Κεφάλαιο 49ο~
Emily's POV
Μόλις ακούω αυτές τις λέξεις ξεχνάω ακόμη και γιατί του είχα θυμώσει. Μένω ακίνητη και τον κοιτάω άναυδη αφού δεν περίμενα να πει κάτι τέτοιο.
"και εγώ σαγαπαω". Απαντάω δίχως να το σκεφτώ παραπάνω αφού ξέρω ότι ακριβώς αυτό νιώθω, αλλά δεν ήξερα πως να το πω. Ορμάει στα χείλη μου και τυλίγω τα χέρια μου γύρω από τον λαιμό του. Εκείνος τα τυλίγει γύρω από τη μέση μου και στεκόμαστε, μπροστά από τη μαύρη θάλασσα να φιλιομαστε.
Αυτή τη φορά το φιλί ήταν διαφορετικο, πιο τρυφερό από ότι συνήθως. Έδειχνε όπως ακριβώς νιώθουμε, τρελοί ο ένας για τον άλλον.
Σταματάμε ύστερα από λίγο και κοιταζομαστε έχοντας το ίδιο χαμόγελο. Με τραβάει στην αγκαλιά του και μου αφήνει ένα φιλί στο μέτωπο. "μόνο εσένα θέλω μωρό μου". Δηλώνει κάνοντας τη καρδιά μου να αναπηδησει και κλείνω τα μάτια μου για λίγο απολαμβανοντας τη στιγμή στην αγκαλιά του. Μόλις με αφήνει κατσουφιαζω λίγο αλλά δεν το δείχνω. "πρέπει να πάμε πίσω". Μου λέει και γνεφω καταφατικά. "δεν θα ήθελα ο αδερφός σου πάνω που τα βρήκαμε να με σκοτώσει". Συμπληρώνει και γελάμε μαζί.
Πάντα έτσι ήμαστε με τον Zack εκεί που υπάρχει ένταση καταλήγουμε να μην μπορούμε χωριστά και πεθαίνω για τέτοιες στιγμές. Μου κρατάει το χέρι και γυρνάμε πίσω μαζί. Η διάθεση μου είχε αλλάξει με το παραπάνω μετά από αυτό που έγινε.
Μόλις γυρνάμε το θέαμα δεν ειναι ότι πιο ευχάριστο. Η Audrey καθόταν στην καρέκλα μου και οι άλλοι τα πίνανε μαζί της γελώντας. Ο μόνος σοβαρός φαινόταν ναναι ο αδερφός μου που προφανώς ηξερε για εκείνη.
Ο Zack με κοιτάζει με νόημα για να ηρεμήσω και αυτό προσπαθώ να κάνω. Φτάνουμε στη μπάρα μαζί και δεν δείχνω την ενόχληση μου για εκείνη. "Zack! Δεν θα το πιστέψεις. Η Audrey μας έλεγε ότι βρήκε σπίτι εδώ".
Λέει η Laura και με καρφώνει με ενα διαβολικό χαμόγελο. Άλλη σκύλα από εδώ..
Συγκράτησου Emily.
"συγχαρητήρια". Απαντάει ο Zack αδιάφορος και πίνει από το ποτό του. Το ευχαριστιεμαι όταν η ενόχληση είναι φανερή στο πρόσωπο της Laura. Η άλλη όμως είναι άνετη δίχως να επηρεαστεί και τον κοιτάει. "αυτό σημαίνει ότι θα ξανα αράζουμε όλοι μαζί όπως παλια". Ανακοινώνει τελικά και μόνο που δεν του πέφτει το ποτό. Εγώ είμαι έτοιμη να την πιάσω στα χέρια μου και παίρνω βαθιές ανάσες. "καλώς όρισες! ". Λέει ο Dave με τη Laura και τσουγκρίζουν τα ποτήρια τους.
"επιστρέφω". Λέω και περπατάω γρήγορα προς τις τουαλέτες, σπρώχνοντας κόσμο στο πέρασμα μου άλλη μια φορά. Δεν άντεξα άλλο, δεν ξέρω καν πως θα μπορώ να τη βλέπω συνέχεια μαζί μας μετα από την ανακοίνωση της. Στέκομαι μπροστά από το νιπτήρα στη τουαλέτα και ρίχνω λίγο νερό στο πρόσωπο μου να χαλαρώσω. Η πόρτα ακούγεται όταν δεν το περιμένω και σκάει μέσα η Audrey. "Γεια σου. Emily σωστά;".
Με ρωτάει και καλα ευγενική και ρολαρω τα μάτια μου. "θέλεις κατι;". Ρωτάω στη ψύχρα. "Άκου θα στο πω στα ίσα. Δεν έχω σκοπό να μπω ανάμεσα σε εσένα και στον Zack. Είναι μόνο παρελθόν μου".
Λέει προς εντύπωση μου και είναι προφανές ότι ξέρει πως έμαθα για εκείνη. "έτσι κάι αλλιώς δεν είχες ελπίδα". Απαντάω στον ίδιο τόνο. Δεν πιστεύω τις καλοσύνες του κωλου από το πουθενά.Audrey's POV
Αυτή η τύπισσα μου τη σπάει από τη πρώτη στιγμή. Αλλά ποτέ δεν χάνω αυτό που θέλω και δεν θα μου σταθεί κάνεις εμπόδιο. Παραμένω ήρεμη χωρίς να δείξω τίποτα και σκάω ένα ψεύτικο γέλιο. "είσαι δυναμική μαρεσει.
Έχω κάνει λάθη στο παρελθόν αλλά δεν είμαι εδώ να τα επαναλαβω. Θέλω μονάχα τη παρέα μου πίσω, εμείς οι δύο θα μπορούσαμε να τα πάμε καλά τι λες;". Αρχίζω να την βομβαρδίζω με καλές κουβέντες και δεν αργεί να αλλάξει στάση, κρίνοντας από το βλέμμα της που μαλακώνει.
"θα το δούμε αυτο". Απαντάει και βγαινει από τις τουαλέτες. Αυτο μου δείχνει ότι δεν κράτησε μόνο την απέχθεια της για εμενα. Μένει μόνο ένα πράγμα, να ξανα αράζω μαζί τους για να έχω τον Zack από κοντά...Η Emily θα εμπιστευτεί την Audrey;... Πως θα είναι τα πράγματα στην παρέα πλεον;..
Και θα συνεχιστεί αυτή η βραδιά;.... 👀Χευυ τι κάνετε, ελπίζω όλοι καλα:')
Με τοσο κρύο μένω μέσα κάι γράφω τωρα🥶. Τα λεμε στο επόμενο🖤
~S
YOU ARE READING
ᴢᴀᴄᴋ ~
RomanceZ~ "Που στον διάολο πας;" E~"Μίλα καλύτερα". Του αντιμιλαω και τον αγριοκοιτάζω και εγώ, χωρίς να το καταλάβω. Αρχίζει να γελάει. Στην αρχή ήρεμα και μετά πιο δυνατά. Ποιο είναι το πρόβλημα του; αναρωτιέμαι και κοιτάω. "ξέρεις σε ποιον μιλας;". Μου...