Mavi ve Siyah

20.Bölüm

Eve geldim. Kimse yok gibi gözüküyordu. Mehmet babayla biraz daha oturmuştuk ne kadar ısrar etse de orada kalmamıştım. Orada ruhumu ele geçiriyordu adeta düşüncelerimi kontrol edemiyordum. Beynim de yankılanıyordu aynı şey 'ona yardım etmeliydim'.

Orada biraz daha dursaydım bedenimi kontrol edecekti sanki. Ben de kalktım ve işte buradayım. Şule nerede acaba arayayım bari gerçi kumrallarda olduğundan emindim ama belki de evine gitmiştir.

Çalıyor ve evde telefonu burada unutmuş Şule'nin telefonunu çantama atıp yukarı çıktım. Zile bastım kapıyı açan Acardı beni görünce ağzı kulaklarına varmıştı adeta.

"Gelmeyeceğini düşünmeye başlamıştım"

"Evet ama buradayım. Şule burada mı?"

"Evet içeride gelsene"

"Yok ya girmiyeyim şimdi sen geldiğimi söylersin bir de telefonu aşağıda kalmış onu da verirsin"

"Neden içeri geçip kendin vermiyorsun"

"Yorgunum uyumak istiyorum" dedim omuzlarımı düşürüp.

"Burada da uyuyabilirsin hadi" dedi ve beni kolumdan tutup içeri sürükledi. "Bakın size kimi getirdim"

Utku "oo Gece hanım gözümüz yollarda kaldı. Ne olur bir daha şunu habersiz bırakma bize saldırıyor sonra yerinde durmadı ya"

Acar "abartma len"

Şule "az bile söyledi pimpiriklikte beni bile geçtin valla"

"İş ciddi desene"

Utku "hemde nasıl bir ara zor tuttum evi basacaktı"

Acar kırlenti utkunun kafasına attı. "Ne çok konuştun sen bugün biraz susta beynimiz dinlensin"

Utku "ne susacağım be sürünün" dedi ve kötü kahkasını patlattı "hadi kızlar bir çay koyunda içelim"

Şule ayağa kalktı "sen kalkma ben hallederim" dedi. Benim de hiç kalkmaya niyetim yoktu zaten iyi oldu koltukta iyice yayıldım.

Utku "ee Gece okulları açılmasına az kaldı üniversite ortamı için heyecanlı mısın?"

"Aslında heyecan değilde merak daha çok"

Acar "mimarlıktı senin bölümün değil mi?" Kafamı salladım.

Utku "evimizi nasıl buldun mimar adayı olarak"

"Hımm bir erkek öğrenci evine göre gayet düzenli ve temiz açıkçası" dedim güldük Acar hariç.

"Kimin evini gördün ki sen" dedi ciddi bir şekilde ahh yine mi kıskanmıştı.

"Ablam üniversitedeyken sevgilisinin evine gitmiştik. Üç kişilerdi evlerini bok götürüyordu. Ablamlar temizliyordu evlerini bizzat şahit oldum"

"Kimmiş bu sevgili?"

"Şimdi bir ilkokulda matematik öğretmeni ama şu sıralar ara verdi" dedim yüzümü buruşturmuştum.

Ablam da fen öğretmeniydi daha yeni yeni alışıyordu. Ahh ablam.

Utku "neden ara verdi ki ne güzelim matematik öğretmeni yani" Acarda eliyle sus işareti yapıyordu. Ama utku salağı anlamayınca "sanane abi canı istemiş ara vermiş" demişti. Utkunun jeton köşeli tabi geç düştü.

"Hee şey...yani... ben... Gece... afedersin..." diyebilmişti Utku ne diyeceğini şaşırmıştı. Zorla gülümsemeye çalıştım.

"Önemli değil Utku nişanlısını kaybedince ara verdi sadece. Kendini toparlayınca işine geri dönecektir" ayağa kalktım ve "ben bir Şuleye bakayım hiç sesi çıkmadı şimdiye kadar bu bardaklarınız için iyi olmayabilir" dedim mutfağa geçtim.