40.Bölüm

359 21 2
                                        


Şule'nin şaçma dizisini seyrediyorduk bir saatten beri Şule Utkuya sarılmış diziyi seyrediyordu. Utku ise fazla takmıyordu diziyi. Biz ise koltukta iyice yayılmıştık Acar kucağımda yatıyordu. İkimizde sıkılmıştık arada sessizce konuşunca Şule bizi susturuyordu.

"Çok sıkıldım" dedi Acar sessizce.

"Bende" Acar kollarını karnıma sarmıştı. Kafasını gömdü bir ara uyudu zannettim ama uyumamıştı.

Ben de can sıkıntısı Acarın saçlarıyla oynuyordum. İzmaritte uyumuştu zaten. Parmağımla Acarın burnunu tıklatmıştım. Sıkıntıdan Acara sarmıştım. Burnunu şey gibi yapmıştı bir ara tatlı cadı vardı burnunu iki yana kıvırıyordu. Onun gibi yapmıştı gülümsedim oda gülümsedi.

Esnedi ablamın eskiden bana yaptığını yapmıştım ne zaman esnesem parmağını ağzıma sokardı. Ben de öyle yaptım ısırmaya çalıştı. Ama ısıramadı hee ısıramaz ki çocuk gibi Acarla uğraşıyordum. Oda benimle, sıkılmıştık ne yapalım. Ben parmağımı çekiyordum o ısırmaya çalışıyordu. En sonunda ısırmıştı kıkırdadım heyy nasıl yakalamıştı.

Parmağımı çektim ama bırakmadı köpek bıraktı ve öptü parmağımı. Acar'ın burnuna dokununca tik gibi bir şeyi vardı. Dokununca kıvırıyordu iki yana bu komikti aslında. Bende devam ettim burnuyla oynamaya ben dokundukça oda iki yana kıvırıyordu burnunu. Sonunda elimi tuttu kafasının altına koydu.

Ama canım çok sıkılmıştı ben de parmağımı Acarın yanağına gıdıklar gibi kıpırdatmıştım. Huylanmıştı bundan omzunu kaldırdı sırıtıyordu. Kafasını iyice karnıma gömdü. Ahh içimi baydı bu saçma dizi ya ne kadar aptalca bir diziymiş. Acarda bu sefer benimle uğraşıyordu.

Onun da canı sıkılmıştı her şey sıkıntıdan ne yapacaksın ki diziyi mi seyretecektik. Acar da tişörtümün kenarındaki düğmeyle oynuyordu.

Bana baktı ağzını oynattı "yatalım bence" dedi. Kafamı salladım en azından uyurduk yani.

"Biz yatıyoruz size iyi geceler" dedi Acar ayağa kalkarken beni de kaldırdı.

Şule "bu saatte mi?"

Acar "işte insan birini dövünce yoruluyor" dedi. Bana sırıtırken "iyi geceler" diyip tam salondan çıktık.

Bir iki adım attık elektrikler gitti. Şule küçük çaplı çığlık attı.

Utku "Acar neredesiniz aşkım?"

Acar belimden sarıldı "buradayız aşkım" dedi salona geri yürüdük.

Utku "neredesin aşkım?"

Acar "ee buradayım aşkım" dedi çakmağı yakarken.

Normal insan telefonun ışığını yakar. Ama bizler normal değiliz. Çakmağın ışığıyla etraf aydınlandı.

Şule Utkuya sokulup "ayy ben karanlıktan çok korkarım" dedi.

Utku "oyy kıyamam ben sana" dedi Şuleye iyice sarılırken.

Şule "mutfakta mum olacaktı"

"Ben getiririm" dedim.

Acar "ben de geleyim seninle şimdi korkarsın falan"

"Yaa evet çok korkarım ya beni karanlıkta yerlerse"

Şule "yaa demesene öyle"

Acar "korkmana gerek yok Şule Gece dalga geçiyor'' dedi salondan çıkarken.

Acar arkada ben önde mutfağa girdik. Ayın ışığı içeri süzülüyordu. Gözlerim karanlığa alışmıştı. İlk çekmeceyi açtım ve işte buradalardı. Arkamı dönmemle sert bir şeye çarpmıştım ve bu şey nefes alıp veriyordu.  Acardı.

Mavi ve SiyahHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin