32.Bölüm

341 26 1
                                        


Utkuyla Şule içerde kavga ederken bizde benim oda da oturuyorduk. Sancılar biraz kendini göstermeye başlamıştı.

Kaşlarım istemsizce çatıldı Acar yüzümü inceliyordu. Kaşlarımı düzeltip eski halime döndüm ama anlamıştı zaten herşeyi bütün ayrıntısına kadar biliyordu niye üsteliyordu ki.

"İyi misin?"

"İyiyim"

"Sancıların mı başladı? Bekle ilaçlarını getireyim" diyip odadan çıktı. Elinde bir bardak su ve kutudaki ilaçlarımı getirdi. "Al bakalım" dedi elindekileri uzatırken.

Ağrı kesiciyi alıp ağzıma attım. Suyu içip ötekine geçtim doğum kontrol hapıydı bu aslında ihtiyacım yoktu ama doktorumun söylediğine göre ihtiyacım varmış. Zaten içmek istemesemde Acar zorla tıkardı ağzıma.

"Ağrı kesicinin dozu arttığı için günde iki defa alman yeterli olacaktır" dedi. Kafamı salladım.

Ahh bugünüm nasılda geçmişti çoğunu uyuyarak geçirmiştim. İyi ki gelir gelmez tuvaletteki işimi halletmişim yoksa şimdi içerdeki karışıklıkdan gidemezdim.

Acar sırtını duvara yaslamış gözlerini tavana dikmiş öylece bakıyordu. Annem her zaman bana sırtımı duvara yaslamamam için uyarırdı. Daha doğrusu bağırırdı 'Geceee sana daha kaç defa söylemem gerekiyor yaslanma şu duvara hasta olacaksın' derdi.

"Duvara yaslanma hasta olacaksın" dedim kolundan çekerken arkasına yastık koydum. Güldü oda beni kolumdan çekip omzuna yatmamı sağladı.

"Bak sen beni de düşünürmüş" Ne düşenceğim be seni annemin sözü aklıma geldi onu söyledim. Ahh birde sabah ki şu Acarın beni taşıma şeysi vardı tırnaklarımı boynuna geçirmiştim.

Ne alemdeydi acaba merak ediyorum ama bakmak istemiyorum. Kafamı kaldırıp parmaklarımı boynunda gezdirdim.

"Afedersin...acıdı mı ? İsteyerek olmadı" dedim sessizce.

"İsteyerek yapmadığını biliyorum" Kaşlarım çatılmıştı çünkü birazcık derindi tırnak izleri resmen çırmaklamışım çocuğu.

"Azıcık kızarmış...izlerde biraz derin" dedim dudağımı dişleyerek canı yanmış olmalı.

"Hııı çok mu derin" Şuan yakındık ve Acar bey yine hiçbir fırsatı kaçırmıyorsun bakıyorumda. Gözleri dudaklarımdaydı. Heyy.

"Biraz, acıyor mu?"

"Bilmem ama belki öpünce geçer"

"Saçma öpsemde yaran kapanmayacak ya da acısı dinmeyecek"

"Bence denemeden bilemeyiz"

"Herşeyi deneme yanılmaylamı çözersin sen"

"İnsanoğlu deneme yanılmayla bu günlere gelmiş. Atalarımız yapmış ve gayette başarılı olmuşlar" dedi. Biraz daha yaklaştı.

"Ama söylüyorum ya işte seni öpünce her hangi bir ilaç ya da tedavi olmayacak. Eğer öyle olsaydı hastane diye birşey olmazdı herkes birbirini öper ve iyileşirdi" dedim.

Saçmaydı öpünce geçmesi. Geri çekildi kaşlarını ciddi misin Gece der gibi kaldırdı.

"Sen aşka tepki olarak doğmuşsun Gece sana daha önce söyledilermi bilmiyorum ama bu böyle güzelim. Kızsın sen Şule gibi olman gerek ya da en azından diğerleri gibi ne bileyim kızlar hani böyle canım aşkım falan vıcık vıcık olmalı"

"Eğer vıcık vıcık çicekli böcekli bir kız istiyorsan eminim çevren onlarla doludur. O kızlarla birlikte olmalısın ben böyleyim değişmeyeceğim de sana en başından söylemiştim. Ben senin sevebileceğin tatlı bir kız değilim Acar üzgünüm" dedim ve ayağa kalktım kolumdan tutup kendine çevirdi.

Mavi ve SiyahHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin