Püsküllü Belam

Haklısın ?

  Peki aşk neydi? Güvenmek değil miydi ? O seni bırakıp gitse bile tereddüt etmeden ''Gelecek''demek, aynı şekilde sevdiğimi kendimden emin bir şekilde söyleyemem dediğinde'Sevecek!'demek değil miydi? Peki niye diyemiyordum? Sevmiyor muydum? Aşık değil miydim? Bu zamana kadar kendimi mi kandırmıştım yani?

Ama hayır !Seviyordum ben Mehmet'i .Her nefes alışımla biraz daha seviyordum ben onu istemsizce ellerim karnımı bulmuştu.Ben onu bu kadar çok severken o neden hep beni üzüyordu. Neden benim sözlerimin onun için bir değeri yoktu. Peki ben şuanda ne yapmaya çalışıyordum?

Düşünmekten başıma ağrılar girmişti. Telefonumu elime aldım her hangi bir mesaj yada çağrı var mı diye baktım hiç bir  arama yada mesaj yoktu. Rehbere girip Mehmet'i görüntülü  aradım. İkinci çalışınca açmıştı uykulu gözlerle bana bakıyordu.

-Bitanem deyip tebessüm etmişti bana çok yorgun görünüyordu. Bende Mehmet'in yattığı şekilde sağ omuzumun üzerine yatıp yan tarafına telefonu yaslayıp telefona baktım.

-Özür dilerim bitanem. bir şey demeden ekrana bakıyordum. Uyumamış gibi bir hali vardı gözlerinin altları mos mor olmuştu.

-Uyumadın mı ? deyip ona baktı.Kafasını olumsuz anlamda sallayıp eliyle başını tuttu.

-Sen yoksun nasıl uyuyayım hayatım. Başımda çok ağrıyor yatakdan kalkamadım. deyip bana baktı.

-Neden böyle yapıyorsun neden beni üzüyorsun.Neden senin için sözümün bir değeri yok.Mehmet bey deyip telefona baktım.Mehmeti üzgün bir şekil de bana bakıyordu.

-Hayatım tamam benle küs , kız ama lütfen bana Mehmet bey deme  gerçekten çok zoruma gidiyor.

-Sen yapıyorsun bunu farkında mısın?Olumlu anlamda kafasını salladı ama gerçekten de yorgun görünüyordu.

-Hadi uyu artık dinlen bende yatacam.deyip ona baktım.

-Hayatım biraz daha konuşalım lütfen sesini çok özledim. Kokunu çok özledim seni özledim bebeğimi özledim.Gerçekten de çok kötü görünüyordu kafamı olumlu anlamda sallayıp ona baktım.

-Merak etme ikimiz de iyiyiz.

-Bebeğim sınavların nasıl geçti. Kontrole gittin mı nasıl bebeğimiz. Kafamı olumlu anlamda salladım.

-Merak etme iyiyiz sınavlarımda iyi geçti kontrolde sabah gidicem.

-Dikkat et kendine hayatım ne zaman geliyorsun. Tabikide ona yarın gece geleceğimi söylemeyecektim.Sürpriz yapacaktım yani en azından yapabildiğim kadarıyla.

-Ben bir süre daha gelemiyecem.deyip gözlerimi kaçırdım.Yatakta doğrulup çok ciddi bir şekilde bana baktı. Gözlerindeki ateşi göre biliyordum çenesi kasılırken dişlerinin arasından.

-Nasıl gelmeyeceksin.? zar zor söyleye bilmişti.

-Sınavlarım uzadı deyip ona baktım. Sinirlenmişti kızacak kızamıyor bağıracak bağıramıyordu. Gerçekten de çok komik bir hali vardı. Gülmemek için kendimi zor tutuyordum.

-Tamam o zaman ben yarın geliyorum uçakla.Kafamı olumsuz anlamda sallayıp.Sinirli bir şekilde ona baktım.

-Hayır gelmiyorsun Mehmet ablamın adresini nerden öğrendin bilmiyorum ama seni burada görürsem o yolladığın çiçekleri kafanda parçalarım.deyip işaret parmağımı ona salladım.Bu sefer sinirden daha çok köpürüyordu.Ona kızgın olduğum için bana bağırıp çagırmıyorduda sevmiştim bu işi ben.