Püsküllü Belam

Aşk Dolu-Ateşli-Tehlikeli

Gözlerimi yavaşça araladım Mehmet karşımda uyuyordu. Yine her zaman ki gibi beni belimden kavramış güçlü kollarıyla beni bırakmıyordu kaçarım diye sıkı sıkı tutuyordu insan uyuduğun da hiç mı gücünü kaybetmez. Çok güzel uyuyordu uzayan sakalları gerçekten çok yakışıklıydı. Ona gerçekten sahip olmak harika bir şeydi..

Ona o kadar odaklanmıştım ki bir an odada çalan telefonla irkildim.Yatak dan kalkıp aynanın önünde olan telefonumu aldım gelen araya baktığımda arayan burcuydu.

-Efendim burcu.

-Melis nerelerdesin kahvaltı yapalım?

-Mehmet'in yanındayım. Olur yapalım nerede ?

-Ben sana mesaj atarım adresi ha bu arada Mehmet'i de getir.

-Canım Mehmet adına bir şey diyemem ama benim ilk önce eve gitmem lazım üstümü değiştirmem lazım.Ben evden çıktım mı sana mesaj atarım olur mu ?

-Tamam canım olur görüşürüz

-görüşürüz.deyip telefonu kapattım. Bu duruma Mehmet hiç sevinmeyecekti bütün gün uyumanın hayallerini yapıyordu adam haklı olarak yani akşam saat 4 de uyuduk. yatağa doğru ilerledim mehemtin başına dikildim çok güzel uyuyordu hiç uyandırmak istemiyordum ama gitmem lazım dı yanağına bir öpücük kondurup kulağına eğilip sessizce;

-Mehmet.

-Mehmet'ini altın da kal hayatım. deyip beni altına aldı. Sürekli bu şekilde beni altına almasını istemiyordum. Her seferin de nutkum tutuluyor ve kekelemeye başlıyordum.Mehmet'in kahka atmasıyla kendime geldim.

-Anlaşılan seni bu şekilde savunmasız bırakıyorum.

-Mehmet kalkarmısın ü..üs..üstümden .yine .kekelemiştim lanet olsun

-Çıksss kalkmam.

-Ne.. nedenmiş o

-Çünkü küçük biri işimiz var?

-Ne işiymiş o.dedim ve yavaşça yaklaştı. Allahım aramızda milim vardı istemsizce nefes alışlarım hızlanmıştı. Ben ilkimin böyle olmasını istemiyordum. Nefes alışlarını hissede biliyordum o kadar yakınımdaydı ki.Bir an hazır olmadığımı hazır mıyım değil mıyım diye düşündüm ama hazır değildim.

-Mehmet lütfen hazır değilim.dedim . Her şeyi maf etmiştim sanki kafasını kaldırıp bana baktı

-Benim olanını alacam da ondan hayatım.Mehemtin bu sözünü söylerken dudaklarıma bakıyordu ben ise gözlerimi açmıştım her defasında yırtmıştım ama bu sefer nasıl yırtacaktım hiç bir fikrim yoktu.Boğazımı temizleyerek;

-Mehmet lütfen kalkarmısın ben henüz hazır değilim lütfen ,bak dun gece hastanedeydik neyden olduğumuzu biliyon o yüzden sen onu unut hadi .

-Hayatım birincisi bana Mehmet deme ikincisinde tabikide dün akşam neden hastanede olduğumuzu biliyorum yani unutmuştum.

-Hadi kalkalım. Deyip toparlandım. Regli döneminde olduğumu hatırlayınca sanki hayal kırıklığına uğramış bir hali vardı yüzü gözü düşmüştü. Hızlıca üstümden kalktı. Gülmemek için kendimi zor tuttum aslında yataktan kalkıp banyoya gittim kapısını kapatma gerekesimi duymadım sadece o meşhur mini elbisemi giyinecektim sırada mehemt'den tişörtünü üzerine geçiriyordu

-Hayatım beni eve bırakımısın ondan sonrada kızlarla buluşacam kahvaltı için

-Hey beraber yapmıyacakmıyız kahvaltıyı .

-Kızlar seni de çağırdı.

-Tamam o zaman seni eve bırakırım bende tıraş olurum saç sakal karıştı birbirine bugün dönüyoruz ona göre evdekilerle vedalaş.