ᴢᴀᴄᴋ ~

×39×

Κεφάλαιο 39ο~

Emily's POV

Χάνω για λίγο τα λόγια μου και το μόνο που κάνω είναι να κουνάω το κεφάλι μου αρνητικά. "Evan.. Δεν είναι-". Πάω να πω και ο Zack με κοιτάει με νόημα να σταματήσω. Έχει δίκιο.. Δεν μπορώ να το κρύψω τώρα, παρόλα αυτά είμαι θυμωμένη που έπρεπε να αφεθεί με τον Dave και να το μάθει τελικά έτσι. Είχαμε πει θα του το πούμε μαζί όταν ερχόταν η κατάλληλη στιγμή. Ο Evan με κοιτάει με απέχθεια, λες και τον είχα προδώσει. Πράγμα που στην ουσία είχα κάνει λέγοντας του ψέματα...
"δεν το πιστεύω ότι μου έκρυβες κάτι τέτοιο!". Ξεκινάει να φωνάζει σε εμένα και ύστερα κοιτάει τον Zack. "και εσύ.. ΕΣΎ ΠΗΔΙΟΣΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΔΕΡΦΉ ΜΟΥ ΣΤΆ ΚΡΥΦΑ ΡΕ;".
Συνεχίζει με ένταση και πάει να του ορμησει εκείνος αυτή τη φορά. Μπαίνω μπροστά από τον Zack πρωτου προλάβει. Την ίδια ώρα η Laura και ο Dave πηγαίνουν μεσα στο σπίτι αφήνοντας μας μόνους. "EVAN ΚΟΦΤΟ. Συγνώμη ενταξει;! απλώς συμβαίνει και θα στο λεγα-". Πάω να πω για να βρω μία λύση και εκείνος μένει ανέκφραστος να μας κοιτάει. "μόλις γυρίσουμε θα έχεις φύγει από το σπίτι". Λέει στον Zack σοκάροντας με. "δεν το εννοείς αυτο". Λέω εγω πριν απαντήσει και εκείνος κάνει ένα βήμα μακριά μου."Evan περίμενε". Πάει να μιλήσει και ο Zack και δίχως να μας αφήσει περιθώρια φεύγει από μπροστά μας και μπαίνει και εκείνος στο σπίτι. "ΓΑΜΩΤΟ ZACK. ΉΤΑΝ ΑΝΑΓΚΗ ΤΩΡΑ;". Ξεσπάω επάνω του και πάω να τρέξω πίσω από τον αδερφό μου αλλά με σταματάει. "Emily αρκετά. Είσαι αδερφή του δεν θα σου κρατάει κακια για πάντα. Εγώ ειμαι αυτός που του έκανε την μαλακια και θα φύγω από το σπίτι". Δηλώνει και ο θυμός μου ακολουθει μια απογοήτευση. Παίρνω βαθιές ανάσες. "Μα.. Δεν μπορείς να φύγεις". Λέω κοιτώντας χαμηλά.
Μου κρατάει τα χέρια και φροντίζει να τον κοιτάξω."αυτό δεν θα αλλάξει τίποτα μεταξύ μας. Θα του μιλήσω, για τώρα αστον να χαλαρώσει". Συνεχίζει σοβαρός και γνεφω καταφατικά. Έχει δίκιο, κάποια στιγμή ο Evan θα έρθει στα λογικά του και θα καταλάβει. Δεν ξέρει καν τι έχω με τον Zack. Απλώς τώρα είναι κολλημένος στο ότι τον κορόιδεψαμε...
"τουλάχιστον τώρα δεν χρειάζεται να κρύβω ότι είσαι δική μου". Λέει βάζοντας τρυφερά το χέρι του στο πρόσωπο μου. Χαμογελάω λίγο και η ατμόσφαιρα γίνεται πιο χαλαρή.

[...]

