το ίδιο για την αδερφή μου. Αλλά δεν θέλω να χάσω κανεναν τους.
Κοιτάω κάτω και ύστερα πάλι εκείνον."Σε παρακαλώ πριν βγάλετε λάθος συμπεράσματα, θέλω να μιλησω..".
"Είμαι σίγουρος ότι δεν έχεις πολλά να πεις. Ο μόνος λόγος που δεν σε έχω σαπισει στο ξύλο είναι η Emily. Αντίο Zack".
Πάει να μου κλείσει τη πόρτα και βάζω το πόδι μου ανάμεσα. "Evan με ξέρεις γαμωτο! Δεν σου έχω πει ποτέ ψέματα, ακόμη και στις πιο μεγαλες μαλακιες που έχω κάνει". Λέω με ένταση και δεν αφήνω να κλείσει εκείνη τη πορτα. Δεν θα πάω πουθενά.
Όταν δεν το περιμένω τελικά την ανοίγει αλλά για εντελώς άλλο λόγο. Πριν προλάβω να μιλήσω με πιανει από τον γιακά της μπλούζας και με φέρνει κοντά του έτοιμος να με χτυπήσει. Ήξερα ήδη πως να του το κόψω αλλά να τον χτυπήσω και εγώ μόνο χειρότερα θα τα έκανε.
"Είσαι ένας υποκριτής μπάσταρδος, μακριά από εμένα και μακριά από την αδερφή μου. Σε προειδοποίησα ήδη και εσύ επεμενες!".
"Evan ας μην το φτάσουμε εκεί. Θέλω μόνο να μιλήσω μαζί της".
"Δεν θέλει να σου-".
Παει να πει έχοντας με στην ίδια θεση, αλλά τα βήματα από τις σκάλες μας διακόπτουν.
"Άστον".....

Πάλι απότομα το έκοψα:')
Τι πιστεύετε ότι θα πει ο Zack;
Ο Evan θα το κόψει; και το πιο σημαντικό, η Emily θα τον δεχτεί; 😐

Ελπίζω να σας αρεσε, τα λεμε! 🖤
~S