ᴢᴀᴄᴋ ~

×53×

Κεφάλαιο 53ο~

Evan's POV

Νιώθω δύο χέρια να με σκουντάνε και κατευθειαν ανοίγω τα μάτια μου. Η Claudia, συνειδητοποίω και θυμάμαι πως κατέληξα σπίτι της. Χαμογελάω ξυπνώντας δίπλα της και ανοίγω τα μάτια μου να την αντικρίσω.
Αντί για την χαρά που περίμενα τη βλέπω να στέκεται αγχωμένη να με περιμένει να σηκωθώ. "τι έγινε;". Ρωτάω και μου κάνει νόημα να κάνω ησυχία. "Claudia, φεύγουμε για δουλειά. Δεν θα κατέβεις για πρωινό; έχεις και σχολείο". Ακούγεται η φωνή της μάνας της και αμέσως σκάω. Δεν θα έκανα καλή πρώτη εντύπωση να ξυπνάω στο δωμάτιο της κόρης τους. Σκέφτομαι από μέσα μου και γελάω λίγο. "εε κάνω ντουζ.. θα κατέβω μετα. Καλη δουλεια!". Τους απαντάει και κρατιέμαι και άλλο να μην γελάσω. Την τραβάω επάνω στα πόδια μου και της φιλάω τον λαιμό να την πειράξω, επίτηδες.
Θα μπορούσε να μου γίνει συνήθειο αυτό. Ανατριχιαζει ολόκληρη κάνοντας το φανερό
Και μου φτιάχνεται και άλλο η διάθεση με το ποσό γλυκιά είναι.
"θα σε σκοτώσω". Ψυθιριζει μέχρι να φύγουν, με δυσκολία. Σταματάω να τη φιλάω και την κοιτάω χωρίς να την αφήσω να φύγει από επάνω μου. "δοκιμασε". Απαντάω συνεχίζοντας το πείραγμα. Παίρνει ένα μαξιλάρι και αρχίζει να με χτυπάει παιχνίδιαρικα. Αμέσως αρχίζει να γελάει και εκείνη και την ίδια ώρα ακούγεται η εξώπορτα που έφευγαν οι δικοί της. "τώρα θα δεις!". Της λέω πλέον με ένταση και με μια κίνηση τη γυρνάω στο κρεβάτι και πάω από πάνω της.
"τώρα τι θα κανεις;". Την ρωτάω και την γαργαλαω παντού κάνοντας τη να γελάσει περισσότερο. Λατρεύω να την βλέπω έτσι. Πω ακούγομαι σαν ερωτιαρης μαλακας..
"Evannn!". Μουρμούραει μέσα από το γέλιο της και σταματάω. Ύστερα την φιλάω απαλά, όπως είναι ξαπλωμένη.
Μόλις σταματήσω κοιτάει με παράπονο αλλά άλλη μια φορά προσπαθεί να το κρατήσει κρυφό.
"ούτε εγώ θέλω να φύγω, αλλά πρέπει να πάω στην Emily".
Της λέω και γνέφει καταφατικά. Σηκωνομαστε μαζί και την τραβάω ξανα προς το μέρος μου.
"και για να γίνω ξεκάθαρος, δεν μου ξεφεύγεις τώρα".
Δηλώνω κάνοντας τη να κοκκινησει και την φιλάω μια τελευταία φορά πρώτου φύγω.
"Περιμενε". Μου λέει και την κοιτάω πριν βγω από τη πορτα.
"θέλω να το πω εγώ στην Emily".
Λέει λίγο άβολα και γελάω. "ότι θες, δεν με νοιάζει τι θα πει".
Απαντάω και οριεται. "μην ξεχνάς ότι είναι και κολλητή μου!".
Φωνάζει όταν βγω κάνοντας με να γελάσω λίγο περισσότερο.
Πηγαίνω γρήγορα στην μηχανή μου και ξεκινάω για το σπίτι. Η Emily θα κοιμάται τώρα, για καλή μου τύχη.