Mavi ve Siyah

FİNAL!!!

Etraf fazla sessiz bu normal değil. Hemde hiç değil. Dışarıdaki adamlar dakikalar önce gitti. Ve işte tekrar ayak sesi bir kişiye ait Alman! Saçma boğa derisi kovboy çizmelerinin sesini tanımamak imkansız. Şimdi ne yapacaktı? Emir ile göz göze geldik.

Yutkundu oda ne olacağını bilmiyordu. Alman kapıyı tıklattı. "Gençler iyi misiniz diye merak ettim. Bir şeye ihtiyacınız var mı?" demişti. Emir bana baktı ne diyecektik şimdi. Almanın kahkası doldurdu kulaklarımızı "hımm son kez bir şeyler yapmak ister misiniz? Zira size kurtulmak için bir fırsat veriyorum"

Ne benden ne de Emirden bir ses çıkıyordu. Sadece birbirimize bakıyorduk. Alman tekrar konuştu "tamam fazla konuşkan değilsiniz. Dün nasıl kurtuldunuz bilmiyorum ama bugün hiç şansınız yok gençler" Sessizlik "ahh sıkıldım şu kapıyı açında yüz yüze konuşalım" demişti sessizlik daha iyiydi sanki.

"Tamam pekala size kurtulmak için bir şans verecektim ve işte söylüyorum. Eğer küçük kızı bana verirsen seni bırakırım delikanlı. Bence bunu düşün iki ceset yerine bir her zaman şeçeneğimdir" dedi ve gitti.

Ahh Tanrım! Emir bana bakıyordu. Daha çok yalvaran gözlerle gitme der gibiydi. Oda biliyordu gideceğimi.

"Gece beni de bırakmayacak gidemezsin"demişti.

"Dışarıda Rüzgarlar var eğer dışarı çıkabilirsen kurtulabilirsin Emir"

"Olmaz buna asla izin vermem. Ne seni bırakacak ne de beni böyle bir şey olmayacak. Unuttun mu biz ortağız"

"Evet bazen ortağın için fedakarlık yapman gerekir"

"Evet gerekir ve sende bu fedakarlığı yanımda kalarak yerine getireceksin"

"Bir ailen var Emir. Seni seven insanlar var"

"Seninde bir ailen var. Biz varız Esra var babam var annem var Atlas var ben varım..."

Kafamı iki yana salladım bunların bir önemi var mıydı? Emin değilim. Emir bana sarılmıştı kolları tüm bedenimi sarmıştı. "Lütfen Gece bunu yapma inan bana benim gibi bir adam için değmez"

Güldüm " sen iyi bir adamsın dostum"

Güldü "inan bana sen yaşamayı daha fazla hak ediyorsun"

"Emir...kurtulma şansın var"

"Hayır yok. Sensiz gitmeyeceğim"

"Emir..." sözümü kesti..

"Gitmiyorum Gece ve sende"

"Emir lütfen"

Beni bırakırken elimi tuttu ve ayağa kaldırdı "tamam o zaman bizde birlikte gideriz. En azından savaşarak ölürüz saklanarak değilde gururumuzla ve birlikte"

Gülümsedim "ya da sadece ben gidebilirim"

"Ya da şu kapıdan birlikte çıkarız"

Ayak sesleri yeniden duyulmuştu Alman yeniden gelmişti "evet kararınız nedir?" diye sormuştu.

Emir bana bakıyordu kapıyı açtı ve birlikte çıktık. Alman bir bana birde Emire bakıyordu Emir hala elimi tutuyordu birleşik olan ellerimize baktı.

Gülümsedi "ahh ne hoş çiftimiz birlikte ölmek istiyor" demişti.

"Hımm ama benim daha güzel planlarım vardı gençler. Şimdi böyle el ele fazla duygusal olacak onun yerine bu genç bayanı alıp birlikte oynarken sen bizi seyredebilirdin" demişti.