Çok heyecanlıydı. Uzun zamandır görüşmemişlerdi. Çok sonradan haberi olmuştu olaylardan. Onu görmeye gelemeyeceğinden korkuyordu hep. Nasip bu ya denk gelmişti bir şekilde. Galiba sürpriz olacaktı gelişi. Döndüğünden haberi yoktu belkide. Nasıl bir tepki vereceğini çok merak ediyordu. Kafasındaki düşünceler gülümsemesine sebep oldu . Kalbini dolduran heyecanla eve doğru ilerliyordu ki bir anda gördüğü manzara karşısında dona kaldı. Bu..evet bu oydu. Nasıl olabilirdi böyle bir şey ? Onun ne işi vardı burda ? Böyle bir fırsat eline geçmişken gidip konuşsamıydı acaba ? Bir daha nerede görecekti ki onu ? Ya bu son görüşüyse.. Yok ,yok hayır. Böyle bir fırsatı kaçırmamalıydı..
Kafasını toparlayıp attı adımını. Atar atmaz durması bir oldu. Bir adam geldi kızın yanına. Arkası dönüktü adamın. Ama samimi oldukları belliydi. Aklından geçen şeyin olmaması için içinden dualar ediyordu. Bu kadar yaklaşmışken olmazdı. Üstelik bu gün,bu mutlu gününde yıkılamazdı . Gözleriyle takip ediyordu her hareketlerini. Kimdi bu adam ? Yüzünü bir görebilseydi keşke. Bir süre ayakta konuştuktan sonra adam arabaya yöneldi. Yandan da olsa görmüştü yüzünü sonunda. Bir dakika ! Bu adamı tanıyordu. Yok, yanlış görmüştü herhalde. Dikkatlice bir daha baktı. Evet,oydu. Sinaydı bu adam. Yoksa,yoksa bahsettiği eşi..bu..nasıl...inanamıyordu kendine, gördüklerine inanamıyordu. Hepsinin bir kabus olmasını ne kadar çok isterdi şuan. Ama değildi. Sevdiği kız evli çıkmıştı. Üstelik..üstelik oturup adama karısı hakkındaki hislerinden bahsetmişti. Bu nasıl olabilirdi.. Yok , hayır.. Daha fazla duramazdı burda.. Hemen tebrik edip kaçması lazımdı bu ortamdan. Sina nın kendisini görmemiş olmasını umarak eve doğru yöneldi. Evin zilini çalıp beklemeye başladı. Nasılda heyecanlıydı gelirken. Şimdi ise bir iki cümleyi kurup söyleyebileceğinden bile emin değildi.
- Dayı!
- Hafsa ! Ben içerdesin sandım. Görmedim seni.
- Bahçedeydim aslında. Ben senin döndüğünü bilmiyordum. Bu ara çok yoğunum biliyorsundur. Zaten sözlüm de askerden yeni geldi. Bir anda nişan falan. Kusura bakma..
- Ne kusuru dayısı. Canın sağ olsun.
- Ay dayı ya çok sevindim gelmene. Hoşgeldin.
- Hoşbulduk dayısı.
Dayısını karşısında görünce Hafsa nın heyecanı artmıştı gene. Uzun zamandır görüşmüyorlardı. Tüm günlerin acısını çıkarırcasına sarıldı dayısına.
- Ne oluyor burda Hafsa!
Sina nın sesiyle geri çekti kendini hemen. Yanlış anlamıştı. Hemen açıklama yapması gerekiyordu.
