MELANKOLİ

3.5

***Bakın ben size yb atıyorum siz okuyorsunuz, siz de yorum atın ben de onu okuyayım. Nasıl fikir? Yalnız destek yorumu istemiyorum. Satır arasıyla alakalı yorumları görmek istiyorum 🥹

🌟Bölüm sınırımız: 350 oy.🌟(2k'ya yakın okunuyoruz bence cok vicdanliyim)
-

Sınıfa ayak basar basmaz sırt çantamın iki ucundan tutup sarıldım. Esat bana ne demişti? Normal davranmamı ve her şeyi kendisinin halledeceğini mi? İyi de ben onun söylediği gibi normal davranacaksam, kızlarla şikayet etme konusunda emin adımlarla ilerlemem gerekiyordu.

Ve dakika bir gol bir.

Deren ve Gözde, Neva'yla birlikte direkt üzerime üşüşmeye başladılar. Deren heyecanla "sonunda geldin!" Deyip sırt çantamı indirmeme yardımcı olduktan sonra sırama doğru Michael Jordan atışı yaptı. "Hadi gidelim."

"Nereye?" Diye sordum korkuyla. Üçü bana ayıplarmış gibi bir bakış atarken "nereye olacak?" Diye sordu Neva. "Kemal hocanın yanına."

"Kemal hoca kameradan baksın da, bakalım kimmiş bu iki terbiyesiz ahlaksız Allahsız kitapsız." Gözde'nin bu söylediğiyle kendimi tutamadım, "abartma Gözde, o kadar da değil."

Ne de olsa mevzubahis bendim. Ben! Ha bir de her şey bir yanlış anlaşılmadan ibaretti. Değil mi?!

"Kızlar!" Heyecanla yanımıza gelen Seda ile olduğum yerde donakaldım. Yanında da Halime ve Rumeysa vardı.

Eyvah! Kadro gittikçe çoğalıyordu ve benim bu konuda yapacak hiçbir şeyim yoktu. Baya dolup dolup gelmiş bunlar. Hafta sonu ne yaşadılar acaba?

Seda bana doğru baktı ve "ilk ders başlamadan gidelim," diye bir öneri sunup diğer kızlara doğru döndü. "Acaba kim bu terbiyesiz ahlaksızlar çok merak ediyorum."

Daha ne kadar 'terbiyesiz ahlaksız' diyecekler acaba?

Sınıfımızın tarihi geçmiş ineği Rumeysa, kızaran yüzüyle birlikte kafasını eğip gülümsedi. "Gerçekten de kimler acaba? Çok merak ediyorum." UwU.

"Hadi oyalanmadan gidelim," Halime bakıyorum da baya baya konuşkan olmaya başladın sen de. Yani konuşman için illa böyle bir olay mı yaşanması gerekiyordu?

Kızlar kendi arasında konuşup anlaştıktan sonra tam yola koyuluyorlardı ki tek bir sözümle onları durdurup bana doğru dönmelerine sebep oldum. "Bence bu olayı çok abartıyoruz."

Kısa bir sessizliğin ardından Gözde sordu, "nasıl yani?"

Nasıl mı yani?

Yani mi nasıl?

"Yanisi..." deyip stres içinde ellerimi birbiri üstünde ovuşturmaya başladım. Ben de iyice suçlu psikolojisine girdim ha. "Yanisi şöyle ki, şöyle ki yanisi..." Valla bana kal geldi!

Neva bana endişeyle yaklaşıp ellerini omzuma yerleştirdi. "Sen iyi misin kanka?"

"İyiyim," deyip zorlukla gülümsedikten sonra "neden iyi olmayayım ki?" Diye devam ettim stres içinde. Vallahi terliyordum. Al işte o alnımdan akan ter değil mi?

Kızlar bana tuhaf tuhaf bakmaya devam ederken derin bir iç çekip emin bir şekilde devam ettim. "Belki de onların günahını alıyoruzdur. Hiç bu yönden düşünmediniz mi? Ya her şey bir yanlış anlaşılmadan ibaretse?"

Bunu söyler söylemez Gözde alayla güldü. "Yuh Ece. Ben ne duyduğumu çok iyi biliyorum. Hem bir erkek neden kızlar tuvaletine girer ki?" Diğer kızlar da onun söylediğini onaylarmış gibi kafa sallarken "bunun önüne geçmemiz gerektiğini söyleyen sen değil miydin?" Diye devam etti Gözde. "Neden birdenbire kararını değiştirdin ki?"