ᴢᴀᴄᴋ ~

×35×

Κεφάλαιο 35ο~

Emily's POV

Όλα διακοπτονται όταν η πόρτα χτυπάει και κόβω το φιλί. "Emily; είσαι μεσα;". Ακούω την χαρακτηριστική φωνή του αδερφού μου και κρίνοντας από τον τόνο του είναι τσαντισμένος ακόμα. Γαμωτο, σκέφτομαι ενοχλημένη. Που βρέθηκε εδώ τώρα;. Βάζω γρήγορα τα εσώρουχα μου και ψάχνω το φόρεμα μου. Ο Zack μένει να με κοιτάει χωρίς να αντιδράει. "σηκω!". Του ψυθιριζω κάνοντας του νόημα να κάνει γρήγορα. Εκείνος βάζει μόνο το μποξερακι και το τζιν του και με τραβάει πάλι πάνω του. "βαρέθηκα να κρυβόμαστε. Θέλω να ξέρουν ότι είσαι δική μου". Ψυθιριζει και με τραβάει επάνω του, βάζοντας το ενα του χέρι στο πρόσωπο μου και με κοιτάει. "Emily;!". Ξανα φωνάζει ο Evan πριν απαντήσω. "λίγο ακόμη.. Θα του το πούμε μαζί σύντομα. Το υπόσχομαι". Του λέω για να σηκωθεί και ξεροκαταπινω. Η αλήθεια είναι δεν έχω ιδέα πώς και πότε θα του το πούμε, αλλά ξέρω ότι πρέπει και ότι μόνο έτσι θα σηκωθεί ο Zack. Ξεφυσαει λίγο ενοχλημένος και βάζει γρήγορα και την μπλούζα του. Βάζω και εγώ το φόρεμα μου και καλύπτω πρόχειρα το κρεβάτι με ένα πάπλωμα. Εκείνος μένει κρυμενος άλλη μια φορά. Ανοίγω γρήγορα τη πορτα χωρίς να την ανοίγω τελείως. "τι σκατα ήταν αυτό εκεί κάτω;". Λέει με το που με βλέπει χωρίς να δώσει σημασία στο ότι δεν έχω ανοίξει.
"χαλάρωσε λίγο. Ένα παιχνίδι ήταν". Του απαντάω και ρολαρω τα μάτια μου. Δεν φτάνει που μου χάλασε τέτοια στιγμή.
"ας έλεγες πασο. Ξέρεις ότι οι φίλοι μου δεν είναι για εσένα". Λέει για χιλιοστη φορά και εκνευρίζομαι. "ε λοιπόν ίσως και να ειναι!". Λέω χωρίς να το σκεφτώ και με κοιτάει περίεργα. "γιατί το λες αυτό;". Ρωτάει και κομπλαρω λιγο. "τιποτα. Απλώς τους συμπαθώ. Εξαιρώντας τη φίλη σου-". Συνεχίζω όσο πιο πειστικά μπορώ, με μια αηδία στο τέλος της πρότασης μου. "θα το δεχτώ αλλά όχι πολλά πολλα".
"ναι ναι". Απαντάω ειρωνικά και πάω να του κλείσω τη πορτα."το πρωί να έχεις ξυπνήσει. Θα πάμε στους καταρράκτες ". Λέει πριν φύγει και γνέφω καταφατικά. Κλείνω τη πορτα και ο Zack εμφανίζεται. "Θα πάω στο δωμάτιο μου". Λέει σοβαρός και πάει να φύγει αλλά τον σταματάω. "γιατί είσαι έτσι τώρα;". Ρωτάω αμεσως. "σου είπα το γιατί". Απαντάει στον ίδιο τόνο και κοιτάω κάτω με απογοήτευση. Του πιάνω το χέρι και ύστερα κοιτάζω εκείνον. "θέλω να με εμπιστευτείς". Λέω πιο σοβαρή και ξαφνικά ένα χαμόγελο σχηματίζεται στο πρόσωπο του, ενώ ένα γελακι ακολουθεί. "ηρέμησε. Σε πειράζω". λέει κάνοντας με να νευριάσω κλασσικά. Μετά τον σπρώχνω παιχνιδιαρικα και με σηκώνει μέχρι το κρεβάτι ξανά. Με βάζει να ξαπλώσω και με σκεπάζει. "όσο και αν θέλω να μείνω μαζί σου πρέπει να είμαι στο δωμάτιο μου". Λέει και μουρμουραω από μέσα μου, αλλά έχει δίκιο. Θα ήταν περίεργο να μας έβρισκαν στο ιδιο δωμάτιο το πρωί. Μου δίνει ένα φιλί και τον τραβάω για άλλο ένα. Δεν θέλω να φύγει..
"σταμάτα μην σε βάλω κάτω πάλι και-".
" ΕΝΤΆΞΕΙ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑ".
Γελάμε μαζί και με καληνύχτιζει. Ύστερα φεύγει ελέγχοντας πρώτα αν είναι κανείς έξω και με αφήνει. Χαμογελάω μόνη μου και απλωνομαι στο κρεβάτι, σκεπτόμενη όσα ακολούθησαν πριν, μέχρι να με πάρει ο ύπνος.

