26 września 2004, niedziela

45 12 17
                                    

Ostatnio ciągle narzekam.

Ale dzisiaj, poza odrabianiem lekcji i rysowaniem, myślałam dużo o życiu, słuchając muzyki.

I stwierdziłam po raz kolejny, że kocham świat.

W sumie moje życie jest wspaniałe.

	W sumie moje życie jest wspaniałe

Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.

Może i mam czasem jakieś problemy. Mój brat jest geniuszem i mnie do niego cały czas porównują, Gruszka się nad nami znęca, zniechęcając mnie do mojego ulubionego przedmiotu, żyję w strachu przed ograniczeniem dostępu do komórki i MTV, w domu zaczynają remont, wyzywają mnie od anorektyczek, w szkole mamy coraz więcej lekcji i już nienawidzę niektórych przedmiotów, jestem nieśmiała i muszę stale walczyć, żeby się przełamywać, a próby uczynienia świata lepszym kończą się naganą w czasie lekcji i kłótniami z rodzicami.

Ale jestem też wdzięczna za tyle cudownych rzeczy, które mam i które mnie spotykają. Mam swoją najlepszą przyjaciółkę, która jest ze mną od początku podstawówki. Mam super koleżanki w nowej szkole. Niektóre czasami mnie wkurzają, ale można przymknąć na to oko! Mam fajnego brata, który też mnie denerwuje, ale to w końcu mój brat! Moi rodzice są ok, mamy dom w pięknym lesie. Mamy Reksia i mnóstwo wiewiórek, które biegają po podwórku i poprawiają mi humor za każdym razem, gdy je widzę. Mamy szklarnie i ogród, więc codziennie mogę patrzeć na kwiaty. Mam babcię, dziadka, siostry cioteczne i dużo więcej osób w mojej rodzinie, które są mi bliskie. Jestem zdrowa i mam siłę, by żyć. Mam talent do rysowania i pisania, więc mogę wyrazić siebie. Mam słuch i wzrok, mogę słuchać cudownej muzyki i czytać wspaniałe książki.

Mam tyle rzeczy, a często tyle narzekam i jestem niewdzięczna!

Czasami jest mi głupio...

Ale muszę też gdzieś dać upust swoim frustracjom.

Od tej pory zamierzam patrzeć na świat przez różowe okulary!

Tak sobie obiecuję. 

Pamiętnik AdyOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz