Mavi ve Siyah

12.Bölüm

Ben bunları düşünürken Acar kımıldanmaya başladı uyanmıştı. Kafasını kaldırdı şaşırmış gibiydi sonra sırıtıp kolları daha çok sıktı kafasını boynuma yasladı

"Rüya olduğunu sanmıştım ama sen...buradasın benim yanımda kollarımın arasında"

Ahh şapşal çocuk aptal kumraldan fazla birşey beklememek gerek yani ne kadar tıp üçüncü sınıf öğrencisi olsada aptal kumraldı işte.

Harbiden bu çocuk tıpı nasıl kazanmış ki önceden düzgünmüş herhalde İzmir'e gelince bozulmuş. Yazık yanlış hatırlamıyorsam İstanbuldan gelmişlerdi buraya neden İstanbulda kalkıpta İzmir'e gelinir.

Ama onlarda haklı İstanbul ne kadar İzmirden büyük olursa olsun havası suyu daha bir farklı daha bir güzeldir.

Rizeden sonra ikinci yaşanılıcak yer ve ben tam bir İzmir hastasıyım hele ki o boylu boyunca uzanan körfezi ahh beni benden alır.

"Her gece benimle kalsana sen hayatımda bu kadar iyi uyuduğumu hatırlamıyorum. Ne yapıyorsun sen bana böyle doğru söyle büyü mü yaptın yoksa İzmirlisin sonuçta sana nasıl güveneyim" dedi bak ya.

"Büyü yapacak olsam neden sana yapayım ki daha yakışıklı biri olurdu muhtemelen" Kolunun birini çekip kafasının altına koydu öteki kolu hala belime sarılıydı tek kaşını kaldırdı.

"Kimmiş bu yakışıklı"

"Ne biliyim bi Taylor Lauther olabilirdi mesela"

"Benimle idare edeceksin artık küçük hanım" kendini sırt üstü yatağa attı.

Taylor lauthermış diye mırıldanarak söylendi bu beni gülümsetmişti insanları sinir etmeye bayılıyorum.

"Ne o Taylor'ı mı düşünüyorsun elin gavuru illuminatiyle iş birliği içinde olan bir züppe. Hem neresini yakışıklı buldun ki gerçek bir kurt adam değil sonuçta. Kasları bile şişirme olabilir" tavana bakarak kendi kendine konuşuyor gibiydi.

Ben de Acar gibi sırtımın üstüne uzandım.Acar benden tarafa döndü. Bana baktığını biliyordum bense tavanı seyrediyordum. Hala bana bakıyordu dayanamayıp kafamı ona doğru çevirdim.

"Nasıl bana bu kadar acı verirken aynı anda mutluluğu yaşatıyorsun" Yine başlama ya aşk böcüğü. Eliyle önüme düşen saçımı arkaya attı "çok güzelsin" iç geçirdi. "Seni kaybetmekten korkuyorum sana her dokunduğumda elimden kayıp gideceksin sanki sana dokunmaya korkuyorum"

Ee ne yapıyım dokunma o zaman bir cevap vermeli miyim? Eliyle yanağımı okşadı kendini biraz daha yaklaştırdı hani bana dokunmaya korkuyordun?

Öpmek ne oluyordu bu sefer olmaz koca oğlan kendimi çektim. Şuan da izin veremezdim ona bana zaman vermesini söylemiştim hatırlıyor muydu acaba? Alışmam için zamana ihtiyacım vardı.

"Sana alışmam için zamana ihtiyacım var" Kafasını salladı.

"Pekala bu zamana alışmak zor olacak ama sonunda sen varsan umrumda değil isteği kadar zor olsun vazgeçmeyeceğim"

Anlayışlı ol biraz ya böyle aferin bu çocuk her şeyin sonunda bana benzeyecekti. Tabi o zamana kadar başka şeyler olmazsa sonsuz sevgiye inanmam.

Hiçbir şey sonsuza kadar sürmez ve her hikaye kötü biter. Ama biter ne kadar uzun sürerse sürsün biter. Aşktan söz etmiyorum bile insanlar sevgiyle aşkı birbirine karıştırır.

Ve üzülen taraf olurlar bu her zaman böyledir ne kadar hiçbirini sevmesem de gözlemlerim var kanıtlarım. Doğal olarak birini sevmeyince aşık olmadım.