ÖmGam: Yeniden

Part 29

(Öğle arası başlar başlamaz Ömer atölyenin önünden taksiye binmiş, Gamze'yi de bankadan almıştır. Evlerine doğru giderken taksinin arkasında muhabbet etmeye başlarlar. )

Ömer: Nasılsın canım?

Gamze: İyiyim, sen nasılsın?

Ömer: Ben de iyiyim. Seni gördüm (Yanağını öper.) daha da iyi oldum.

Gamze: (Gülümser.) Sen gelene kadar fırından bir şeyler aldım, sonra yeriz diye.

Ömer: İyi yapmışsın. (Flörtöz bir gülümseyerek Gamze'ye doğru sokulur.) Resim yapamadım bu saate kadar.

Gamze: Niye?

Ömer: Seni düşünmekten. (Gamze güler.)

Gamze: Beni mi yoksa evde yapacaklarını mı?

Ömer: İkisini de.

(Eve geldiklerinde büyük bir aceleyle salona geçerler. Ceketlerini salonda yere atıp öpüşerek birbirlerinin gömleklerinin düğmelerini çözerler. Gamze, Ömer'i göğsünden ittirip koltuğa oturtur ve kucağına geçer. Ömer, Gamze'nin boynunu öpmeye ve emmeye başlar. Gamze kollarını Ömer'in başına sarıp inlemeye başlar. Bir anda çığlık atar. Ömer ne olduğunu anlayamayıp başını çeker ve Gamze'ye bakar. Gamze kilitlenmiş bir şekilde gözlerini kırpmadan koridora doğru bakıyordur. Ömer de başını çevirip arkasına bakar ve gözlerini kıpırdamadan elinde tencereyle şok içinde ikisine bakan Nuran'ı görür. Nuran mutfağa koşar, elindeki tencereyi tezgahın üzerine bırakır ve tekrar kapıya koşarak dışarı çıkar.)

Ömer: Bir daha ablanın yüzüne bakamayacağım. (Gamze, donakalmış bir halde, şok içinde koridora bakmaktadır.) Gamze? İyi misin? (Gamze başını hayır anlamında iki yana sallar.)

Gamze: (Bakışları Ömer'e döner.) Bir de duydu. Hadi sen sessizdin de beni duydu. (Elleriyle yüzünü kapatır.) Taşınmamız lazım, hemen.

Ömer: Nereye?

Gamze: Başka bir şehre hatta ülkeye. (Eliyle alnını ovalar.) Ay çok kötü oldum, bayılacağım. (Kendini koltuğa doğru bırakıp uzanır.)

Ömer: Daha kötüsü de olabilirdi ya sütyenin de olmasaydı ya da ya koridorda ayakta sevişiyor olsaydık.

Gamze: Allah korusun, demese öyle. Of! OF! Rezil olduk! Rezil! Hep senin yüzünden.

Ömer: Ben ne yaptım ya? Sen dedin dün akşam, yarın taksiyle gel beni al koltukta sevişeceğiz diye.

Gamze: Onu demiyorum. Yedek anahtarımızı neden verdim ben ablama?

Ömer: Neden verdin?

Gamze: Yine tam buradaydık (Eliyle koltuğu işaret eder.) Beni kolumdan tutup dışarı çıkartmıştın (Ömer, Gamze'nin neden bahsettiğini anlayıp bakışlarını kaçırır.) kapıda kalmıştık. Yedek anahtarımız kimsede yok diye Taci'yle gitmiştik. Ben de yarın Nuran'a vereceğim demiştim. Senin yüzünden.

Ömer: Bunun üzerine bir daha hayatta anahtarla girmez ablan evimize.

Gamze: Girmese ne olur, göreceğini gördü zaten. Of! (Koltukta doğrulur.) Boşa gitmesin bari. (Gülümseyerek tekrar Ömer'in kucağına oturur.) Utanç içinde sevişmemiştik hiç, her şeyin bir ilki vardır.

Ömer: (Gamze'nin yanağını okşar.) Seni seviyorum.

Gamze: Seni seviyorum. (Gülümseyerek birbirlerine bakarlarken Gamze'nin yüzü bir anda düşer.) Öğle aralarında bile eve gelip sevişiyorlar diye düşünecek şimdi. (Gözlerini kapatıp ağlıyormuş gibi ses çıkartır.)