Annemin elini sıkı sıkı tutuyordum. Annemde heyecanlıydı ama ben ondan daha heyecanlıydım. Annem yatar halde bir ekrana bir bana bakıyordu. Bebeğimizi görmüştük ama henüz cinsiyetini öğrenememiştik. Edepli çocuk bir türlü göstermiyordu.
- Bugün öğrenemicez galiba.
- Biraz daha uğraşacağım bakalım. Belki gösterir.
Annemin heyecanlı bakışları hâlâ etrafta geziniyordu. Benim ise modum düşmüştü biraz. O ilk heyecan gitmişti. Cinsiyetini öğrenmek için iple çekiyordum bu günü. Şimdi öğrenemeden gerimi dönecektik..
- Bir dakika,gösteriyor sanırım.
Hepimiz birden ekrana kilitlenmiştik. Bir an bile gösterecek olsa onu kaçırmak istemiyorduk.
- Evet ,evet gösteriyor. Kız mı bekliyorsunuz erkek mi ?
- Vallaha birşey beklemiyoruz. Çok ani olduğu için hangisi olursa olsun çok sevineceğiz.
- Peki o zaman söylüyorum. Bir oğlunuz olucak Sena hanım.
- Allah'ım.. Anne kardeşim erkekmiş.
Heyecanım katlanarak geri gelmişti. Yerimde duramıyordum. Tam yoğurmalık tombiş bir kardeş hayal ediyordum. Allah'ım çok güzel, çok güzel bir histi..
- Hadi kızım gidiyoruz.
Ben heyecanımla baş başayken annem çoktan yerinden kalkmış giyinmişti bile. Gözlerinin içi gülerek bakıyordu komik halime. Toparlanıp peşine takıldım hemen.
- Anne eşya alalım mı?
- Kızım dur daha çok erken.
- Niye alırız durur kenarda.
- Şimdi değil kızım üç dört ay sonra alırız.
- Peki isim düşündün mü?
- Aslında aklımda var bir iki tane de
- Ee?
- Erkek olacağı için Peygamber Efendimizin (sav) ismini de koymak istiyorum. Biliyorsun Hadisi şerifte övülmüş ya şereflenelim bizde.
- O zaman iki tane koy anne.
- Bilmiyorum ki ,zor olmaz mı ?
- Zor gelen tek kullanır. Önemli olan senin koyman.
- Doğru diyorsun. Biz kullanırız boşa koymuş olmayalım. Kullanmadıktan sonra koysak ne olacak.
- Evet biz kullanırız. Ne düşünüyorsun peki isim olarak ?
- Muhammed in yanına daha çok yakışıyor isimler. Normalde bir iki isim düşünmüştüm de uymuyor yan yana gelince. Senin aklında varsa söyle.
- Şimdi.. aklımda var ama onları kendime saklıyorum. Kusura bakma..
- Vay be kıza bak kendine saklıyormuş.
- E öyle, yapcak birşey yok. Ama senin için düşünürüm. Hım.. Musap güzel isim. Siraç da olabilir. Şuanlık bu kadar geliyor aklıma.
- Neyse eve bir gidelimde. Belki babanın aklında da vardır birşeyler. Senin adını ben koydum bunuda o koymak isterse izin veririm. Bi konuşalım da ortaklaşa birşeye karar veririz. Daha çok var nasılsa.
- Ay Allah'ım Sina erkek olduğunu öğrenince ne diyecek acaba.
- Sen Sina ya söyledin mi hamile olduğumu ?
- Ya..anne.. gerçekten bilerek olmadı. Öğrendikten hemen sonra aradı. Bende heyecanımı gizleyemedim. Öyle olunca da söyledim işte. Hem eninde sonunda öğrenecek. Baştan öğrenmesi daha iyi bence.
- Nasıl bakacağım yüzüne ya..
- Anne birşey olmaz. Sina utanacağın birisi değil ki ,rahat ol.
- Öyle diyorsun da o benim damadım. Karakteri değil mesele. Asıl mesele konumu.
- Birşey olmaz anne. Yapcak birşey yok..
- Yani evet. Yapcak birşey yok gerçekten. Beni geldiğinde karnı burnunda görüp şok olmasındansa şimdiden öğrenmesi daha iyi.
- Bende öyle düşündüğüm için söyledim zaten.
- Neyse ,hadi bakalım bin arabaya babanı bekletmeyelim.
