MELANKOLİ

FINAL

MEDYA: EcEsat 🥺❤️

-Final bölümüne bir şarkı bırakarak veda et.🥹💖

Son kez iyi okumalar...
-

Bu hayatta çoğu defa görmezden gelindiğim halde serseri diye yadırgadığım birinden prenses muamelesi görmüştüm.

Takılmamıştım. Umursanmamıştım. Öz annemden hakaretler ve tek bir fotoğrafına bile muhtaç olduğum babamın beni aslında sevmediğini öğrenmiştim.

Sendelemiştim, düşmüştüm, ağlamıştım... Melankolik bir yapım vardı ve duygusal derinliklerim beni etkisi altına alıp uçsuz bucaksız diyarlara çok rahat götürebilirdi.

Ama... sonra karşıma Yağız Esat diye biri çıkmıştı.

Üst komşumdu. Aynı okuldaydık ve ona karşı inanılmaz önyargılarım vardı.

Peki ya, bunca değersiz görüldüğüm şu hayatımda o bana nasıl mı davranmıştı?

Tıpkı prensesler gibi.

Hem de hak etmediğim halde.

Eskileri düşünmek beni inanılmaz duygulandırmıştı. O beraber geçirdiğimiz lise yıllarımız, beraber okula gidişimiz, sayısız maceramız... hepsini çok seviyordum.

İmkanım olsaydı, hepsini kayda alacağım bir günlük tutardım.

•••

- 4 yıl sonra

"Hadi ama Ece ya!" Nil, bana doğru bıkkın bir ifadeyle bakarken ben ise göğsüme bastırdığım dosyalarımla birlikte üniversite koridorlarında yürüyordum hızlı hızlı. "Ne olur sanki bugünkü buluşmamda benim yanımda olsan? Ne olur sanki biraz dişini sıksan?!"

En sonunda adımlarımı durdurduğumda, bu zorlamalarına da daha fazla dayanamayacağımın farkına varmıştım. Hızla ona doğru döndüğümde, şimdi yanına Arzu da eklenmişti.

Nil, keskin bakışlarıma denk gelir gelmez yutkunurken "sen benimle dalga mı geçiyorsun ya?" Diye sordum ciddi ciddi. "Buluşacağın kişinin en yakın arkadaşı benden hoşlanıyor. Esat bunu duysa ne olur? Genç yaşımda hayata veda mı etmemi falan istiyorsun lan sen?!"

"Kim bu Esat ya?" Diye sordu Nil isyan edercesine. "Gerçekten de çok merak ediyorum!"

Bakışlarım birden solarken "umarım bir gün görürsün," diye mırıldandım kendi kendime.

"Ne zaman dönecek ki?" Arzu hemen yanıma gelip yürümeye kaldığımız yerden devam ederken "ciddi bir ilişkinizin olduğunu sanıyordum." Diye de eklemede bulundu.

"Zaten ciddi bir ilişkimiz var," dedim hemen savunma moduna geçerek. "Sadece, askere gitti ve sonrasında da Adana'ya, amcasının yeni açtığı galeriye yardıma gitmesi gerekti."