Evan's POV

Οι περισσότεροι έχουν φύγει από το πάρτυ και έχουν μείνει κάτι φίλοι της Lauras μαζί με τον Dave και εμένα. Καθόμαστε στους καναπεδες αυτή τη φορά και όλοι τραβάμε τζουρες από το μαύρο του Dave, ενώ άλλοι πίνουν κιόλας. Νιώθω φτιαγμένος ύστερα από αρκετές και γελάμε χωρίς λόγο ενώ η Laura από ότι φαίνεται έχει πέσει πάνω στον Dave. "εγώ θα πάω πανω". Λέω και οι άλλοι δεν καταλαβαίνουν καν τι γίνεται. Ο Dave φασωνει τη Laura και η παρέα της τους παρακολουθεί πίνοντας περισσότερο. Πηγαίνω στο δωμάτιο μου παίρνοντας ένα μπουκάλι ουίσκι μαζί. Θέλω να ζαλιστω και άλλο απόψε. Κλείνω τη πορτα και αράζω μπροστά από τη τζαμαρία που είχε έναν μικρό καναπέ. Ανοίγω το μπουκάλι και ξεκινάω να πίνω χωρίς να με νοιάζει πόσο γρήγορα το κατεβάζω.

[...]

Έχω ζαλιστεί για τα καλά και το κεφάλι μου είναι σαν να βουίζει από πριν. Ανοίγω το κινητό μου και πηγαίνω στο Instagram. Αυτόματα μπαίνω στο προφίλ της αδερφής μου και χωρίς να ξέρω το γιατί βρίσκω τη φίλη της.

Εγω
Γειαα

Claudia
Evan?... Πως με βρηκες

Εγω
Γιατί είσαι τόσο μακρυά όταν σε σκεφτομαι?

Claudia
Τι? Είσαι καλα?

Τα μάτια μου ανοίγουν διάπλατα όταν καταλαβαίνω σε ποια τα στέλνω και πετάω το κινητό μου μακρυά. Ποσο μαλακας ειμαι; και γιατί σκεφτομαι τη Claudia όταν είμαι έτσι;
Βάζω τα χέρια μου στο πρόσωπο μου και Ξεφυσαω. Λίγο αργότερα με παίρνει ο ύπνος εκεί που δεν το περιμένω....

Τι θα συμβεί αυριο;... Η Claudia τι αντίδραση θα έχει με τον Evan;... Και εκείνος γιατί την σκέφτεται τέτοια στιγμή;... 🤔

Οταν δεν ανεβάζω μια μέρα είναι επειδή δεν προλαβαίνω :')
Ελπίζω να σας αρεσε, τα λεμε στο επόμενο 🖤
~S