ᴢᴀᴄᴋ ~

×55×

Κεφάλαιο 55ο~

Emily's POV

Μένω στο δωμάτιο μου και αρχίζω να περιφερομαι ασυναίσθητα από θυμό και στεναχώρια. Δεν μπορώ να το κάνω. Όχι... Οχι!
Δεν θέλω να φύγω από εδώ. Μόλις που άρχισαν όλα να έχουν κάποιο νόημα και να είμαι επιτέλους χαρούμενη μου ζητάνε να φύγω! Και όχι απλά το ζητάνε, αλλά με υποχρεωνουν. Κάθομαι στο κρεβάτι μου και βάζω τα χέρια μου στο πρόσωπο μου, προσπαθώντας να μην δακρύσω. Την ίδια ώρα μπαίνει ο αδερφός μου στο δωμάτιο. "Emily..". Λέει με έναν τόνο συμπόνιας και πάει να με πλησιάσει. "θέλω να μείνω λίγο μονη". Του απαντάω χωρίς να τον αντικρίσω. Δεν νομίζω ότι είμαι σε φάση να μιλήσω τώρα.
"δεν είναι δύσκολο μόνο για εσένα νταξει;! Αρα κόψε να λες να φυγω". Λέει με ένταση όταν δεν το περιμένω και τον κοιτάω.
"ναι θα χάσεις πολλά εσυ ρε Evan! Μια ζωή παρέες έβρισκες. Δεν θα σου λείψει τίποτα εσενα".
Απαντάω με τον ίδιο τρόπο, ενοχλημένη. Κλείνει τη πορτα και πλησιάζει."και όμως θα χάσω. Την Claudia". Δηλώνει και γουρλώνω τα μάτια μου. "οριστε;". Ρωτάω κοιτάζοντας περίεργη. Δεν περίμενα τέτοια εξέλιξη. Η μάλλον μου πέρασε η ιδέα αλλά δεν περίμενα να το ακούσω τωρα-
"όσο εσύ ήσουν με τον Zack όλο το βράδυ, εγώ ήμουν μαζί της. Για αυτό κιόλας δεν ήρθα ποτε!".
Συνεχίζει και ρολαρω τα μάτια μου στο τέλος της πρότασης. "δεν αντέδρασες καν πριν, άρα ποιο το νόημα να τα συζηταμε αυτα;. Θα φύγουμε". Λέω χωρίς θυμό πια, μένοντας μόνο με την απογοήτευση."δεν θα είναι μόνιμο". Λέει να με καθησυχάσει και τον κοιτάω."έτσι νομίζεις. Μόλις πάμε εκεί δεν θα ξανα φύγουμε και-". Πάω να ολοκληρώσω και με διακόπτει."αν δουλέψω αλλάζει το θεμα". Απαντάει βάζοντας με σε σκέψεις. "και γιατί να μην το κάνεις εδω;". Λέω το προφανές και σταματάει. "η Audrey!. Θα μπορούσε να μου βρει θέση στο μπαρ". Προτείνει και δεν μαρεσει καθόλου που μπλέκεται και αυτή, αλλά δεν μπορώ να διαφωνήσω αν έτσι καταφέρουμε να μείνουμε εδώ. "θα τους μιλήσω". Συνεχίζει και πάει να φύγει." Evan.. Είσαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρουμε;". Ρωτάω λίγο ανήσυχη. Τώρα ήμασταν μόνοι αλλά είχαμε τους γονείς, την βοήθεια τους. Δεν ξέρω αν τα βγάλουμε πέρα για τόσο καιρό.
"δεν θα το αφήσω έτσι, έχε μου εμπιστοσύνη". Απαντάει κάνοντας με τελικά να χαμογελασω ελαφρώς και γνέφω καταφατικα. Βγαίνει από το δωμάτιο μου αφήνοντάς με μόνη και κοιτάω την ώρα. Σε λίγο θα άρχιζε το πρώτο μάθημα και συνειδητοποίω ότι ίσως το προλάβω. Καλύτερα να πάω τελικά, σήμερα θα μου έκανε καλό να βγω έξω μετά από αυτό.
Παίρνω γρήγορα τα πράγματα μου και αλλάζω τα ρούχα μου. Μόλις κατεβαίνω βλέπω τον Evan να κάθεται μαζί τους λίγο πριν φύγουν και μου κάνει νόημα ότι όλα θα πάνε καλά. Χαιρετάω μόνο εκείνον και παίρνω ένα ταξί για να φτάσω έγκαιρα.

[...]

Φτάνω τελικά στην ώρα μου και συναντάω την Claudia. Για καλή μας τύχη είχαμε γυμναστική οπότε απλά άφησα τα πράγματα μου και την βρήκα στο γήπεδο.
"είσαι καλα;". Με ρωτάει αμέσως μόλις με δει αφού πια καταλαβαίνει μέχρι και από την έκφραση μου όταν κάτι πάει λάθος. "ΔΕΚΑ ΓΥΡΟΥΣ!". Φωνάζει ο γυμναστής και ξεκινάμε να κάνουμε τζοκινγκ ανα δυάδες.
Αποφασίζω να μην πω κάτι προς το παρόν αφού ο Evan τους μιλάει και παριστάνω ότι όλα είναι καλά. "εσύ τι γίνεται; φιλάει καλά ο αδερφός μου;". Της πετάω με μια έκφραση και καλα αηδιας και γελάω. Με κοιτάζει άβολα και τρέχει λίγο πιο μπροστά μου κάνοντας με να γελάσω και άλλο και να λαχανιασω. "ΞΕΡΩ ΓΙΑ ΕΣΑΣ!". Φωνάζω από πίσω και πριν το καταλάβουμε έχουμε κάνει ήδη τους γύρους και σταματάμε όλοι. Λαχανιασμενες και οι δύο κοιταζομαστε και γελάμε. Ο γυμναστής μας κοιτάζει συγχυσμενος και μας δίνει και άλλες ασκήσεις, κάνοντας την ώρα να περάσει γρήγορα και διασκεδαστικα. Ήταν καλή η ιδέα να έρθω τελικά. Και η σχέση του αδερφού μου με εκείνη μας έδωσε έναν λόγο παραπάνω να γελάσουμε.

Zack's POV

Η Emily έχει εξαφανιστεί εδώ και ώρα από όταν μου είπε ότι θα μιλήσουμε αργότερα και ανησυχώ λίγο. Ίσως να κοιμήθηκε τελικά σκέφτομαι, παρόλα αυτά όλο τσεκάρω το κινητό. "Μέρα". Μου λέει ο Dave που μόλις ξύπνησε και με βρίσκει στον καναπέ. Ανταποδίδω και μένω καθιστός. "τι περιμενεις; ντύσου".
Μου λέει και τον κοιτάω. "να ντυθώ γιατί;". Ρωτάω χωρίς καμία διάθεση. Μόνο εκείνη σκέφτομαι.
"θα βγούμε". Συνεχίζει και τον κοιτάζω βαριεστημενα. "καλά είμαι". Λέω και έρχεται μπροστά μου. "καλά αφού δεν θες να βγούμε, θα τους φέρω εγώ εδώ". Ανακοινώνει και δεν δίνω σημασία. Δεν με ενδιαφέρει καν.

[...]

Ειμαι έτοιμος να αποκοιμηθω όταν η πόρτα χτυπάει κάνοντας με να σηκωθώ. "ρε μαλακα άνοιξε". Φωνάζει ο Dave από άλλο δωμάτιο και ξεφυσαω εκνευρισμενος. Σηκώνομαι αφού δεν ερχόταν εκείνος και ανοίγω τη πορτα. Μόλις ανοίγω βλέπω την Laura μαζί με την Audrey και αμέσως μετανιώνω που άνοιξα. "επιτέλους! Ο Evan δεν λέει να απαντήσει". Λέει ο Zack που τις βλέπει, με ένα χαμόγελο και περνάνε μέσα. Εκείνη με κοιτάζει έντονα πρωτου καν μπει.....

Πως θα αντιδράσουν οι γονείς τους;... Θα μείνουν οι δύο τους μόνιμα;... Και τι θα συμβεί τώρα που η Audrey θα αράζει μαζί τους;... 🤔

Συγγνώμη που δεν ανέβαζα, διάβαζα για εξετάσεις στη σχολή😪
Τα λέμε σύντομα λοιπόν! 🖤
~S