Püskül

2.7K 101 12
                                    



İlk görüşte Aşk'a inanirmisiniz..?

Evet mi..?

Hayır mı..?

Ben inanmayanlar arasındaydım..Taki onu ilk gördüğüm ana kadar...

Onun gözlerinin içine baktığımda ,dünya benim için durmuştu. Sadece o ve ben vardık..O gözlerde kendimi kaybediyordum. Ve o an gözlerde kendimi kaybediyordum..Ve o an hayatimin sonuna kadar yanımda olmasını istediğim kişinin o olduğunu anladım

Benim serseri Sevgilim.

-Hayatım tamam bırak ben kendim yürüye bilirim.

-Hayır ben getirdim zaten.

Benim sevgilim böyleydi işde beni üzmemek ,yormamak için elinden gelenin en iyisini yapıyordu.Canını istesem bile benim için canını vere bilirdi.İşde ben bu adamı bu yüzden seviyordum. Cebinden çıkartıp kapıyı açıp beni salondaki koltuğun üzerine koydu.

Tebessüm edip yanağına bir öpücük kondurup ona baktım.Oda etrafta bir şeyler arıyormuş gibi gözleriyle evi inceliyordu.

-Hayatım bir şey mı arıyorsun?Kafasını olumlu anlamda salladı.Bende yerimden kalkıp onunla birlikte etrafa bakınmaya başladım.

-E peki ne arıyoruz bende arığım. Mehmet kafasını kaldırıp bana tebessüm etti eliyle de merdivenleri işaret edip

-Aha bak bunu arıyoruz.Mehmet'in eliyle işaret ettiğim yere baktığım da merdivenler den aşaya inmeye çalışan top yumağını gördüm.Gözlerim kocaman açılmıştı.

-Geldi benim pitbulum deyip.Kahkaha atarak yumak yumak olan köpeğin yanına gitti. Köpeği kollarının arasına alıp tüylerini eliyle okşadı. Bende seri bir şekilde yanına gidip Mehmet'in kollarındaki küçük sevimli köpeği sevmeye başladım.

-Hadi al bakalım bu senin hayatım deyip kollarıma küçük köpeği vermeye çalıştı.

-Hayatım dur verme. deyip Mehemte baktım.Mehmet anlamsız bir surat ifadesiyle bana bakıyordu.

-Yani ..ben ..şey. yani hayatım ben buna zarar verirsem bu çok küçük bir şeye benziyor.

-Saçmalama hayatım köpek bu neden canını yakasın hem bitanem bu artık senin.deyip kollarıma köpeği verdi .Bende köpeği alıp kucağımda onu sevmeye başladım o kadar çok tatlıydı ki bedenindeki tüylerinden gözleri bile görünmüyordu.

-Adı ne bunun hayatım.deyip koltukta oturan Mehmet'e baktım.Mehmet kafasını bana çevirip omuzlarını düşürdü.

-Adı yok yani ben pitbul diyorum oda çok sessiz havladığı için deyip gülüştük. Bende kollarımdaki köpeği dikkatlice taşıyarak Mehemtin yanına geçerek oturdum.Mehmet eliyle köpeği severken köpek birden havlamaya başladı.Mehmet bir anda beklemediği için elini hemen ondan çekip irkildi.

(Arkadaşlar püskülün resmi sizlerle gerçekten de çok atarlı bir köpek resmi çekmek baya bir zor oldu :) )

(Arkadaşlar püskülün resmi sizlerle gerçekten de çok atarlı bir köpek resmi çekmek baya bir zor oldu :) )

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Püsküllü BelamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin