ᴢᴀᴄᴋ ~

×70×

Κεφάλαιο 70ο~

Emily's POV

Ανταλλάζουμε ματιές και αμέσως εστιάζω στον Zack και του κρατάω το χέρι. Όπως είπαμε δεν θα χαλάσει τίποτα τη σημερινή βραδιά και με χαρά θα δείξω στην Audrey ότι δεν έχει καμία ελπίδα ότι και αν κάνει. Η και εχει;
Σκέφτηκα ματαιοδοξα για λίγο και αμέσως προσπάθησα να ηρεμήσω ξανά. "Επιτέλους ήρθατε Όλοι! Ελπίζω να περάσετε καλά γιατί έριξα όλο μου τον μισθό σε αυτο".
Λέει χαχανιζοντας στο τέλος της πρότασης. Πολύ αστείο. "Που είναι η στολή σου;". Τη ρωτάει ο Dave και όντως παρατηρώ ότι δεν φοράει τίποτα. Και εκείνη και η Laura είχαν ντυθεί στα μαύρα χωρίς τίποτα που να θυμίζει Halloween. Πράγμα που μου έκανε λίγη εντύπωση βλεπωντας την ομοιότητα τους. Γίνομαι παράλογη και πολυ ασχολούμαι απλά υποθέτω..
"Αγάπη εγώ οργάνωσα το πάρτυ, δεν χρειάζομαι στολη".
Απάντησε με το ίδιο ηλιθιο γέλιο κάνοντας τη φιλεναδα της να ακολουθήσει. Ρολαρω τα μάτια μου και περπατάω προς το τραπέζι με το πανς. Ένα ποτό θα ήταν μια καλή αρχή με αυτά που βλέπω. Νιώθω ένα χέρι να με ακουμπάει την ώρα που γεμίζω το ποτήρι μου και αναγνωρίζω την Claudia, κάτω από τη χαρακτηριστική της μάσκα. "Νομίζω θα χρειαστώ και εγώ ενα". Μου λέει δείχνοντας μου πίσω από το σημείο που ήμασταν εξαρχής. Ο αδερφός μου και ο Zack είχαν ήδη δέκα κορίτσια γύρω τους. Και φυσικά ανάμεσα τους η Audrey και η Laura.
Ενα λεπτό να λείψω και αυτό γίνεται..
"Ακόλουθα με". Λέει η Clau δίπλα μου και έτσι και κάνω. Επιστρέφουμε μαζί τους και εκείνη μπαίνει μπροστά με αυτοπεποίθηση που ως τώρα δεν είχα δει. "Μωρό μου εδώ είσαι! Έλα να χορέψουμε".
Λέει γεμάτη αέρα στον Evan και ο ίδιος εκπλήσσεται που το ακούει, αλλά του αρέσει. Οι άκυρες νευριαζουν και κάνουν πίσω με το που το πάρουν είδηση. Ακολουθώ τον τρόπο της και παίρνω τον Zack από εκεί, μπαίνοντας ανάμεσα στο πλήθος και αρχίζουμε να χορεουμε στους ρυθμούς της μουσικής με την Claudia και τον Evan ακριβώς δίπλα. Εκεί που χορεύουμε Techno αρχίζει να παίζει δυνατά και απλωνομαστε χορεύοντας πιο ανέμελα. Η Audrey Και η Laura χάνονται πια από το οπτικό μας πεδίο και επιτέλους χαλαρώνω, πίνοντας ότι βρίσκουμε με τους άλλους και σιγά σιγά μπαίνοντας έτσι στο κλίμα.

[....]

