Karnımdaki meleğimin farkında olmamın üzerinden tam bir ay geçmişti. Ve her şey mükemmel gidiyordu ara kaygılarım ve korkularım olsada bebeğimin resmine bakmamla korkularım bir an yok oluyordu. Sanırım anne olmak böyle bir şey dı hamileliğim sorunsuz devam eterken beni delirten Mehmet'ti
Evet evet doğru okudunuz .Bazı anne adayları bebeklerinden şikâyet ederken ben kocamdan şikayet ediyordum. İlk hamileliğim de mide bulantılarım ve ani bayılmalarımla sık sık hastaneyi ziyaret ederdim fakat bu hamileliğim de değil baş dönmesi mide bulantısı bile çok zordu. Bu yüzden Mehmet tedirgin oluyordu.Ve bu da beni gerçekten bunaltıyordu şuandaki gündem konumuzda işimin başına dönüp dönmememdi.
Bal ayımızdan döndüğümüzde Mehmet'e inat olarak başladığım içe sadece yirmi gün çalışmıştım diğer on günü ise ağır bir grip geçirdiğim için evde geçirmiştim. Tabi çoğunlukla Mehmet'in pimpirikleriyle hastanede geçirmiştim. Beni seviyordu ve beni önemsiyordu ama aramızdaki bağı yani bebeğimizi daha çok önemsiyordu. Bazen ona kızıp dediklerini yapmasam da aklı bende kalıyor ve içi içini yiyordu. Ve bu haline ister istemez bütün sinirimi alıyordu.
İşde benim karnımdaki bebeğim parçam biliyorum kiminiz hani burada bebek diyorsunuz ama daha çok küçük olduğu için şuanda göre bildiğimiz kadar onu görüyoruz. Burcunun tayini çıktığı için en son bu fotoğrafı bana verecek en büyük hediyesiydi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mehmet sağlıklı bir kız olacağını söylese de ben bu duruma hala kızmaya devam ediyordum. Ali Osman baba ilk oğlum oldu o yüzden oğlumun oğlu olacak desede babam da oğlan isteyip Ali Osman babayı onaylamakta hala direniyordu.Annemler ise hala aralarında yaş muhabbeti yapıp doğacak torunlarının kız olması için dua etselerde son anda değiştirip sağlıklı torun istiyoruz moduna giriyorlardı.
Ama içlerini bildiğim için beni kandırmaları peki başarılı olmuyordu. Her ne kadar torunlarıyla güne fikirleri varsa da bu heveslerini kursağında bırakmamak için sesimi çıkartmıyordum.Aslında size bir sır vermek istiyorum...Biliyorum sırrımı kimseye söylemeyeceğinizden eminim aslında bende karnımda bir prensin olduğunu hissediyorum. Nedense bunu kimseye söyleyemezken sadece sizinle paylaşıyorum. Nedenini biliyorum ama bazen rüyalarıma giriyor ve bunu öğrenmemiz için sadece 3ayımız kaldı.. :)
-Öküz !! Eşşek ! Of ne sayıyorum ki ben huylu huyundan vazgeçer mı? Odun işde!
Asansörün kapısı açılmasıyla seri şekilde asansörden inip kardelenin odasına doğru ilerleyip köşeyi dönüp sert bir bedenle çarpışmamla bir anda sendeleyip bana sarıla güçlü kollara tutundum.
