Püsküllü Belam

İlk Heyecan

     Arkadaşlar yeni bölüme başlamadan önce küçük bir notum var size hikayemi sıkılmadan okuyan arkadaşlarıma öncelikle teşekkür ediyorum ve kitaba başlayan arkadaşlar içinde iyi okumalar diliyorum.bildiginiz üzere karanlığımın güneşi adlı ikinci kitabımı yazdım Yen'i başlayanlar için söylüyorum koruma Sinan'ın ve Mehmet beyin kuzeni olan ilişkisini anlatıyor ve buda püsküllü belam gibi gerçek yazılmış bir kitab lütfen püsküllü belama gösterdiğiniz ilgiyi karanlığımın güneşine de gösterirseniz çok memnun olurum ..

Melis'den

lanet olsun !!! resmen bana dokunmasına izin vermiştim. Hızla odama girip çantamı masaya atdım ve olanları düşünüyordum  Kendime daha çok kızıyordum ne oluyordu bana .Allah'ım kalbim kalbim çok kotuydu çok çarpıyordu kontrol edemiyordum atışlarını of karnımda kelebekler uçuşuyordu sanki neydi ki şimdi bu hemen kardelene anlatmam lazım dı bunları  o bilirdi. Kardelenin odasına doğru ilerledim.

Kapıyı tıklatmadan içeri girip kardelene baktım.

''-Günaydın ''

''-Günaydın şekerim sabah sabah neye borçluyuz bu ziyaretini''

''-Kardelen geçenlerde kafede üzerime kahve döken kaslı çocuk vardı hatırlıyor musun?''

''-Evet ne olmuş o çocuğa ''

''Allah'ım kardelen yüzüme bakamısın lütfen  sana ben birde bir şeyler anlatmaya çalışıyorum ve sen dosyalarla ilgileniyorsun ''''

''Tamam canım dinliyorum ''

''Kardelen ben o çocukla yanı barda tanıştım'' birden bana imali bir şekilde baktı.'' bana öyle bakma kardelen düşündüğün gibi değil yani sizi barda beklediğim gece tanıştık daha doğrusu kendisi yanıma geldi benden özür diledi kendini affettirmek istediğini söyledi derken ismini felan öğrendim işte siz gelmeyeceğinizi söylediğiniz de bende yanından ayrılmak istedim fakat bana seni ne zaman görürüm sana ne zamana ulaşırım dedi ve ben de onu tersledim daha doğrusu bana gecelik ilişkilerini yaşadığı kız bakıyordu  ve bende onu tersledim ve arkamı dönüp gittim oda arkamdan bir şeyler diyordu ve bende onu dinlemedim'' birden bir kardelenin yüzüne baktım ve bana çok tuaf bakıyordu.

''Melis sana gerçekten inanamıyorum ya sen bunları yaşadın bana demedin öylemi?''

''Dur kardelen az yavaş ! Yani daha bitmedi bu sabah otoparkta karşılaştık ve kavga ettik ve ben ona saldırdım daha doğrusu ben saldırdım o sadece hiç bir şey olmamış gibi alaylıca güldü  ve direk kapıdan içeri girdi ''

''-Eeee''

''-E si işde bende asansörü bekledim ve geldiğinde bindim ve oda arkamdaymış ve gayet de memnundu halinde'' bu gün çok şanslı günümdeyim dedi?? bende sinirden ona saldırdım hala oda asansörü durdurdu ve saatlerce asansörde baş başa kaldık ve kardelen gerçekten ben kendimi çok tuhaf hissediyorum bana yüzüme dokundu onun sıcaklığını hıssetdıgımde ise kalbim hızlıca çarpıyordu karnımda kelebekler uçuyordu kardelen ama gerçektendi bir an bayılacağımı sandım bide bu yetmezmiş gibi ''beni yanlış anladın seni gerçekten tanımak istiyorum ''dedi

''Eeee sen ne dedin Melis lütfen onu tanımak istediğini söyledin de lütfennn!!!Melis dedin dimi ?''

''Of hayır kardelen hiç bir şey diyemedim gitmem gerek deyip asansörün tuşuna basıp kapılar açılınca çıktım dışarı ve ben arkama bile bakmadım ''işde ufff

''Yok artık Melis gerçekten ciddimizsin? Maalesef kardelen hiç bir şey demedim garip olan ise kalbımın hızlı çarpması karnımda kelebekler saki ağzımdan çıkıca gibi daha önce hiç böyle hissetmemiştim kardelen bu his duygularım  Allah'ım hala aklıma geldikçe kalbim hızlı çarpıy...'' daha sözümü bitirmeden