Έχουμε έρθει μέσα και πλέον ο Zack με ακολουθει δίχως μυστικά.
Το πιο αστείο σε όλο το θέμα είναι η έκφραση της Lauras που από όταν το έμαθε, φαίνεται να με μισεί ακόμη περισσότερο. Ξέρω κακο, αλλά την βρίσκω.
Τώρα ήμαστε στο δωμάτιο μου, αφήνοντας τη πορτα ανοιχτή και μαζεύουμε τα πράγματα μας παρέα, αφού όπου ναναι θα γυρνάγαμε. Βήματα ακούγονται και ένας Dave έρχεται μέσα. "θέλεις κάτι;". Ρωτάει ο Zack και μπαίνει ελαφρώς μπροστά μου, αφήνοντας την κτητικοτητα του να φανεί. Του κρατάω το χέρι να ηρεμήσει και μπαίνω μπροστά. "Ναι θέλω. Κοίτα φίλε δεν είχα ιδέα τι έπαιζε με εσάς τους δύο και ήρθα να σου ζητήσω συγγνώμη.. Αλλα μην με κατηγορείς η Emily είναι και γαμω". Δηλώνει με ένα μικρό γέλιο στο τέλος της πρότασης, ενώ το δικό μου ακολουθεί. "δεν πας να-". Παει να του απαντησει και τον σκουνταω με τον αγκώνα μου."σε συγχωρώ". Απαντάει τελικά ρίχνοντας μου ενα βλέμμα σε φαση" ευχαριστημένη;". Και χαμογελάω." κομπλέ. Σε μια ώρα φεύγουμε.. Σας αφήνω". Απαντάει ο Dave και φεύγει κλείνοντας τη πορτα πίσω του."Emily Pierce αν μου ξανά πεις πως να φερθώ". Αρχίζει να λέει με ένα πλάγιο χαμόγελο και με κολλάει στον τοίχο. "θα αναγκαστώ να σου κάνω το ίδιο". Συνεχίζει και με κολλάει με την πλάτη μου να βλέπει προς εκείνον. Ύστερα μου κρατάει τα χέρια πίσω και μου φιλάει τον λαιμό μου."και αυτή τη φορά δεν θα είμαι καλος..".
Ψυθιριζει δίπλα στο αυτί μου επηρεάζοντας με αμέσως. Το τηλέφωνο μου δονείται διακόπτοντας ότι πήγαινε να γίνει και ρολάρω τα μάτια μου. Μόλις το ανοίγω βλέπω μήνυμα από την μητέρα μου.

Μαμά

Emily! Σου στέλνω για τα καλά νέα. Η θεία σου είναι πλέον σε καλύτερη κατάσταση και δεν θα χρειαστεί να λείψουμε πολύ ακόμη. Σας αγαπαμε, θα τα πούμε!

Έλεγε το μήνυμα ξαφνιαζοντας με. Ήταν ήδη περίπλοκα τα πράγματα τώρα θα γυρίσουν κιόλας, τέλεια.
"ποτε θα γνωρίσω την πεθερα;". Λέει ο Zack που στεκόταν δίπλα μου για να δει το μήνυμα και αμέσως γελάω και τον σπρώχνω παιχνιδιάρικα. "είσαι μαλακας".
Του λέω και με αρπάζει απ τον λαιμό και με φιλάει.

[...]

η μία ώρα περάσε με εμάς στο δωμάτιο και πριν το καταλάβω το διήμερο είχε πια τελειώσει και πηγαίναμε πίσω στο αμάξι. Κοιτάω μια τελευταία φορά το μέρος πριν φύγουμε. Θα έχω να θυμάμαι πολλά από εδώ, μέσα σε δύο μέρες. Σκεφτόμαι από μέσα μου και την ώρα που μπαίνουμε στο αμάξι ο Evan μας κοιτάει με τον ίδιο άσχημο τρόπο....

Ο Evan θα αλλάξει;... Οι γονείς πότε θα έρθουν;... Και τι θα γίνει τώρα που ο Zack θα φύγει;.... 🤔

Hope you liked it:')
Τα λέμε στο επόμενο🖤
~S