Dört saatlik alışverişimizin sonunda artık pilimiz bitmişti. Ellerimizde ki poşetlerle oturduk banka. Poşetleri ne kadar iç içe soksakta genede bizden fazla yer kaplıyorlardı. Zar zor çantamdan çıkardığım telefonumla aradım babamı. Ama açmadı. Evden çıkarken bizi alacağını söylemişti. Neden açmıyordu acaba ? Bu halimize babamın aramasını bekleyemezdik. Bu sefer Zühre denedi şansını. Malesef Hamza abiminde işi vardı.
- Off ! Kim alacak bizi şimdi?
- Sina yımı arasan acaba ?
- Olmaz Zühre! Çocuk tâ Kartepe den buraya niye gelsin ! Başka bir şey düşünelim.
- Haklısın.. Babamı arayalım diyeceğim ama oda bugün toplantısı olduğunu söylemişti.
- Buralardan taksi geçermi acaba ? Pahalı falan demicez bincez mecburen..
- Olmaz Hafsa ! Kız başımıza ne taksisi! Saat geç oldu birazdan hava kararıcak . Ben bir bakayım internetten , belki otobüs kalkıyordur buralardan.
- Kalkmıyor işte..bende o yüzden taksi dedim zaten. Biraz sonra bir daha ararız babamı belki açar.
Zühre yi dinlemediğime binpişman olmuştum. Ara sokaklara girmeye ne gerek vardı sanki ! Daha uygun olur diye çarşıdan baya uzaklaşmıştık. Geri dönmemiz imkansızdı artık. Ellerimiz çanta doluydu. Ayrıca o kadar yolu geri yürüyecek ne enerjimiz nede isteğimiz vardı..
Babamı aramak için tekrar aldım telefonu elime. Rehpere girip babam yazan yere dokundum. Tam arama işaretine basıyordumki biri aradı beni. Ekranda ' Sina Bozkurt ' yazısını görünce hafiften kıvrıldı dudaklarım. Ama bugün için birşey dememişti. Neden arıyordu acaba ?
- Kim arıyor?
- Sina
- Vayy.. Enişte Hızır gibi yetişti vallahi..
- Geç dalganı geç..Biraz sessiz olda neden arıyor öğrenelim.
- Aleyküm selam
- İyiyim elhamdülillah. Sen nasılsın?
- Biraz yoruldum ondandır..
- Eksikleri almak için dışarı çıkmıştık da , bayadır alışveriş yapıyoruz. Ondan yani. Merak edilecek birşey yok..
- Neden?
- Haber vermemiştin..
- Hımm.
- ....
Ya Rabbim amacı ne acaba ? Beni utandırınca eline ne geçiyor çok merak ediyorum gerçekten !
- Tamam
- Senide ..
- Aleyküm selam.
Kapattım telefonu. Hâlâ dediği kelimelerin etkisindeydim. O dediği şeyden sonra nasıl bakacağım yüzüne acaba..
- Ne oldu,ne dedi ?
- Birşey olmadı yaa .. Beni almaya gelmiş zaten İzmit'e. Hazırlan diye aramış. Şimdi bizi almaya geliyor. Beş dakikaya oradayım dedi.
- Hım.. Bu arada ben o ' ne oldu ' yu o anlamda sormamıştım. Sen yanlış anlayıp geçiştirdiğine göre birşey olmuş. Hadi söyle bakalım ne dedi sana?
- Birşey demedi yaa..
- Hafsaa!
Uyarıcı ses tonundan oldum olası hoşlanmamışımdır. Beni nelerin beklediğini hatırlatmak için kullanmaları saçma ! Mantıklı..ama saçma! Off ! Ne düşünüyorum ben yaa! İyice kafayı yedim..
- Övdü sadece birşey yok..
- Ne dedi peki ? Suratın şekilden şekile giriyordu da.. Merak ettirdin bir kere , söyleyeceksin artık.. Kaçışın yok !
- Boşver ya..
- Hafsa,senin yerinde olsam müstakbel kocam gelmeden söylerdim. Çünkü duyarsa daha çok yapabilir o yaptığı şeyi..benden söylemesi!
Off bıktım artık sırıtma görmekten. Ne zormuş ya evlenmek ! Yandık ki ne yandık!
- Sürpriz yapmak için gelmiş,o yüzden haber vermemiş yani.
- Eeee ?
- Bende ' hım ' dedim.
- Evet ?
- Oda şey dedi..
- Ne dedi Hafsa?
- Konumunu at tamam mı dedi .
- Bu kadar mı? Ne var bunda utanılacak!
- Bu kadar değil tabiki !
- Ee ne dedi o zaman?
- Off Zühre! Söylemeye çalışıyorum işte bi dur !
- Hemen söyle,bak gelicek..
- Yer fıstığım dedi.
- Ne !
- Söyledim işte rahatladın mı ?
- Yok artık Hafsa! Bir cümlede..hatta bir cümlede bile değil,iki kelimenin içinde seni üç kere övmüş çocuk resmen..
- Ne diyon Zühre yaa..
- Fıstık derken bir, yer fıstığı derken senin minikliğinin hoşuna gittiğini belli etmiş. Bu biraz göreceli bir kavram tabi.. Üçüncüde yer fıstığım derken sondaki ' m' ekiyle seni sahiplenmiş. Off..Hafsa çok güzel..
- Sen bide bana sor ! Şimdi nasıl yüzüne bakacağım acaba ..
Zühre beni duymuyordu bile. Yorgunluğunu unutmuştu resmen. Hayallere dalmıştı. Cidden ben ne yapacaktım..
Beyefendinin arabası önümüzde durunca geldim kendime. Daha doğrusu gelmeye çalıştım..
