ᴢᴀᴄᴋ ~

×71×

Κεφάλαιο 71ο~

Emily's POV

Βγάζω το κινητό μου από την τσέπη της φόρμας μου και προσπαθώ να καλέσω τον Zack αλλά συνειδητοποίω ότι το κάνω άσκοπα, αφού το σήμα δεν υπήρχε περίπτωση να πιάσει εδώ μέσα.
"Τέλεια!, ΓΑΜΩΤΟ!!
Αρχίζω να φωνάζω και να περιφερομαι στον μικρό χώρο της ντουλάπας, νευρικά. Συνεχίζω να χτυπάω τη πόρτα, ακόμη και να την κλωτσαω αλλα όλα μάταια.
Η απελπισία αρχίζει να με διαπερναει κάι σέρνομαι στη πόρτα, όπου καταλήγω να κάθομαι κάτω. Βάζω τα χέρια μου στο πρόσωπο μου και φέρνω τα γόνατα στο στήθος μου μένοντας σε εκείνη τη θέση. Πόσο ηλιθια μπορεί να ειμαι;.
Συνεχίζω να κατηγορώ τον εαυτό μου που ακολούθησα αυτή την-
Δεν ξέρω καν πως να εκφραστώ.
Είναι απλά μια τσούλα που έχοντας με εδώ θα πετύχει ότι σκοπό έχει και δεν μπορώ να φανταστώ τι θα είναι.
Ξέρω μόνο ότι ο Zack είναι κάποιος που μπορώ να εμπιστευτώ και ελπίζω να βγω σύντομα από εδώ....

[...]

Audrey's POV

Από την ώρα που έχω κλείσει αυτή την ηλιθια δεν έχω σταματήσει να γελάω. Ήταν πιο εύκολο από όσο νόμιζα να την κάνω να με ακολουθησει. Κάποιος τόσο αφελής όσο ο Zack σίγουρα θα επέλεγε μια όμοια.
Το μόνο που μένει είναι αυτή η μία λεπτομέρεια που θα κάνει την Emily να πάρει δρόμο και όχι τυχαία, αλλά από μόνη της. Κρύβω το κλειδί της ντουλάπας στην τσάντα μου και μπαίνω σε ενα απο τα υπνοδωμάτια, όπου είχα φέρει όσα χρειάζομαι. Κλείνω και εδώ τη πορτα για να σιγουρευτώ ότι δεν θα μπει κανείς και την ίδια ώρα εμφανίζεται η Laura. Ήταν η μόνη που της είχα πει για τα πάντα. Γελάει και εκείνη και με πλησιάζει βγάζοντας εκείνη την ηλιθια μάσκα. "Είχες δίκιο ότι θα πιάσει και μπορώ να πω ότι το χάρηκα να ρίξω το ποτό επάνω της. Σε παραδεχομαι".
Δηλώνει και χαμογελάω νικήτρια.
"Τώρα ξέρεις τι πρέπει να κάνεις". Προσθέτω και γνέφει καταφατικά, παίρνοντας τη μάσκα της απο εδώ πριν φύγει.
Τώρα το δικό μου κομμάτι, μονολογώ και βγάζω από την τσάντα μου την στολή και όσα χρειαστώ.

Zack's POV

"Έχεις δει την Emily;". Αρχίζω να ρωτάω καχύποπτα τον Dave που ήταν τελευταία φορά μαζί της.
"Την είδα να πηγαίνει προς εκείνον τον διάδρομο". Απαντάει δείχνοντας μου. "Κάποια της λερώσε τη στολή της". Εξηγεί όσα ήξερε και φεύγει από μπροστά μου. Δεν θα έφευγε χωρίς να μου πει τίποτα, κάτι μου φαίνεται περίεργο σε όλο αυτό. Πάω να μιλήσω και στον Evan η τη φίλη της αλλά είναι πολύ απασχολημένοι να φασωνονται.
Είμαι σίγουρος ότι δεν την έχουν δει. Έτοιμος να ψάξω παραπάνω την βλέπω τελικά να εμφανίζεται από εκείνον τον διάδρομο. Την παρατηρώ και χαμογελάω. Δεν μπορώ να τη χάνω απο τα μάτια μου, αυτόματα ανησυχώ.
"Ποτό;". Ακούω μια φωνή δίπλα μου και γυρνάω. Μια άσχετη με μάσκα κράταγε δίσκους γεμάτους ποτά. Παίρνω αμέσως ένα και κρατάω ένα και για την Emily. Καλό θα ήταν να συνεχίσουμε εκεί που ήμασταν.
Μόλις με πλησιάζει πάω να της μιλήσω και προς εντύπωση μου δεν λέει τίποτα, απλά με τραβάει ξανά ανάμεσα στον κόσμο και αρχίζει να μου χορεύει, έχοντας τη πλάτη της προς εμενα. Ξαφνικό, αλλά δεν με χαλάει και καθόλου, σκέφτομαι και τυλίγω τα χέρια μου γύρω της.
Ύστερα μου κάνει νόημα να πιούμε και κατεβάζω το ποτό μου μαζί της. Η μουσική γίνεται πιο αργή και εκείνη χορεύει πιο αισθησιακά από ποτέ. Γαμωτο, νομίζω δεν την έχω ξανα δει ποτέ έτσι και δεν θα κρατηθώ πολύ μην τη πάρω να φύγουμε.
"Είσαι διαφορετικη". Της ψυθιριζω όσο αγγίζω όλο της το σώμα. "μμμ" αφήνει ένα μουρμούριτο και γυρνάει προς το μέρος μου. Τυλίγει τα χέρια της γύρω από τον λαιμό μου και με φιλάει έντονα.

[...]

Το κεφάλι μου με χτυπάει δυνατά και νιώθω λες και είχα πιει πολύ παραπάνω. Η μουσική φαίνοταν πιο ωραία πια και μου έκανε εντύπωση. Δεν συνήθιζα να επηρεάζομαι από αλκοόλ έτσι, ούτε το χάπι δεν με έπιανε εύκολα. Παρόλα αυτά δεν με ενδιαφέρει κιόλας, όσο είμαι μαζί της. Φασωνομαστε για πολύ ώρα
Και δεν καταλαβαίνω καν ποτέ πάει αργά η ώρα. "Πάμε σπίτι".
Λέει σιγανά και με το ζόρι διακρίνω τη φωνή της με την βαβούρα και τη ζαλάδα μου.
Γνεφω καταφατικά έχοντας ένα πονηρό χαμόγελο στα χείλη μου και την τραβάω γρήγορα μαζί μου έξω. Δεν έβλεπα αυτή την ώρα, να μου ζητήσει να φύγουμε και νομίζω την προτιμώ έτσι απόψε.

[...]

Φτάνουμε αμέσως, με τη μηχανή πίσω στο σπίτι και μόλις την παρκάρω όπου βρω εκείνη τρέχει παιχνίδιαρικα μέσα. Αφήνω ένα γέλιο ελεύθερο βλέποντας τη έτσι και μπαίνουμε μέσα. Κλείνει την πόρτα και εκεί που πάω να ανοίξω τα φώτα βάζει το χέρι της στο δικό μου και με τραβάει από τη μπλούζα κοντά της. "Σσσ". Ψυθιριζει και αρχίζει να με φιλάει με γλώσσα ανοίγοντας ταυτόχρονα το τζιν μου. "Γαμωτο Emily... Τι σε έχει πιασει;".
Λεω ξαναμενος μες το φιλί και όταν δεν το περιμένω μου τραβάει το παντελόνι κάτω, μαζί με το μποξερακι μου. Αγνοώ το ότι ακόμα στεκόμαστε μπροστά από την κωλο πόρτα και το σκοτάδι και την αφήνω να κάνει το παιχνίδι της..
Το στομα της βρίσκει τη περιοχή μου και άρχιζει να μου τον παίρνει, κάνοντας με να μουγκρισω από ευχαρίστηση. Νομίζα ήταν πρώτη της φορά, αλλά ήξερε τι έκανε καλα.. Γαμω
Θα περάσουμε καλά απόψε...

Αφήνω αυτό εδώ και δεν λέω τίποτα γιατί θα με βρίσετε💀
Τα λέμε στο επόμενο🖤
~S