ÖmGam: Yeniden

Part 52

(Pazartesi öğleden sonra. Tuna okuldadır, Gamze ve Ömer işten izin almış doktora gitmişlerdir. Bekleme odasında oturmuş sıralarını bekliyorlardır.)

Ömer: (Gamze'nin ayağını salladığını fark edip elini Gamze'nin bacağının üzerine koyar.) Gergin misin?

Gamze: Güzel şeyler duymaya ihtiyacım var.

Ömer: Duyacağız zaten (Gamze'ye doğru gülümseyerek yaklaşır.) göreceğiz de. (Gamze de gülümser.)

Gamze: Bu durumun tek artısı fazladan ultrason görüntüleri oldu galiba. Normalde tekrar iki hafta sonra görmemiz gerekiyordu ama şimdi üçüncüye –

Doktorun asistanı: Gamze Hanım, sizi alabiliriz.

(Muayene odasına geçerler.)

Esen: Hoş geldiniz.

Gamze: Hoş bulduk.

Esen: Nasılsınız?

Gamze: İyiyim, dışarıya çıktığım için çok çok iyiyim. Evden bunalmıştım biraz.

Esen: Aslında kan testinizin sonuçları normal, yatak istirahatine gerek bile yokmuş ama önlem almak istemiş muayenenizi yapan meslektaşım. (Gamze şaşırarak Ömer'e bakar.) Şöyle alayım sizi. (Muayene edeceği yere geçerler.) Tabii ki dinlenmek de iyi gelmiştir ama korkulacak bir şey yok. Hafif bir kanama oldu demiştiniz. Tekrar bir şikayetiniz, kanamanız oldu mu?

Gamze: Yok, olmadı.

Esen: Bu haftalarda hafif kanamalar, spotting dediğimiz lekelenmeler oldukça normal. Vücudunuz, hormonlarınız ciddi bir değişimden geçiyor, bu değişimlerin sonucunda lekelenme yaşamışsınız. Kan tahlilinde başka bir sebep görünmüyor. Şimdi ultrasonla da bakalım. (Jeli sıkar.) Kalp atışlarını duydunuz mu hastanedeyken?

Ömer: Evet, duyduk. Çok hızlı atıyordu.

Esen: (Gülümser.) Ben de dinletirim birazdan. (Doktor ölçümleri yaparken Gamze ve Ömer de heyecanla ekranı izliyordur.) Herhangi bir anormallik veya endişe verici bulgu yok. Bebeğinizin gelişimi normal görünüyor. (İkisi de derin bir nefes alır.) Şimdi de kalp atışlarını duyalım.

Ömer: Hastanedeyken o telaşla aklımıza gelmedi ama şimdi ben ses kaydı alsam olur mu?

Esen: Olur, tabii. (Ömer mutlu bir şekilde telefonunu çıkartır, doktor da Ömer'in heyecanını gülümseyerek izler.) Başlatabilirsiniz kaydı.

Ömer: Tamam.

(Ömer ses kaydını başlatıp telefonunu Gamze'nin yanına koyar ve iki eliyle Gamze'nin elini sıkıca tutar. Cihazdan bebeklerinin kalp atışını duymaya başladıkları anda birbirlerinin gözlerine bakıp sesi dinlerler. Ömer, Gamze'nin kulağına eğilir ve "Bebeğimizin kalbi" diye fısıldar. Ömer'in ağzından çıkan bu iki kelime, beklenmedik bir şekilde Gamze'nin içini titreten duygusal bir dokunuş yapar ve gözlerinden iki damla yaşın süzülmesine sebep olur. Bir zamanlar, sesini duyabilmek için balkona çıktığı, ezan okurken dinlediği adamın şimdi kulağına 'bebeğimizin kalbi' diye fısıldaması beklemediği kadar çok duygulanmasına sebep olmuştur. ''Bu kadar güzel, bu kadar çok seven biri gerçek olabilir mi acaba?'' diye düşünüp gerçekliğini bile sorguladığı adamla birlikte bir bebeğe sahip olacaklarını yeniden idrak eder.

Kalp atışlarını ilk kez duyduklarında hastanede yaşadığı korku, tedirginlik olmadan sadece anın içinde kalarak Gamze kendini tam anlamıyla mutlu ve huzurlu hisseder. Ömer de Gamze'nin elini sıkıca tutarken bir yandan da baş parmağıyla okşar. Alınları birbiriyle temas ederken birbirlerinin varlığını ve bebeğin kalp atışlarını hissetme duygusu onları bir araya getirir.