Mavi ve Siyah

54.Bölüm

Emirle biraz daha bakıştıktan sonra içeri dalan sevimsizle bakışmalarımız sona ermiş ve sevimsizi bulmuştu.

Sevimsiz kaşlarını çatmış bir bana bir de Emire bakıyordu.

Sonra kafasını iki yana sallayıp "içerde insanlar seni bekliyor ve sen gelmiş burada oturuyorsun Emir hadi gelin"

Emir isteksiz gözüküyordu sanki yarış kazanmamış gibi bir hali vardı. Umursamaz davranıyordu onun için önemli değildi bu yarış bunu biliyorum.

Çünkü özel bir yanı yoktu. Ama Emir çıkarı olmadığı yarışlara katılmazdı. Peki bu neydi şimdi ödül para mıydı?

Hayır bu işin içinde başka bir şey vardı. Emir ayağa kalktı birlikte çıktık ve işte sessizlikden uzak kalabalığın ortasındaydık yine.

Yarışı başlatan esmer çocuk vardı ortada bir şeyler söylüyordu. Ve insanlar alkışlıyorlardı ahh kalabalık ve alabildiğince gereksiz insanlarla dolu.

Emirle birlikte kalabalığın ön tarafına doğru yürümüştük. Ortada konuşan çocuk Emiri görünce "ve işte şampiyon başkanımızda geldi" diye bağırmıştı.

Herkesin yüzü gülüyordu çığlık atıp alkışlıyorlardı.
Yarışa katılanlar bile sonuçta başkanlarına kin besleyemezlerdi.

Emir selamlayabildiği kadar insanı selamlamıştı. Ahh ben bile sıkıldım bu çocuk sıkılmamış mıydı? Ben niye artık eve gitmiyordum tabii ya gizemli oğul.

O olmasaydı burada bile olmayacaktım. Tam ondan bahsederken işte geliyordu. Gizemli oğul olabilecek sarışından bahsediyorum bize doğru geliyordu.

Emir'in bu çocuktan haz etmediği belliydi ama eğer bu kulübü yönetmek istiyorsa kin gütmemeliydi. Ve eşit davranmalıydı İbrahim abinin oğlu olduğu ne kadar da belliydi.

Dış görünüş açısından da öyle ama racingi seçmişti. Bu da onun farkı oluyordu. Tabii başka huylarıda farklıydı tamamiyle babası değildi.

Aslında şöyle bir bakarsak Şengül teyzeyide andırıyordu. Annesi tabii andıracak Gece onun çocuğu ahh işte neyse ikisinede benziyordu.

Hele Esra annesinin kopyasıydı. Emirde babasının işte neyse ama Emir hepsinden farklıydı ailesine düşkünlüğüne bir şey diyemem.

Ama dışarıdan gören biri ailesiyle alakası olmadığını düşünebilir yakından tanısa bile öyle düşünebilir. Emir belli etmezdi insanları sevdiğini acımasız olarak düşünülebilinir.

Ama öyle değildir bilemiyorum aslında ben bile tam çözmüş değilim Emiri. Oturduğumuz zaman fazla konuşamayız. Neyse gizemli oğul gelmişti Emir'in elini sıkmıştı tebrik etmişti diğerleri gibi, bana da elini uzatmıştı.

Bir uzanan ele bir de karşımda ki çocuğa bakmıştım. İstemsizce kaşlarım çatılmıştı. Gözümü gözüne kilitlemiştim ama bu gözler tanıdık değildi.

Sonunda uzanan eli sıkmıştım ama çocuk elimi sıkmak yerine öpmüştü "bu akşam ki ödülü bu hanım efendiye mi vermeliyiz acaba onun payı büyük" dedi.

Hayır sen o olamazsın. Emir sinirlenmiş miydi?? Kesinlikle ama belli etmemeye çalışıyordu. Çocuk hala elimi bırakmamıştı elimi çekmeye çalıştım ama bırakmamıştı.

Psikopat mısın oğlum bıraksana. Emir elimi hala bırakmamış olduğunu görünce elimi çekti.

Kolunu belime dolarken "kesinlikle o olmasaydı başaramazdım" dedi. Gülümsemeye çalışarak ama gülümsemesinde tehdit vardı.