ÖmGam: Yeniden

Part 10

(Tuna okuldan gelmiş, evdedir. Ömer de Gamze'nin iş çıkışına gitmiştir. Gamze, Ömer'i gördüğü an hızlıca yanına gidip sarılır. Sarılırlarken Ömer önce başını Gamze'nin omzuna gömer sonra başını Gamze'nin boynuna doğru götürüp kokusunu içine çeker.)

Gamze: Günün tüm yorgunluğunu çekip aldın.

(Ömer geri çekilip Gamze'yi öpüp yanağını okşar.) Tüm gün bu anı beklemiştim.

(Gülüşerek el ele tutuşurlar ve evlerine doğru yürümeye başlarlar. Gamze'nin yüzünden gizleyemediği bir gülümseme vardır. Yaramaz bir çocuk gibi olduğu yerde hafifçe olduğu yerde zıplayarak cümleye başlar.) Ben bugün bir şey yaptım.

Ne yaptın?

Yakınlardaki tüm sanat okullarını, özel ders veren yerleri arayalım demiştim ya. Aramaya başladım (duraksar.) Yarın öğlen 2'de bir iş görüşmen var. Yanına eleman arayan bir ressamla. (Ömer ne diyeceğini bilemiyordur, yüzünde endişeli bir ifade vardır.) Sevinmedin mi?

Çok ani oldu.

Ne kadar hızlı olursa hayallerine o kadar hızlı kavuşabilirsin.

Ya iyi geçmezse görüşme.

En kötü ihtimal iyi geçmemesi ama o ihtimalde bile bir deneyim kazanmış oluyorsun. Gideceğin ikinci görüşmeye daha hazırlıklı gidersin. Hem sen insanlarla iletişimi güçlü olan birisin. (Ömer'in nefes alıp verişinden bile gergin olduğunu anlamıştır.) Ben senin lacivert takımını da ütülerim çok şık olursun. Görüşme için içeri girdiğinde, gülümsediğin an derler zaten ne kadar beyefendi ne kadar tatlı biri diye. (Omzuyla onu biraz ittirir, gülümsetmeye çalışıyordur.) Ya da takım çok resmi mi olur? Sadece gömlek giyersin, gömlek pantolon daha iyi olur sanki.

(Ömer'in gerginliği geçmemiştir, eve kadar Gamze ara ara konuşsa da çok eşlik etmez. Eve girdikleri an Tuna odasından çıkıp yanlarına gelir.)

Tuna: Çok acıktım ben, hemen bir şeyler yesek olur mu?

Ömer: Olur, ben yaparım hemen bir şeyler. (Ömer'in hızla mutfağa girmesinden yalnız kalmak istediğini anlayan Gamze üstüne gitmez. Üzerini değiştirip Tuna'nın odasına, onunla muhabbet etmeye ve gününün nasıl geçtiğini sormaya gider. Tuna'yla konuştuktan sonra mutfağa geçer ve arkası dönük bir şekilde yemek hazırlayan Ömer'i görür. Eşyaları kullanış şeklinden, hareketlerinden bile bir sorun olduğunu sezebiliyordur.)

Gamze: Çok lezzetli kokular geliyor burnuma.

Tuna çok acıktım deyince hızlı bir şeyler yapmak istedim. Soslu makarna yapıyorum.

Nefis görünüyor. (Ömer cevap vermez.) Şimdiden ellerine sağlık.

Teşekkür ederim.

(Gamze ellerini Ömer'in kollarına koyup çenesini de omzunun üstüne yerleştirir, ayak ucunda durarak Ömer'in yaptığı sosa bakar. Bir yandan da elleriyle Ömer'in kollarını sıvazlıyordur.) Yemekten sonra mı konuşalım şimdi mi?

Şunu süzmem gerekiyor, bir saniye (Gamze ellerini çekince makarnayı süzmek için yanından geçer.) Yemekten sonra.

Peki. Sofrayı kuruyorum o zaman. (Ömer bir şey söylemeden başını sallar. Gamze, sofrayı hazırladıktan sonra telefonundan müzik açar, Ömer'in halinden ve tavrından yemek sırasında da pek konuşmayacağını anlamıştır. Tuna'nın bir terslik olmasını sezmesini istemediği için sessizlik olmasın diye bir playlist açıp Tuna'yı yemeğe çağırır. Yemek boyunca tıpkı Gamze'nin tahmin ettiği gibi sofraya sessizlik hakimdir.)