Sana Karşı Koyamıyorum

3.7K 145 5
                                    




Melis'ten

-Hayatımmm

Mehmet evde yok gibiydi sanki ama evde olacağını söylemişti bana çantamı salondaki koltuğa bırakıp merdivenlerden yukarı çıktım.Belki uyuyor ola bilirdi akşam pek uyuyamamıştı beni izlemekten merdivenlerden çıkarken tekrardan hayatım diye ona seslendim.Ama cevap yoktu.Spor odasından hırıltılar geliyordu sadece yine kum torbası yumrukluyordu kesin bu spor odasının kapısına gidip ona baktım.

Çıplak bedeni gerçektenten çok seksi görünüyordu ve ben ona karşı koyamıyordum. Sinirli görünüyordu o kadar konsantre olmuştu gözünü tüm torbasından ayırmıyordu.Art arta yumruklarını kum torbasına geçiriyordu. Bu sefer kum torbasının azizi olmamalıydım.

-Hayatımmm benimmm deyip içeri girdim.Her zaman ki gibi gözü kum torbasındaydı.

-Evet.

-Hayırdır hayatım neye sinirlendin.deyip kapıya yaslandım.

-Bir şey yok sen neredeydin bugün.

-Bu şekilde mi konuşacaz.deyip ellerimi gönsümde birleştirdim.Çok tuaf davranıyordu gene bir şey olmuştu.Son iki yumruk vurduğunda bana döndü.

-Neredeydin Melis.deyip elindeki eldivenleri çıkartıyordu ağır ağır.

-Hayatım moda kafedey... sözümü kesmişti.

-Kiminleydin diye bağırmıştı bana daha doğrusu kükredi gerçekten sinir olmuştum.Ben ne hevesle gelmiştim o bana bağırıyordu resmen ve bana bu şekilde bağırması hiç hoşuma gitmiyordu.

-Senin neyin var ne oluyoruz.

-Melis soruma cevap ver neredeydin. gözlerindeki ateş püskürüyordu resmen aşık olduğum adam yoktu karşımda sanki bir yabancı vardı ve beni çok korkutuyordu.

-Seninle bu şekilde konuşamam beni korkutuyorsun .deyip merdivenlere doğru ilerledim.

-Melissss

-Mehmet sonra konuşalım mı sen çok sinirlisin.deyip merdivenlerden solana indim. Kolumu tutup beni kendine çevirdi kolumu sıkıyordu.

-Melis öğleyin neredeydin.

-Mehmet canımı yakıyorsun bırakır mısın kolumu lütfen.Bir an gözlerindeki karanlığı gördüm ellerini kolumdan çekip benden uzaklaştı. Ellerini kafasına getirip derin derin nefesler alıp veriyordu ne olmuştu anlamıyordum ki birden bire bana bağırması beni ürkütmüştü. Bazen ondan korkuyordum en küçük bir hatada sinirlerine hakim olamıyordu.

-Hatun özür dilerim.

-Tamam önemli değil deyip yanına gidip kolunu sıvazladım.

-Seni aradığımda dışarda olduğunu söyleyince bir an gerildim sen neredeydin.

-Hayatım ben bugün Şeyma ile buluştum.Şaşırmamıştı derin nefesler alıp gözlerini kapatmıştı.

-Hayatım iyi mısın?deyip önüne geçtim.Gözlerini açıp gözlerime baktı.

-Melis neden o kızla görüştün.diye bağırdı tekrardan bu adamın bana bağırması beni delirtiyordu gerçekten ne oluyordu buna bir an deliriyor bir an sakinleşiyordu.

-Cevap versene ne işin vardı o kızla.Sabrım tükenmişti artık ben sakin kaldıkça o daha beter üzerime geliyordu.Elini bırakıp gözlerinin içine baktım görmesini istiyordum canımın yaktığını görmesini istiyordum sadece.

-Cevap ver ?

-Mehmet yeter artık bir dur canımın yaktığını görmüyor musun.? Ne olduğu anlamadan dudaklarımda Mehmet'in dudaklarını hissede biliyordum. Karşılık vermiyordum çok üzülmüştü beni ve ben artık yorulmuştum kavgadan kavga etmekten yorulmuştum. Bir an kendimi geri çekip Mehmet'in yüzüne şamar atmıştım. Sadece bakışıyorduk birbirinizden uzaklaşmıştık ona vurduğumda içimden bir parça kopmuştu kalbim açıyordu. İçim ağlıyordu gözlerim dolmuştu ister istemez.

Püsküllü BelamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin