Ilustrowana przeze mnie książka inspirowana moimi pamiętnikami, które pisałam jako gimnazjalistka w latach 2004-2005.
"Drodzy czytelnicy - mam na imię Ada i mam 13 lat. Jestem wrażliwa i radosna. Uwielbiam pisać i rysować - piszę pamiętniki odkąd...
Cały dzień zlewałyśmy się dzisiaj z dziewczynami z byle czego.
Puszczałyśmy sobie nawzajem sygnały na lekcjach i miałyśmy bekę ze wszystkiego.
Po szkole poszłyśmy do cukierni na pączki i siedziałyśmy chwilę na trawce – ja, Marta, Marcela, Jolka, Pamela i Sonia.
Niebawem czeka nas kilka nowości. Nie dość, że zaczniemy jeździć na basen, to jeszcze wprowadzają nowy przedmiot – nieobowiązkowy. Nazywa się "wychowanie do życia w rodzinie".
–Czyli "seks"– mówi Marta.
Ale najlepszy news to to, kto będzie prowadzić te zajęcia.
UWAGA, UWAGA...
Będzie to...
GRUSZEWSKA.
Chyba padnę!!!
–Ja raczej nie będę na to chodzić – powiedziałam.
–Dlaczego nie? – zapytała Sonia.
–Po prostu uważam, że nie ma potrzeby oglądać Gruszewskiej cztery razy w tygodniu, jeśli nie jest to koniecznie – stwierdziłam.
–W sumie racja – powiedziała Marcela. –Ale myślę, że te zajęcia mogą być akurat ciekawe.
–No właśnie Ada, jak już staniesz na ślubnym kobiercu ze swoim wybrankiem serca i przysięgniecie sobie dozgonną wierność i uczciwość małżeńską to być może będziesz miała ochotę wykorzystać tę wiedzę – walnęła Jolka.
Ona to jest jednak głupia.
–Ja słyszałam – powiedziała Pamela –że w tej szkole to nie wszystkie dziewczyny są dziewicami.
–Co ty gadasz??? – zawołałyśmy. –A kto niby nie jest?
–Na przykład Patrycja Wolska z IIC – wyjawiła Pamela. –Albo Ewelina Paprocka z tej samej klasy.
–Ciężko mi to sobie wyobrazić – stwierdziłam. –W wieku 14 lat?!
–To jest potwierdzone info na 100%, wiem od mojej siostry – przekonywała koleżanka. –Wszyscy podobno o tym wiedzą.
–Masakra – roześmiała się Marta.
–Podobno - mówiła dalej Pamela – zrobiły to z tym samym chłopakiem.
–Coooo???
–Tylko, że w innym czasie, jedna po drugiej, nie że wszyscy razem! Już bez przesady!
W pewnym momencie miałam już dość tego tematu. Zaczęłam się czuć jakoś dziwnie niekomfortowo.
Po jakimś czasie uznałyśmy, że będziemy się zbierać. Poszłyśmy w tym samym kierunku z Martą i Sonią.
Sonia w pewnym momencie powiedziała:
–Powinnyśmy częściej chodzić na te pączki.
–No...! – przyznała Marta. –Fajnie się gada razem poza szkołą.
–Dokładnie, poza tym niektórym z nas przydałoby się trochę przytyć.
Nastąpiła niezręczna cisza.
–Eeee... – wybąkała Marta. –Ale że o co chodzi?
–No, chodzi mi o ciebie, Ada – zwróciła się do mnie. –Moim zdaniem musisz zacząć więcej jeść, bo wyglądasz jak anorektyczka. Ty nie możesz być taka chuda!
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Osłupiałam. Zupełnie nie wiedziałam, co powiedzieć.
–Ale... ja jem. Normalnie, tak jak wszyscy – wykrztusiłam w końcu.
Sonia na to zrobiła zdziwioną minę i rzekła:
–No to ja nie wiem...
W pewnym momencie pożegnała się z nami i poszła w innym kierunku, a my z Martą spojrzałyśmy się po sobie porozumiewawczo i kontynuowałyśmy drogę do domu, omawiając zaistniałą sytuację.
–Weź, jakie to było wredne... – stwierdziła Marta. –W ogóle się nie przejmuj. Ona jest po prostu zazdrosna i tyle.
Cieszyłam się, że może w takiej chwili mnie pocieszyć, bo naprawdę zrobiło mi się bardzo przykro.
***
Za to mama, kiedy ujrzała mnie w domu, była niepocieszona tym, że przyszłam tak późno. Pytała, czemu jestem dopiero teraz, skoro Tomek już dawno przyszedł, a przecież razem kończymy lekcje.
Jak usłyszała o pączkach, strasznie się wkurzyła:
–To ty teraz mięsa nie będziesz jadła, wybrzydzasz na wszystko, co ugotuję, a będziesz się opychać pączkami ze sklepu? To dlatego nie chcesz jeść później w domu!
Powiedziałam jej, że moja odmowa jedzenia mięsa nie ma nic wspólnego z pączkami. Ale ciężko było jej to wytłumaczyć.
Eeeech...
Może faktycznie za mało jem i dlatego później słyszę, że wyglądam jak anorektyczka? Nie wiem, już sama nie wiem, mam mętlik w głowie...
***
Praca domowa na przyszły tydzień:
Biologia: wady wzroku, referat z Sylwią o węchu i smaku (czy musiałam wybierać tak beznadziejny temat? To wina Sylwii. Gdyby nie była chora i była w szkole, powstrzymałaby mnie.)
Polski: praca o babci i dziadku
WF: jeszcze czego, chyba bym ją ukatrupiła!
Fizyka: nic, ale ma pytać z wyznaczania gęstości. Oj, czuję gałę w powietrzu...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Geografia: dokończyć referat
Niemiecki: ćw. a6 str.7, a3 str.4, LICZEBNIKI!
Kto to słyszał, żeby zapisywanie pracy domowej zajmowało tak dużo miejsca?