"Να τη δανειστώ λίγο;".
Λέει ένας Dave διακοπτωντας μας και κοιτάζω τον Zack με νόημα. Υποθέτω δεν θα τον πειραζε για λίγο. Κοιτάζει τον Dave εξεταστικα και με αφήνει να πάω μαζί του δίχως να μας αφήσει από το βλέμμα του. "Έμαθα από πηγές μου ότι θα συζειτε πια".
Κάνει ο Dave χωρίς να το περιμένω. Γνεφω καταφατικά και πίνω μια γουλιά από το ποτό μου χαμογελώντας αβολα. Δεν είμαι σίγουρη γιατί θέλει να μου μιλήσει. Ξαφνικά με τραβάει στην αγκαλιά του και χωρίς να αντιδρασω καν κάνει ένα βήμα πίσω."Καλώς ήρθες στην οικογένεια λοιπόν!. Ξεκινήσαμε λίγο άσχημα αλλά είσαι φοβερή παρέα Emily. Το επόμενο πάρτυ θαναι στο μερος σας".
Μόλις ολοκληρώσει γελάω και ύστερα χαμογελάω με τα καλά του λόγια. Ο Dave πάντα ήταν ο πιο ανοιχτός και καλός από όλους, σίγουρα έχω μια παραπάνω συμπάθεια στη παρέα σε αυτόν και ας μην τον ξέρω τόσο καλά ακόμη."Καλό θα ήταν να γυρίσουμε τωρα". Προτείνω γελώντας λίγο ακόμη αφού ο Zack ακόμη μας παρακολουθουσε. Το παίρνει και ο ίδιος είδηση και εκεί που πάω να περάσω ξανά από τόσα άτομα, μια άσχετη μου χυνει το ποτό της επάνω μου. "Λάθος μου!". Φωνάζει και φεύγει πριν καν μιλήσω. Το μόνο που προλαβαίνω να δω είναι άλλη μια μάσκα. Τι ηλιθια!
"Αυτό δείχνει άσχημο". Ακούω την Audrey από πίσω μου και γυρνάω προς το μέρος της, σοβαρεύοντας το ύφος μου. Από που ήρθε πάλι αυτή;.
"Σίγουρα το ευχαριστήθηκες".
Την ειρωνεύομαι και γελάει.  Ύστερα μου πιάνει το χέρι και το τραβάω πίσω. Τι διάολο;.
"Ελα τωρα, θέλω απλά να σου δείξω την τουαλέτα. Κρίμα να χαλάσει αυτή η στολή!".
Δηλώνει και την κοιτάω καχύποπτα. Απλά θα σε πάει στις τουαλέτες, ξεκόλλα. Φωνάζει η φωνή μέσα μου και παίρνω μια ανάσα. "οκ". Της λέω ξερά και την αφήνω να με καθοδηγήσει. Περνώντας από έναν διάδρομο χωρίζομαι από ολη τη παρέα και τον Zack. Ελπίζω να είδαν ότι είμαι με αυτή, σκέφτομαι καθώς περπατάμε.
Μετά από λίγο φτάνουμε έξω απο ένα απομερο δωμάτιο, κανένας δεν είχε φτάσει ως εδώ μιας και το μέρος ήταν τεράστιο. "Που είναι η τουαλέτα λοιπόν;".
Ρωτάω επεξεργαζοντας τον χώρο.
"Εκεί μέσα προφανώς".
Λέει σαν να ήταν αυτονόητο δείχνοντας μου μια πόρτα. Ανοίγω το φως και μόλις είμαι έτοιμη να πατήσω μέσα βλέπω ότι μόνο τουαλέτες δεν ήταν εδώ μέσα, αλλά αντιθέτως μια παλιά αποθήκη!
"Τι στο-". Πάω να πω, έτοιμη να βηματισω έξω και πιάνοντας με απροετοιμαστη με σπρώχνει με δύναμη και πέφτω κάτω. Χτυπάω ελαφρώς το κεφάλι μου και το κρατάω όσο είμαι ακόμη κάτω. "ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΚΑΝΕΙΣ;".
Αρχίζω να φωνάζω και μέχρι να σηκωθώ η πόρτα έχει κλειδωσει. Στέκομαι αμέσως και αρχίζω να την κοπανάω. "AUDREY ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΑΣΤΕΙΟ. ΆΝΟΙΞΕ ΜΟΥ ΤΩΡΑ ΓΑΜΩΤΟ!". Δίχως να πάρω απάντηση ακούω τα βήματα της να απομακρύνονται και αρχίζω να καταλαβαίνω τι γινεται. Δεν το πιστεύω ότι ήμουν τόσο ηλιθια να την ακολουθήσω! Το ένστικτο μου ήταν εξαρχής σωστό....

Τι θα ακολουθήσει τώρα που η Emily είναι κλειδωμένη;😬...
Θα βρει τρόπο να βγει;... Και αν το κάνει θα προλάβει το χειρότερο;....

Μετά από αυτό ποιο είναι το επόμενο βήμα της Audrey πιστεύετε;.Εγώ δεν ξέρω τίποτα:')
Τα λέμε στο επόμενο!🖤
~S