Akşam Zühre bizde kalmıştı. Gece boyunca uyutmadı beni. Onu soruyor ,bunu soruyor cevap vermeyincede farklı yerlere çekiyordu konuyu. Neymiş, kıskanıyormuşum! Neymiş, çok sevdiğim için başkasına anlatmak istemiyormuşum! Bir kere niye şu anlık hiçbir şeyim sayılan bir adamı kıskanayım ki ? Çok sevdiğimi nereden çıkardı ayrıca? Kim demiş! Ben öyle bir şey demedim.. Susmam sonucu kabullendiğimi sanmasın diye açıklamak zorunda kalıyordum. Oda istediğini elde ediyordu. Tabi benim bunu farketmem biraz uzun sürdü. Farkedene kadar bütün merak ettiği şeyleri öğrenmiş oldu gıcık ! Nasıl başarıyordu anlamıyordum. Onun gibi kurnaz olmak vardı şu hayatta.. Biri bana "hayır"diyince , " tamam" diyip kabullenirdim. Bu yüzdende çok kullanılmıştım zamanında . Sanırım bu konuda Zühre den ders almam gerekiyordu. Sonuçta artık yabancı bir aileye dahil oluyordum. Kötü insanlara benzemiyorlardı ama her ihtimale karşı bilmek lazımdı değilmi!
- Yarın alışverişe gitmemek için beni yoruyorsan ,hiçte öyle olmayacak ! Kesin gidicez yani . O yüzden bırak da biraz dinleneyim..
- Ben sana anlattırmasını bilirim demiştim. Ee yapacak birşey yok kuzu , bu işler böyle..
- Sen bi evlende ,bak ben sana neler yapıyorum! Hem senin uykun gelmedimi koalacık ?
- İki gündür uyuyorum. Şuan hiç uykum yok yani canım!
- Ama benim var ! Ben uyuyacağım. Hadi hayırlı geceler sana ..
Pijamalarımı giydim hemencecik. Girdim yorganımın altına. Yerleştim bir güzel,tam gözlerimi kapattım odanın içi ışık doldu. Ne oldu acaba bu saatte derken , Zühreciğim sağolsun açıkladı
- Sabah oldu ,hadi uyan!
- Allah senin iyiliğini versin Zühre! Sabaha kadar uyutmamışsın ciddi ciddi!
- Uyutmadığın gecelere sayarsın artık ..
- Ne olur şu perdeyi kapat . Bak söz , bir saat uyuyayım kalkacağım. Sadece bir saatcik..
- Olmâz,olmaaaz,olmaaaaz...
Opera yapıyordu sanki . Her " olmaz " da dahada yükseltip uzatıyordu sesini. Artık sussada operasının beynimin içinde çalmaya devam edeceğinden emindim. Kaldı ki kalkmassam kulağıma bağırabilir, gıdıklayabilir ve aklıma gelemeyecek şeylerden birkaçını hayata geçirebilirdi. Uykum zaten açılmıştı onun operası yüzünden! Bari kalkıp kahvaltıyı hazırlayayım diye düşünerek doğruldum yatağımdan. Daha giyeli on dakika bile olmamış pijamalarımı çıkardım üstümden. Kalın altlık üstlük birşeyler bulup giydim. Ben giyinirken büyük bir iş başarmış olmanın edasıyla inmişti aşağıya Zühre..
Beraber kahvaltıyı hazırlayıp uyandırdık annemle babamı. Babam sofranın hazır beklediğini görünce şaşırdı. Sonra herzaman yaptığı gibi espiriye verdi işi
- Anlaşılan Zühre ayıların aç bırakılmayacağını biliyor. Zühre, bir ara bizim kızada öğret de gittiği yerdeki ayıcıkları da aç bırakmasın!
- Dayıcığım sen hiç merak etme , o iş bende..
Benim hakkımda konuşuyorlardı ama ben cevap veremiyordum. Off baba..nereden nereye bağlıyorsun konuyu! Zühre de babamla bir oldu,iyimi ! Bense utanıyordum.. Allah'tan konu daha fazla uzamadı . Yemeğimizi yedik muhabbet eşliğinde. Yemekten sonra bulaşıkları yıkamaya girdik. Canım annem el koydu işe . Siz gidin ben hallederim dedi, gönderdi bizi. Bizde üstümüzü giyip çıktık evden..
