Mavi ve Siyah

89.Bölüm

                       
Hayat bu kadar saçmayken bizlerin de normal olması beklenemezdi zaten. İnsanlar kendi çıkarları söz konusu olduğunda kimseyi umursamazlar. Benim param olacak ama o işten çıkarılacak benim cebimde güller açsın da. O herif çıkarsa çıksın. Ya da hayatta karşımıza çıkan en acımasız bir örnek daha: başkasının mutsuzluğu üzerine mutluluk kurmak.

En basitinden yakın arkadaşının sevgilisine aşık olmak en kötüsü karşı tarafta boş değilse başlıyor. Hayır tamam kız yapmış bir sürtüklük sen adam olacak it sen neden sürtüklük yapıyorsun? Senin yanında var zaten bir hatun tamam başka kızla gideceksin neden kızın arkadaşı bu kız???

Madem siktir olup gideceksin neden kızla arkadaşının arasına nifak tohumu ekipte gidiyorsun?  Neden? Bok var çünkü ahh cidden neyse bu konuya nereden geldiğime gelelim. Sevgili yeni ev arkadaşım Esra tek anlaşabildiğim kız arkadaşım Esra. Ahh arkadaşımın canını yakmışlardı bu şekilde daha demin anlattığım gibi yani. Evden bir kaç eşya getirip yerleştirdik.

Sonra hayvanımsı balkonumuzda oturduk -hayvanımsı derken kinaye yapıyorum gerçekte balkonumuz göt kadar- kahve falan içtik dinlenmek amaçlı. Sonra Ege aradı. Tabii ki Esra'nın yanında konuşmadım Esra'nın daha haberi yok -kimsenin olmadığı gibi- olsa zaten şuan yaşıyor olmazdım. Neyse Ege de yeni bir eve çıkacağı için -neden orasını kaçırdım o sıra başka bir dünyadaydım çünkü- benim de evi görmemi istiyormuş.

Hayır neden ben görüyorum ki sen oturacaksın abi. Neyse orasını da geçtim ben Esraya ne diyeceğim tam eşyalar yeni yerleşmişken ne diyecektim ki? Esra geri balkona döndüğüm de meraklı ama üzgün bir yüz ifadesi vardı.

"Kimmiş?" dedi ahh sıçtım ne diyeceğimi düşünüp de geleydim bari.

"Ege" nee Ege mi? Ahh gerçekten çok yaratıcısın Gece

"Bara mı çağırıyor?" evet işte bu

"Evet biraz yoğunmuş gitsem iyi olur... şey ama sen kötü..." sözümü kesti

"Hayır hayır kötü falan değilim ben git sen " dedi gülümseyerek.

Ne kadar bırakmak istemesem de çıktım evden. Site içinden geçerken ilk başta şaşırdığım ama sonra hee anladım diyerek taşları yerine oturtturan manzarayla karşılaştım. Atlas. Evet her şeyi daha iyi anlıyorum. Atlas burada oturuyor ben de diyorum nereden tanıdık burası ahh tabii ki Atlas'tan benim çok akıllım bilerek buraya geldi ve ben bunu acaba nasıl yedim.

"Gece..."

"Selam" dedim ahh Esra bari önceden söyleseydin be kızım

"Seni burada görmeyi beklemiyordum" ben de burada olmayı ama hayat

"Evet ben de" tek kaşını kaldırarak baktı "şey yani buraya taşındık" dedim karşı blogu göstererek tam Atlasın blogunun karşısıydı ahh tesadüfe bak...

"Taşındık? Kiminle?"

"Esrayla"

"Komşu olduk hee" sırıttı seviyordum bu çocuğu. Aslında çok güzel bir gülümsemesi vardı. Benim yanımda rahat olmasını seviyordum ne kadar kısa bir ayrılık olsa da biz yine aynı bizdik.

"Evet şimdi her gün beni görmek zorundasın"

"Ahh ben de bundan korkuyordum. Her gün böyle bir çirkini mi göreceğim? Bundan sonra ki hayatımı evde geçireceğim dışarıda ki hayattan kendimi soyutluyorum an itibariyle"