ᴢᴀᴄᴋ ~

×23×

Κεφάλαιο 23ο~

Emily's POV

Έρχεται κάι κάθεται μαζί μου στο κρεβάτι και εγώ πιάνω το τηλεκοντρόλ για να ανοίξω τη τηλεόραση. "ελπίζω όχι καμία σαλιαρικη μαλακια". Λέει μεταξύ σοβαρού και αστείου και γελαω λίγο. Αποφασίζω και βάζω το love rosie που έλεγε ρομαντικό για να του την σπάσω. Οι συνήθειες δεν κόβονται.
Ξαπλώνω πίσω και εκείνος παραμένει καθιστός. "Μπορείς να ξαπλώσεις δίπλα μου.. ". Λέω ήρεμα και τον κοιτάω. Δεν θα ήταν και πρώτη φορά, σκέφτομαι καθώς θυμάμαι το πρώτο του βράδυ εδώ. Τελικά ξαπλώνει δίπλα μου. Όταν το κάνει ο ώμος του βρίσκει στον δικό μου και αμέσως νιώθω λες και με ηλεκτριζουν. Είναι λες και κάτι αλλάζει όταν με ακουμπάει. Με όποιον τρόπο και αν γίνει αυτό..
Και δεν μαρεσει καν που το παραδέχομαι.

[...]

Η ταινία που έβαλα φαίνεται να είναι μεγάλη ειρωνεία αφού οι πρωταγωνιστες συνεχώς αρνούνται τι νιώθουν. Με τη διαφορά ότι μέχρι και μεγάλωσαν μαζί. Και οι δύο κοιταζομαστε όταν τρωγονται μεταξύ τούς για αυτόν τον λόγο και μαζεύομαι λίγο άβολα. Τελικά αφού τσακωθούν ορμάνε  ο ενας στα χείλη του αλλού και ο Zack τώρα κοιτάει μια εμένα, μια αυτούς.
Κάνω το ίδιο και εκεί που δεν το περιμένω ανασηκωνεται από τη θέση του και κλείνει την τηλεόραση. "αρκετά ειδα αυτή τη μαλακια. Σου είπα εξαρχής ότι δεν ήθελα". Αντιδράει κλασσικά και ενα αυθόρμητο γελακι μου φεύγει. "ε ναι αφού εσύ θες μόνο ξεπετες και να παίζεις άλλωστε".
Του απαντάω αντιδρώντας και εγώ και κάθομαι. Δεν άντεξα. Ξέρω ήδη ότι αυτό το θέατρο ότι ήμαστε καλά είναι για λίγο. Γιατί όπως του είπα θέλει μόνο να παίζει και ειμαι σίγουρη ότι παρά τα όσα αισθάνθηκα εγώ απόψε, εκείνος πάλι δεν θα ήξερε τι θέλει. Και πάλι εγώ θα ήμουν η ενοχλημένη.
Γελάει με τον ίδιο αλαζονικό τρόπο και τελικά σηκώνεται και καλα θιγμένος.
"Δεν ξέρεις τίποτα για εμενα. Μόνο ότι σου επιτρέπω.".
Δηλώνει και σηκώνομαι και εγώ.
"Ξέρω ότι είσαι ενας εγωιστής μαλακας".
Μου ξεφεύγουν σχεδόν οι λέξεις πάνω στη σύγχυση μου και με κοιτάει έντονα. Ύστερα πλησιάζει. "Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΜΕ ΕΚΑΝΕ ΕΤΣΙ EMILY. ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΌΛΑ ΕΥΚΟΛΑ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ! ".
Αρχίζει να μου βάζει τις φωνές και το βλέμμα του αγριεύει. Τον κοιτάζω το ίδιο θυμωμένη. Ούτε για εμένα ήταν εύκολη μια ζωή μόνη και με αυτή τη μετακόμιση.
"ΤΟΤΕ ΠΕΣ ΜΟΥ ZACK. ΑΠΟ ΟΤΑΝ ΣΕ ΓΝΏΡΙΣΑ ΜΟΝΟ ΟΤΙ ΦΈΡΕΣΑΙ ΈΤΣΙ ΞΕΡΩ".
Λέω στον ίδιο τόνο και περιμένω να απαντήσει, περίεργη.
"θες να μάθεις τόσο πολύ;. Ντύσου".
Απαντάει και είναι η μόνη απάντηση που δεν περίμενα. "γιατί;". Αμέσως ρωτάω και εκείνος βάζει ξανα τη μπλούζα του."θα σε παω εκεί που άρχισαν ολα". Συνεχίζει αφήνοντας με, με την ίδια απορία. Εαν με αυτό τον τρόπο μάθω επιτέλους οτιδήποτε για εκείνον που τον κάνει να φέρεται έτσι, τότε θα πάω.
Αμέσως ξανα αλλάζω στην τουαλέτα, τα ρούχα μου για να τον ακολουθήσω.

Zack's POV

Μου έχει ανέβει η πίεση στα ύψη. Κανείς δεν μου την λέει έτσι και όσο και αν με θυμώνει δεν μπορώ να αρνηθώ πια πως ότι κάνει με ελκύει. Υποτίθεται ότι θα την απέφευγα πλέον, η τουλάχιστον έτσι είπα στον εαυτό μου για να το καταπνίξω, αλλά απόψε θα την πάω πίσω στη γειτονιά μου. Θα της ανοιχτώ. Και όταν δει πόσο κατεστραμενος είμαι θα φύγει από μόνη της. Όπως όλοι. Και αυτό θα είναι για το δικό της καλό....

Τι θα γίνει όταν πάνε στη γειτονιά του Zack;... Η Emily πως θα αντιδράσει όταν μάθει την αλήθεια του;... 🤔

Γεια σας! Χρόνια πολλά σε όλους με υγεία. 🎄✨
Επανήλθα λοιπόν τώρα που μπορώ :') ελπίζω να σας άρεσε τα λέμε απο αύριο κανονικά🖤
~S