Κεφάλαιο 6ο~
Emily's POV
Πηγαίνω και κάθομαι στην μόνη θέση όπου δεν υπήρχε κάνεις ή αλλιώς στο πάτωμα. Ο αδερφός μου μου ριχνει κάποιες δολοφονικες ματιές που ήρθα και εγώ πίνω την μπύρα μου αυταρεσκα μπροστά του. Όπως είπα δεν θα γίνεται ότι θέλει εκείνος μόνο. "Emily! Έχω ακούσει πολλά για σένα. Αραξε μαζί μας". Λέει εκεινο το αγόρι που φαινόταν μεγαλύτερο και πάει να μου δώσει να καπνίσω αλλα κουνάω το κεφάλι μου αρνητικά. Δεν έχω ξανα καπνίσει. Πόσο μάλλον απο έναν άκυρο.
"είμαι ο Dave." συστήνεται τελικά και μου δινει το χέρι. Ίσως είναι ο πιο φιλικός στο όλο παρεακι σκέφτομαι και ανταποδίδω στη χειραψία του. "από εδώ η Laura. Σε αυτές μη δίνεις σημασια". Συνεχίζει δείχνοντας εκείνη τη ξανθιά και γελάει στο τέλος της πρότασης όλο νόημα για εκείνες τις άκυρες. Μόλις η miss όμορφη πάρει είδηση ότι ήρθα με καρφώνει και κολλάει περισσότερο στον Zack. Μια κινούμενη πλαστική είσαι, σκέφτομαι και πάω να γελάσω μόνη μου. Εκεί που δεν το περιμένω ο Zack την μετακινεί από επάνω του. "τι θα λέγατε να παίξουμε ένα παιχνίδι για να γίνει πιο ενδιαφέρον". Προτείνει και εστιάζει το βλέμμα του σε εμένα. Αμέσως καταλαβαίνω ότι το κάνει επίτηδες αλλά δεν πιάνω το γιατί. "Beerpong!". Φωνάζει ο Dave και ο Zack σκάει ένα χαμόγελο όλο νόημα. "δεν υπάρχει περίπτωση να παίξεις". Πετάγεται ο Evan που δεν κρατάει κρυφή τη σύγχυση του αυτή την φορά. "Έχει δίκιο ο Evan, είναι πολύ αθώα για να παίζει μαζί μας". Λέει ο Zack για εμενα στη προσπάθεια να με προσβάλει. Δεν αργώ να εκνευριστω με τις μαλακιες του. Ούτε να του είχα κάνει κάτι. Αλλα έτσι θέλει να το παει; ας έχει.
"είμαι μέσα". Λεω στους άλλους κάι ολοκληρώνω την μπύρα μου.
Ο Evan παραμένει εκνευρισμενος και ο Dave τον κρατάει οταν πάει να σηκωθεί και να ρθει προς εμένα. Ευτυχώς έχουν και έναν σχετικά νορμαλ σκέφτομαι για λίγο. Ξεκινάμε να παίζουμε πετώντας το μπαλάκι μεσα στα ποτά που στήνουν στο τραπέζι μπροστά μας. Όλοι μαζεύονται γύρω για να δουν τι κατάληξη θα έχει αυτό και η μουσική δυναμώνει για άλλη μια φορά. Ξεκινάει η σκυ-, συγνώμη Laura και κάνει επίτηδες ότι αστοχεί για να πιει. Ο αδερφός μου τελικά συμμετέχει αφού τον πεισανε, έχοντας τον καλύτερο στόχο ως τώρα. Συνεχίζει ο Dave βαζωντας την μια φορά και την άλλη αστοχοντας. Ο μόνος που μένει είναι ο Zack και εγώ και παίρνει θέση πρώτος. Αλίμονο.
Τα βάζει όλα μέσα γελώντας αυταρεσκα στους φίλους του και μετά πίνει παρόλα αυτά ρίχνοντας το βλέμμα του σε εμένα άλλη μια φορά. Ρίχνω με τη σειρά μου και την ώρα που το μπαλάκι πάει να προσγειωθεί μεσα σε ένα από τα ποτήρια το τραπέζι κουνιέται. Κάνεις δεν το παίρνει χαμπάρι εκτός από εμένα. Ο Zack κλωτσησε ελαφρώς το τραπέζι επίτηδες για να αστόχησω. "Κριμα. Φαίνεται πως θα πρέπει να πιεις". Λέει με ένα πονηρό χαμόγελο και μου πασάρει το ποτό. "λίγο ποτό δεν θα με βλαψει". Του ανταποδίδω σαν να μην τρέχει τίποτα και το πίνω μονορούφι.[....]
Το παιχνίδι συνεχίστηκε για πολλή ώρα ακόμη μέχρι που κατέληξα να ζαλιστω άσχημα εκεί που δεν το περιμένω. Και δεν ήμουν η μόνη. Είχαμε γεμίσει πλαστικά ποτήρια όλο το πάτωμα και το τραπέζι και κανεις δεν σκεφτόταν λογικά πια. Άρχισα να χορεύω ξέφρενα μαζί με τους άλλους και το σαλόνι έμοιαζε με κλαμπ πλέον. Ο Dave γελούσε μαζί μου κάνοντας τις πιο περίεργες κινήσεις και γελαγα χωρίς να σκέφτομαι πολλά, το αλκοόλ με είχε επηρεάσει τέρμα.
Οι μόνοι που δεν έβλεπα ήταν ο Evan και η Laura πια. Σηκώθηκα επάνω στο τραπέζι και συνέχισα να χορεύω εκεί. Πέταξα το φούτερ μου που φόραγα από πριν και έμεινα με ένα μπουστακι και το τζιν μου ενώ συνεχισα να πίνω. Το βλέμμα μου πέφτει επάνω στον αδερφό μου που ανεβαίνει προς τα δωμάτια φασωνοντας την Laura και εκεί που δεν το καταλαβαίνω γλιστραω και πέφτω. Παρόλο που περίμενα να βρεθώ στο πάτωμα καταλήγω επάνω στα χέρια κάποιου και αυτός ο κάποιος είναι ο Zack.....Πώς θα της φερθεί τώρα ο Zack;... θα συνεχίσει να είναι αλαζονικός ή κακός μαζί της;...
Ή κάτι άλλο θα γίνει μεταξύ τους;.😌*ΣΠΟΙΛΕΡ* Θα έχουμε μια απ τις πρώτες στιγμές 👀
κάθε ημέρα θα ανεβαίνει από ένα. Τα λεμε στο επόμενο🖤
~S
YOU ARE READING
ᴢᴀᴄᴋ ~
RomanceZ~ "Που στον διάολο πας;" E~"Μίλα καλύτερα". Του αντιμιλαω και τον αγριοκοιτάζω και εγώ, χωρίς να το καταλάβω. Αρχίζει να γελάει. Στην αρχή ήρεμα και μετά πιο δυνατά. Ποιο είναι το πρόβλημα του; αναρωτιέμαι και κοιτάω. "ξέρεις σε ποιον μιλας;". Μου...